Λέγε ακατάπαυστα την ευχή “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” με τη γλώσσα και με τον νου. Όταν η γλώσσα κουράζεται ας αρχίζει ο νους. Και πάλιν όταν ο νους βαρύνεται, η γλώσσα . Μόνον να μην παύεις. Λοιπόν όταν ευχόμενος κρατάει τον νου του να μην φαντάζεται τίποτα, αλλά προσέχει μόνον στα λόγια της ευχής. (Γέροντας Ιωσήφ Ησυχαστής)

Η συνείδηση είναι ο Θεός του ανθρώπου και ο αλάνθαστος κριτής. Μην ατιμάσεις τη συνείδησή σου όταν άριστα σε συμβουλεύει γιατί αυτή μας δείχνει την θεία και αγγελική γνώμη και μας ελευθερώνει από τους κρυφούς μολυσμούς της καρδιάς και χαρίζει παρρησία στον Θεό όταν έρθει η ώρα να αναχωρήσουμε από εδώ. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)

Οι άνθρωποι που μας πλησιάζουν δεν θα πρέπει να αναρωτιούνται αν τους αγαπάμε αλλά να είναι σίγουροι ότι τους αγαπάμε. (Γέροντας Γαβριήλ Τσάφος)

Όποιος ζει τον Χριστό, γίνεται ένα μαζί Του, με την Εκκλησία Του. Ζει μια τρέλα! Η ζωή αυτή είναι διαφορετική απ’ τη ζωή των ανθρώπων. Είναι χαρά, είναι φως, είναι αγαλλίαση, είναι ανάταση. Αυτή είναι η ζωή της Εκκλησίας, η ζωή του Ευαγγελίου, η Βασιλεία του Θεού. «Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν» (Λουκ. 17,21). Έρχεται μέσα μας ο Χριστός κι εμείς είμαστε μέσα Του. Και συμβαίνει όπως μ’ ένα κομμάτι σίδηρο που τοποθετημένο μες στη φωτιά γίνεται φωτιά και φως· έξω απ’ τη φωτιά, πάλι σίδηρος σκοτεινός, σκοτάδι. (Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

Οι άγιοι είναι απαραίτητοι στη ζωή μας. Γι’ αυτό να μελετάμε τους βίους των αγίων, καλά και συχνά. Να αγαπάμε τους αγίους. Να τους τιμάμε. Να τους μιμούμαστε. Να ζητάμε τη βοήθεια και τις πρεσβείες τους. Να πιάσουμε φιλία μαζί τους. Να μας συνδράμουν, να μας βοηθήσουν στην ανημποριά μας, στις δυσκολίες μας. Να μη μας αφήσουν να απογοητευτούμε, να απελπιστούμε από τις αδυναμίες μας. Είχαν κι εκείνοι πολλές δυσκολίες. Δεν αποθαρρύνθηκαν. Δεν το ‘βαλαν κάτω ποτέ. (Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης)

Όλοι μας είμαστε ένα και πρέπει ν’ αγαπάμε ο ένας τον άλλο σαν τον εαυτό μας. Όταν τσιγκουνευόμαστε από ιδιοτέλεια να δώσουμε κάτι στον άλλον ή όταν στενοχωριόμαστε με την ελεημοσύνη που δίνουμε, να ξέρουμε πως η τσιγκουνιά αυτή προέρχεται από το διάβολο. Κάθε προσκόλληση στα επίγεια αγαθά οφείλεται στη φιλαυτία, είναι πλάνη. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)

Ο άνθρωπος προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις, ακόμη και στις καθημερινές δραστηριότητες του, να επιτύχει το τέλειο. Και αυτό αποτελεί μία μαρτυρία για την δυνατότητα που έχει δώσει ο Θεός στον άνθρωπο για την προσωπική του τελειοποίηση και ολοκλήρωση ως ψυχοσωματικής οντότητας και υπάρξεως. (Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός)

Όπως συμβαίνει με τις πόρτες των λουτρών, που όταν ανοίγουν συχνά διώχνουν τη θέρμανση προς τα έξω, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την ψυχή: όταν θέλει πολύ συχνά να ανοίγει διάλογο με πολλούς για διάφορα θέματα, έστω και αν για όλα λέει σωστά πράγματα, χάνει ωστόσο τη θέρμη της, η οποία εξαφανίζεται από την πύλη των λόγων. Για αυτό και είναι πολύ ωφέλιμη η σιωπή, όταν χρειάζεται, που δεν είναι βέβαια τίποτα άλλο από μητέρα σοφότατων εννοιών. (Άγιος Διάδοχος Φωτικής)

