Στήν ἀρχή τοῦ τρίτου κεφαλαίου τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων διαβάζομε, ὅτι πηγαίνοντας, ὁ ἀπόστολος Πέτρος μέ τόν ἀπόστολο Ἰωάννη, στόν Ναό, συνάντησαν στήν πύλη ἕναν ἐκ γενετῆς ἀνάπηρο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος τούς ζήτησε ἐλεημοσύνη· καί ὅτι ὁ Πέτρος τοῦ εἶπε:
– Κοίταξέ μας!
Καί ὅταν ἐκεῖνος σήκωσε τό βλέμμα του καί τούς κοίταξε περιμένοντας κάτι νά πάρει ἀπό αὐτούς, ὁ ἀπόστολος τοῦ εἶπε:
– Χρήματα δέν ἔχω. Αὐτό ὅμως πού ἔχω, αὐτό καί σοῦ δίνω: Στό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου, σήκω πάνω καί περπάτα!
Καί πιάνοντάς τον ἀπό τό δεξί χέρι τόν σήκωσε. Καί ὁ ἀνάπηρος σηκώθηκε· καί στάθηκε ὄρθιος· καί ἄρχισε νά περπατάει.
Ἀπό μιά τέτοια τραγική ἀναπηρία ὑπέφεραν οἱ Ἰουδαῖοι. Γι\’αὐτό, δέν πίστεψαν στό κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ. Γι\’ αὐτό, τά θαύματά Του δέν τούς ἄνοιξαν τά μάτια. Καί γι\’ αὐτό ἔφτασαν στό ἔσχατο σημεῖο τύφλωσης, νά παραδώσουν στόν θάνατο τόν Ἀρχηγό τῆς Ζωῆς.
Τούς τό εἶπε ξεκάθαρα ὁ ἀπόστολος Πέτρος, ὅταν – λίγο μετά τό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ χωλοῦ μαζεύτηκαν γύρω ἀπό τόν θεραπευθέντα ἄνθρωπο: «Δέν τό βλέπετε, σέ τί κατάσταση ἔχετε καταντήσει; Ἐσκοτώσατε τόν Ἀρχηγό τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου! Καί ὁ Θεός σᾶς τό ἔδειξε, τί λάθος ἐκάματε! Τόν ἀνάστησε ἐκ νεκρῶν! Ἐμεῖς τόν εἴδαμε. Καί τό καταλάβαμε! Άνοῖχτε καί σεῖς τά μάτια σας! Καταλάβετέ το καί σεῖς! Καί διορθωθῆτε! Διορθῶστε τήν σκέψη σας. Ἀλλάξετε τοποθέτηση ἀπέναντί Του! Πάρετε τόν ἄλλο δρόμο! Γιά νά σωθῆτε!» (Πράξ. 3, 15).
• ὅτι ἡ πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ μόνος σίγουρος τρόπος θεραπείας τῆς πνευματικῆς μας ἀναπηρίας. Μιᾶς ἀναπηρίας πού μᾶς κάνει νά σκοντάφτουμε καί νά «τρῶμε τά μοῦτρα μας», ὅσο ἀλοιθωρίζουμε πρός τά ἀπατηλά τῆς ἐπίγειας ζωῆς·
• ὅτι ἡ πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ πιό σωτήρια ἐλεημοσύνη, πού ἔχει ἀνάγκη ὁ «ζητιάνος» ἄνθρωπος κάθε ἐποχῆς· καί ὅτι μόνον, ὅταν δεχθῆ ὁ ἄνθρωπος μιά τέτοια «ἐλεημοσύνη», καταλαβαίνει ὅτι τό βασικό του πρόβλημα δέν εἶναι νά γεμίσει κοιλιά καί τσέπη· ἀλλά νά μετανοήσει καί νά ἐπιστρέψει στόν Ἀρχηγό τῆς Ζωῆς.