Πρέπει να είμαστε άνθρωποι της χάριτος και όποιος μας πλησιάζει να ξεκουράζεται. Να τους βλέπουμε όλους ανώτερους, όσες αδυναμίες και αν παρουσιάζουν. Να μη φερόμαστε με σκληρότητα, άλλα πάντοτε να έχουμε στη σκέψη μας ότι είναι και ο άλλος του αυτού προορισμού. (Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής)

Μη ζητάς να σε τιμούν οι άνθρωποι. Όποιος ζητάει την τιμή, φεύγει απ’ αυτόν η τιμή. Όποιος αποφεύγει την τιμή, η τιμή τον ακολουθεί και γίνεται κήρυκας της ταπεινώσεως του. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Το σώμα σου ήταν μέσα στην εκκλησία και η ψυχή σου έξω. Το στόμα έλεγε την προσευχή και ο νους μετρούσε τόκους, συμβόλαια, συναλλαγές, χωράφια, κτήματα, συναναστροφές με φίλους. Κι όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ο διάβολος είναι πονηρός, ξέρει πως την ώρα της προσευχής κερδίζουμε πολλά, γι’ αυτό τότε επιτίθεται με μεγαλύτερη σφοδρότητα. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Βρεθήκαμε στους έσχατους καιρούς εμείς οι ταλαίπωροι, και οι μοναχοί και κοσμικοί, αλλά ο αγώνας είναι αγώνας. Δεν θα σταματήσουμε τον αγώνα ούτε δευτερόλεπτο. Αγώνας μέχρι τέλους! Και τότε ο Κύριος, που στεφανώνει τους ανθρώπους και τους αποκατασταίνει αιώνια, Εκείνος την τελευταία ώρα θα χαρίσει όχι πράγματα ψεύτικα και μάταια της ζωής αυτής, αλλά θα μας αξιώσει να βασιλεύουμε μέσα στη Βασιλεία του. Αιώνια! (Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)

Ας γίνουμε όπως ο Χριστός, επειδή και ο Χριστός έγινε όμοιος με εμάς. Ας γίνουμε θεοί για χάρη του, επειδή και εκείνος έγινε άνθρωπος για χάρη μας. Έλαβε το χειρότερο, για να μας δώσει το καλλίτερο. Έγινε φτωχός, για να πλουτίσουμε εμείς από την πτωχεία του. Έλαβε δούλου μορφή, για να απολαύσουμε εμείς την ελευθερία. Κατέβηκε για να υψωθούμε. Υπέμεινε τους πειρασμούς, για να νικήσουμε. Υπέμεινε την ατίμωση, για να μας δοξάσει. Πέθανε, για να μας σώσει και ανέβηκε, για να μας σύρει κοντά του από κάτω όπου βρισκόμασταν πεσμένοι και νεκρωμένοι από την αμαρτία. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)

Η αμαρτία μετά την πτώση των Πρωτοπλάστων μαζί με τα πάθη της κακίας, όποια και αν είναι αυτά πολεμούν ή και κυριαρχούν στον άνθρωπο, ανάλογα αν αυτός έχει επίγνωση αυτού του πολέμου και αγωνίζεται ή αν δελεαζόμενος από αυτά τα υποθάλπει και τα τρέφει. Ποτέ όμως και σε καμιά εποχή δεν πρέπει να υπήρχε τέτοια κοινωνική αποδοχή και νομιμοποίηση της αμαρτίας, όσο στην δική μας. (Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός)

Για να είσαι ταπεινός, κατανόησε την αδυναμία σου. Όλα είναι του Θεού. Όλα έγιναν από τον Θεό. Όλα ξεκινούν και όλα τελειώνουν στον Θεό. Όλοι οι κόποι σου χωρίς τη βοήθεια της χάριτος του Θεού είναι ιστός αράχνης. Κι εσύ, σε σύγκριση με το μεγαλείο του Θεού, μια μικρή αράχνη. Ένα πλάσμα ασήμαντο. Αν μάλιστα δεν έχεις ταπείνωση, είσαι ακόμη πιο ασήμαντος, ένα μηδέν. Να θυμάσαι: Από την προκοπή σου στην ταπείνωση εξαρτάται η πρόοδός σου σε κάθε άλλη αρετή και η επιτυχία κάθε καλού έργου σου. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)

Είναι δύσκολο να καθυποτάξεις τα πάθη, που γίνονται σαν φυσικά μας μέλη. «Νεκρώσατε τα μέλη υμών τα επί της γης» λέει ο Απόστολος. Όταν όμως γρηγορείς διαρκώς, όταν προσεύχεσαι και εγκρατεύεσαι συνέχεια, με τη βοήθεια του Θεού θα κατορθώσεις να τα καθυποτάξεις και να τα ξεριζώσεις. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)

Είδα εκατοντάδες ανθρώπους να κλαίνε με μαύρα δάκρυα για τους καρπούς της αμαρτίας. Δεν είδα κανέναν άνθρωπο να κλάψει γιατί ακολούθησε τον δρόμο της εμπειρίας των αγίων. Αντίθετα ενώ στα μάτια του κόσμου φαίνονταν δυστυχισμένοι, όμως η καρδία τους ήτο γεμάτη με ουράνια χαρά και ανέκφραστη μακαριότητα, την οποίαν ευχόμαστε πολλές φορές έστω ψήγματα, να είχαν οι άνθρωποι για να καταλάβουν πού τελικά βρίσκεται αυτή η ευτυχία την οποία ψάχνουν. (Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος)

Όποιος δεν θέλει να παραμένει πάντοτε στην προσευχή, εκείνος δεν θέλει να είναι με τον Θεό. Ο άνθρωπος που προσεύχεται για όλο τον κόσμο, κάνει την μεγαλύτερη ελεημοσύνη στον εαυτόν του και στην ανθρωπότητα. (Δημήτριος Παναγόπουλος, ιεροκήρυκας)

Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους. Γι’ αυτό άφησε με εμπιστοσύνη τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού και ζήτησε τη βοήθειά Του, ώστε να σε δυναμώσει στον αγώνα σου. (Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως)

Όταν με τρόπο φανερό εκτελούμε τις εντολές, παίρνουμε την ανάλογη αμοιβή μας από τον Κύριο και ωφελούμαστε ψυχικά ανάλογα με το σκοπό της προαιρέσεως. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)

Για μας, που σταθερά και ακλόνητα πιστεύουμε στην πρόνοια του Θεού, ακόμα και η χειρότερη αναποδιά δεν είναι παρά μια κίνηση του χεριού Εκείνου, του Κυρίου μας, που δεν κουράζεται ποτέ να ελκύει τον άνθρωπο στο δικό Του δρόμο προς την αιωνιότητα. Και δεν κουράζεται ποτέ να δείχνει αυτό το δρόμο. (Όσιος Μακάριος της Όπτινας)

Η ταπεινή ψυχή έχει μεγάλη ανάπαυση, ενώ η υπερήφανη βασανίζει η ίδια τον εαυτό της. Ο υπερήφανος δεν γνωρίζει την αγάπη του Θεού και βρίσκεται μακριά Του. Υπερηφανεύεται πως είναι πλούσιος ή επιστήμων ή ένδοξος, μα δεν ξέρει την τραγικότητα της φτώχειας και της απώλειάς του, αφού δεν γνώρισε το Θεό. Απεναντίας, εκείνον που αγωνίζεται εναντίον της υπερηφάνειας, τον βοηθάει ο Κύριος να νικήσει αυτό το πάθος. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)

Όποιος ζει στο παρελθόν, είναι σαν τον πεθαμένο. Όποιος ζει στο μέλλον με τη φαντασία του, είναι αφελής, γιατί το μέλλον είναι μόνο του Θεού. Η χαρά του Χριστού βρίσκεται μόνο στο παρόν. Στο αιώνιο παρόν του Θεού. (Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη)

Συχνά εκνευριζόμαστε με τους ευθείς και ειλικρινείς ανθρώπους επειδή μας φανερώνουν ανοιχτά τις αδυναμίες μας. Τέτοιους ανθρώπους όμως πρέπει να τους τιμούμε και να τους ευχαριστούμε. Είναι σαν λέμε οι χειρουργοί, που με τον οξύ λόγο τους κόβουν τα μολυσμένα μέρη της καρδιάς. Ξυπνούν τη συνείδηση της ψυχής που είναι ναρκωμένη από την αμαρτία. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)

Εάν το όριο της πιο τελείας πραότητος είναι, ενώ ευρίσκεται εμπρός σου αυτός πού σε παροξύνει, να τον αντιμετωπίζης με εσωτερική γαλήνη και αγάπη, τότε οπωσδήποτε το έσχατο όριο του θυμού είναι, ενώ απουσιάζει αυτός πού σε ελύπησε, να κάνης ότι συγκρούεσαι μαζί του με διάφορα λόγια και κινήματα θηριώδη. (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)

Χρειάζεται πολλή προσοχή στη συγκράτηση του δεσμού της συζυγίας. Να μη λαμβάνονται υπ’ όψιν τα σκάνδαλα, από τα οποία πηγάζουν οι παρεξηγήσεις. Συνιστούμε, ειδικά στον άνδρα, ως την κεφαλή, να μην προδίδει την αγάπη και το σύνδεσμο με τη σύζυγό του, γιατί ο διάβολος και τα όργανά του ουδέποτε θα παύσουν να πολεμούν για να πληγώσουν τη ρίζα της ζωής. (Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός)

Τον Θεό χωρίς τον Θεό δεν μπορούμε να Τον γνωρίσουμε. Και όποιος γνωρίσει περισσότερο τον Θεό, περισσότερο ταπεινώνεται. Τον φοβάται και Τον αγαπά. Όποιος έχει τον φόβο του Θεού έχει θησαυρό γεμάτο ευλογίες. Ο φόβος του Θεού προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. (Άγιος Ανδρόνικος της Μονής Γκλινσκ)

Η χάρη του Θεού πλησιάζει τον ταπεινό. Τον δε υπερήφανο κυκλώνουν οι λυπηρές περιστάσεις, για να ταπεινωθεί και να σωθεί. Ο ταπεινός δέχεται πάντοτε το έλεος του Θεού. Ταπεινώσου σ’ όλα μπροστά στους ανθρώπους. Εξευτέλιζε τον εαυτό σου και θα δεις τη δόξα του Θεού. Αγωνίζου να σε καταφρονούν όλοι, για να σε δοξάσει ο Θεός! (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Το ακάθαρτο πνεύμα δεν βγάζει στη φόρα τις αρετές των ανθρώπων , αλλά τις αδυναμίες τους. Ο διάβολος μόνον αν του δώσει ο άνθρωπος δικαιώματα μπορεί να του κάνει κακό. Όταν κανείς δεν συμμετέχει στα μυστήρια της Εκκλησίας δίνει δικαιώματα στον πειρασμό και δέχεται δαιμονικές επιδράσεις. Όσο κανείς απομακρύνεται από το Θεό, τόσο πιο δύσκολα γίνονται γι’ αυτόν τα πράγματα. (Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Η οργή είναι φυσική ιδιότητα του νου. Και χωρίς οργή ούτε στην καθαρότητα φτάνει ο άνθρωπος, αν δεν οργιστεί εναντίον όλων των πονηρών λογισμών που σπέρνει μέσα του ο διάβολος. Εκείνος που θέλει να φτάσει στη φυσική οργή (δηλ. σ’ εκείνη που στρέφεται εναντίον του διαβόλου και των παθών), κόβει όλα τα θελήματά του μέχρις ότου φτάσει στην κατάσταση του νου του, όπως τη δημιούργησε ο Θεός. (Άγιος Ησαΐας ο Αναχωρητής)

Κάποιος εἶπε στὸν Αἴσωπο: Γιὰ σένα λένε τρομερά πράματα. Καὶ τοῦ εἶπε ὅλα ὅσα εἶχε ἀκούσει. Ὁ Αἴσωπος ἀπάντησε: Δολοφόνοι δὲν εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ φτιάχνουν τὰ μαχαίρια, ἀλλά ἐκεῖνοι ποὺ τὰ χρησιμοποιοῦν. Ἔτσι καὶ τώρα: δὲ μὲ κακολογοῦν οἱ συκοφάντες, ἀλλά ἐσύ ποὺ χρησιμοποιεῖς τὶς συκοφαντίες τους.

Προσοχή! Ὁ διάβολος, γιὰ νὰ σὲ παγιδέψει, ἄλλαξε τὴν σειρὰ τῶν πραγμάτων καὶ ἔδωσε τὴν ντροπὴ στὴν μετάνοια καὶ τὴν παρρησία στὴν ἁμαρτία ( Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος )

Ποιοί ήταν αυτοί οι πλούσιοι που πείνασαν; Οι κακοί διαχειριστές του πλούτου, αυτοί που δεν ζούσαν εν μετανοία με την άσκηση των αρετών, αλλά με ιδιοτέλεια, με την ικανοποίηση όλων των φιληδόνων παθών τους. Και ποιοί είναι αυτοί που δεν θα στερηθούν από κανένα αγαθό; Αυτοί που επικαλούνται το όνομα του Κυρίου, αυτοί που ζουν εν μετανοία με την τήρηση των εντολών του Θεού. (Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός)

Ο ταπεινός θεωρεί τον εαυτό του αμαρτωλό και ευτελή και ευκαταφρόνητο. Ψηλαφεί τα φίδια σαν τις ακρίδες. Πλησιάζει τους ανθρώπους, που τον προσέχουν, σαν τον Κύριο. Αλλά και των δαιμόνων η κακία μαραίνεται μπροστά στους ταπεινούς. Αυτό είναι το μεγαλείο της ταπεινοφροσύνης και η δύναμη της, που δέχονται οι άγιοι. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Να θυμάσαι τα πολλά σου αμαρτήματα και να συντρίβεσαι γι΄ αυτά. Να μελετάς και να θαυμάζεις τα υπερφυσικά κατορθώματα των αγίων του Θεού. Να καλλιεργείς την εσωτερική αυτομεμψία. Ν’ αποφεύγεις τους επαίνους σαν τη φωτιά. Τέλος, να κρατάς πάντοτε στον νου σου τη μνήμη του φοβερού δικαστηρίου του Κυρίου, εκεί που όλοι οι υπερήφανοι θα ταπεινωθούν οριστικά. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)

Οι άλλοι ό,τι γράμματα ξέρουν, αυτά και σου λένε. Τα δικά τους ζουν, τα δικά τους ξέρουν, αυτά σου λένε. Τα δικά σου δεν τα ζουν, δεν τα ξέρουν, δεν τα αγαπούν! Πώς λοιπόν αφού δεν γνωρίζουν τη γλώσσα σου θέλεις να σου μιλήσουν; (Γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας)

Η στοργή και η αγάπη των γονέων είναι απαραίτητα στοιχεία για την ψυχική ισορροπία των παιδιών. Σήμερα υπάρχει έλλειψη στοργής και ενδιαφέροντος εκ μέρους των γονέων για τα παιδιά. (Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Όποιος κάνει αληθινή, αδιάκριτη υπακοή, όχι απλώς ωφελείται, προκόπτει, αλλά βιώνει θαύματα πνευματικής προόδου, αλλαγή πνευματική. Σιγά-σιγά ξεγλιτώνει από τα γρανάζια μέσα στα οποία έχει μπλέξει -από τις διάφορες αρρωστημένες καταστάσεις- κινείται πιο άνετα, λυτρώνεται και περνάει από χάρη σε χάρη, από ένα βίωμα αγίας ζωής σε άλλο, από χαρά σε χαρά. (Αρχιμ. Συμεών Κραγιόπουλος)

Το άγιο αίμα του Κυρίου που κοινωνούμε, ποτίζει την ψυχή μας και της δίνει μεγάλη δύναμη. Όταν το μεταλαβαίνουμε άξια, διώχνει τους δαίμονες μακριά και φέρνει κοντά μας τους αγγέλους και τον Κύριο των αγγέλων. Αυτό το αίμα είναι η σωτηρία των ψυχών μας, μ’ αυτό λούζεται η ψυχή, μ’ αυτό στολίζεται, κάνει το νου μας λαμπρότερο από τη φωτιά, την ψυχή μας λαμπρότερη από το χρυσάφι. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Ο άνθρωπος που αγαπάει πνευματικά αισθάνεται προσευχόμενος, ότι βρίσκεται εντός του Θεού και του αδελφού του. Λυπάται όταν δεν πορεύεται καλά ο αδελφός του και προσεύχεται για την πρόοδό του. (Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής)

Μη ρίχνεις τις ευθύνες, για ό,τι σού συμβαίνει, σε άλλους ανθρώπους. Αν και έχουμε πάντα την τάση ν’ αποδίδουμε τα προβλήματά μας στους άλλους, στην κακία ή την ανικανότητά τους, στην πραγματικότητα αυτοί δεν είναι παρά εργαλεία στα χέρια του Θεού. Εργαλεία, που τα χρησιμοποιεί για να οικοδομήσει τη σωτηρία μας. (Όσιος Μακάριος της Όπτινας)

Έχε τη γλώσσα σου γλυκιά και τα χείλη σου γλυκά και θα έχεις όλους τους ανθρώπους φίλους. Προφυλάξου και μην ελέγχεις κανένα, για κανένα πράγμα. Η αγάπη δεν θυμώνει, μήτε ελέγχει κανέναν με πάθος! (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Η προσευχή έχει πολύ μεγάλη δύναμη· με το κομποσχοίνι που κάνει κανείς μπορεί και ψυχή να βγάλει από την κόλαση. (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)

Αν δεν έχουμε έργα, δεν είναι ακόμη βέβαιη η γνώση μας και αν ακόμη είναι αληθινή. Γιατί σε κάθε περίπτωση την επιβεβαίωση την αποτελεί το έργο. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)

Η πνευματική εργασία στον εαυτό μας είναι αθόρυβη εργασία στον πλησίον, γιατί μιλάει το παράδειγμα και τότε τον μιμούνται οι άνθρωποι και διορθώνονται. Ο χαριτωμένος άνθρωπος του Θεού, μεταδίδει τη θεία Χάρη και αλλοιώνει τους σαρκικούς ανθρώπους. Όπου υπάρχει θεία χάρη δεν κρύβεται, γιατί ακτινοβολεί. (Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Εμείς δεν ξέρουμε ότι, για να προσελκύσουμε τη χάρη κοντά μας, πρέπει να την ποθήσουμε μ’ όλη μας την ψυχή. Άλλα πώς θα ποθήσουμε κάτι που δεν το γνωρίζουμε καθόλου; Και όμως, όλοι μας τη γνωρίζουμε τη χάρη, έστω και λίγο, γιατί το Άγιο Πνεύμα κινεί κάθε ψυχή στην αναζήτηση του Θεού. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)

Κατά την ορθόδοξη διδασκαλία ο άνθρωπος τελειοποιείται και αγιάζεται βιώνοντας την ησυχαστική παράδοση και την θεία Χάρη μέσα στην θεία Λατρεία, στην Θεία Ευχαριστία με την προσωπική του συμμετοχή και άσκηση με πνεύμα αληθινής κοινωνικότητος και ενότητος. Η διάπραξη καλών έργων δεν οδηγεί από μόνη της στο ποθούμενο. (Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός)

Να πιστεύεις, να ελπίζεις και ν’ αγαπάς, κυρίως ν’ αγαπάς, αδιαφορώντας για τα εμπόδια. Ν’ αγαπάς τον Θεό πάνω απ’ όλα και τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Αν δεν έχεις αρκετή δύναμη για να διατηρήσεις στην καρδιά σου αυτούς τους ανεκτίμητους θησαυρούς, να προσπίπτεις συχνά στα πόδια του Θεού της αγάπης. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)

Ο Μοναχός και ο Αγωνιστής Χριστιανός είναι πνευματικοί μαχητές σε κάθε στιγμή της ζωής τους από την γέννηση μέχρι τον θάνατο τους. Είναι όμως ανάγκη να γνωρίζουμε την τέχνη αυτού του αοράτου πολέμου και από ποία μέρη έρχεται εναντίον μας ο νοητός εχθρός. (Γέροντας Κλεόπας Ηλίε)

Οι χριστιανοί δεν φορούν τον παλαιό άνθρωπο με τα πάθη και τις αμαρτωλές επιθυμίες του, αλλά είναι ντυμένοι τον καινούργιο άνθρωπο. Ντύθηκαν τον ίδιο το Χριστό, που ζει τώρα μέσα στις καρδιές τους. Και η λέξη “ντύθηκαν” δεν αναφέρεται σε κάποια απλή και εξωτερική στολή, αλλά σε κάτι βαθύτερο, σε κάτι ουσιαστικό και αναφαίρετο. (Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός)