Τρεις εχθροί πολεμούν το γένος των ανθρώπων· οι δαίμονες, ο εαυτός μας και η συνήθεια. Εκτός απ’ αυτούς άλλος πόλεμος δεν υπάρχει.
(Γέροντας Ιωσήφ Ησυχαστής)
Τελευταῖες προσθῆκες
Τὸ Βίντεο τῆς ἡμέρας
(Δεῖτε ἐδῶ
πληροφορίες γιὰ τὰ βίντεο)
Ἐπιλέγοντας τὴν ἔνδειξη «Περισσότερα βίντεο»
Εἰσέρχεστε στὴν ἐσωτερικὴ σελίδα, ὅπου κάτω ἀπὸ τὸ ἐπιλεγμένο βίντεο ὑπάρχει μία σελίδα μὲ
30 περίπου ἄλλα βίντεο ποὺ τὴν γνωρίζουμε κατεβάζοντας τὴν μπάρα.
Ὁλοκληρώνοντας τὴν κάθε σελίδα, μὲ ἐπιλογὴ ἀριθμῶν ποὺ εἶναι ἀπὸ κάτω, περιηγούμεθα σὲ
πολλὲς ἄλλες σελίδες, ὅλες μὲ περίπου 30 βίντεο.
Ὑπάρχει καὶ μηχανὴ ἀναζήτησης ποὺ μὲ λέξεις κλειδιὰ βρίσκουμε βίντεο σχετικὰ μὲ τὰ
ἐνδιαφέροντά μας.
Τὸ Ἠχητικὸ τῆς ἡμέρας
(Δεῖτε ἐδῶ πληροφορίες γιὰ ὅλα τὰ ἠχητικά)
Ἐπιλέγοντας τὴν ἔνδειξη «Περισσότερα ἠχητικὰ»
Εἰσέρχεστε στὴν ἐσωτερικὴ σελίδα, ὅπου κάτω ἀπὸ τὸ ἐπιλεγμένο ἠχητικὸ ὑπάρχει μία σελίδα μὲ
30 περίπου ἄλλα ἠχητικὰ ποὺ τὴν γνωρίζουμε κατεβάζοντας τὴν μπάρα.
Ὁλοκληρώνοντας τὴν κάθε σελίδα, μὲ ἐπιλογὴ ἀριθμῶν ποὺ εἶναι ἀπὸ κάτω, περιηγούμεθα σὲ
πολλὲς ἄλλες σελίδες, ὅλες μὲ περίπου 30 ἠχητικά.
Ὑπάρχει καὶ μηχανὴ ἀναζήτησης ποὺ μὲ λέξεις κλειδιὰ βρίσκουμε ἠχητικὸ σχετικὰ μὲ τὰ
ἐνδιαφέροντά μας.
Ἡ Φωτογραφία τῆς ἠμέρας
(Πληροφορίες γιὰ ὅλες τὶς φωτογραφίες)
Ἐπιλέγοντας τὴν ἔνδειξη «Περισσότερες φωτογραφίες»
Εἰσέρχεστε στὴν ἐσωτερικὴ σελίδα, ὅπου κάτω ἀπὸ τὴν ἐπιλεγμένη φωτογραφία ὑπάρχει μία σελίδα
μὲ 30 περίπου ἄλλες φωτογραφίες ποὺ τὴν γνωρίζουμε κατεβάζοντας τὴν μπάρα.
Ὁλοκληρώνοντας τὴν κάθε σελίδα, μὲ ἐπιλογὴ ἀριθμῶν ποὺ εἶναι ἀπὸ κάτω, περιηγούμεθα σὲ
πολλὲς ἄλλες σελίδες, ὅλες μὲ περίπου 30 φωτογραφίες.
Ὑπάρχει καὶ μηχανὴ ἀναζήτησης ποὺ μὲ λέξεις κλειδιὰ βρίσκουμε φωτογραφία σχετικὰ μὲ τὰ
ἐνδιαφέροντά μας.
Ὁ Θεός δὲν ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο, γιὰ νὰ ζῆ μόνο ἐδῶ, στὴν γῆ. Τὸν ἔπλασε, γιὰ νὰ ζῆ μὲ τὸν Θεό. Καὶ ἐν τῷ Θεῷ. Καὶ νὰ ζῆ ὄχι γιὰ ἑκατό ἤ χίλια χρόνια, ἀλλά νὰ ζῆ αἰώνια. (Ἰννοκέντιος Μόσχας)
Ὁ Θεός δὲν ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο, γιὰ νὰ ζῆ μόνο ἐδῶ, στὴν γῆ. Τὸν ἔπλασε, γιὰ νὰ ζῆ μὲ τὸν Θεό. Καὶ ἐν τῷ Θεῷ. Καὶ νὰ ζῆ ὄχι γιὰ ἑκατό ἤ χίλια χρόνια, ἀλλά νὰ ζῆ αἰώνια. (Ἰννοκέντιος Μόσχας)
Ὄξινος Μανδύας
Παρεμβάσεις
Προνομιοῦχοι στό κάτεργο, τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ
Από τότε που η λέξη Ελλάδα σηματοδοτεί κράτος, όχι πολιτισμό, ο εγχώριος πολιτικός λόγος είναι μονόλογος της εξουσίας. Κομπασμοί και αυταρέσκεια του κόμματος που κέρδισε τις εκλογές, αμυντικές μυθοπλασίες εντυπωσιασμού η αντιπολίτευση. Οσο πιο μικρονοϊκές οι στελεχώσεις των κομμάτων, τόσο η σπουδαιοφάνεια πλεονάζει, καμουφλαρισμένη με κενολογία διακηρύξεων, πομφόλυγες επαγγελιών. Διακόσια χρόνια τώρα, κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις, μιλάνε την ίδια, ανάλλαχτη, ναρκισσιστική και α-νόητη γλώσσα, που τρέφει την αντιδικία σαν αυτοσκοπό. Με τα χρόνια, η α-νοησία έχει φτάσει στο ζενίθ – πολιτικοί και πολίτες, άρχοντες και αρχόμενοι, ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ
Ἀντιλεγόμενα
Πατήστε οπουδήποτε πάνω στα σημεία για να μεγενθύνετε
Πατήστε οπουδήποτε πάνω στα σημεία για να μεγενθύνετε
Η νόσος ως εξομολόγηση
Του Ηλία Μαγκλίνη
Η δημόσια αναγγελία μιας πάθησης, ενός κατεξοχήν ιδιωτικού γεγονότος, έχει τη δική του σημασία. Ειδικά όταν προέρχεται από δημόσιο πρόσωπο.
Οι πρόσφατες περιπτώσεις των κυρίων Φώφης Γεννηματά και Ντόρας Μπακογιάννη είναι χαρακτηριστικές (επί τη ευκαιρία, να ευχηθούμε από καρδιάς και στις δύο καλή δύναμη με τη βεβαιότητα ότι όλα θα –και όχι να– πάνε καλά). Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις, ιδίως όταν η νόσος είναι ο καρκίνος.
Εδώ να πούμε ότι είναι απολύτως θεμιτό και κατανοητό κάποιος να επιθυμεί να διατηρήσει αυστηρά ιδιωτική μια τέτοια προσωπική, ή οικογενειακή, περιπέτεια υγείας.
Από την άλλη, μια τέτοια δημόσια ομολογία, δυνητικά έστω, μπορεί να κάνει κάποιους να μη νιώθουν μόνοι, να ξεφοβηθούν λίγο. Μια άβυσσος χωρίζει συχνά τη νόσο από την ίαση, αλλά επίσης συχνά μια πολύ λεπτή γραμμή χωρίζει την απελπισία της νόσου από την πίστη στην ίαση.
Με αυτό, θέλω ακόμα μία φορά να τονίσω ότι μια νόσος όπως ο καρκίνος (ή άλλες αυτοάνοσες, χρόνιες παθήσεις) είναι μεν ιδιωτική υπόθεση, όμως έχει (ή μπορεί να έχει) μια ευρεία, δημόσια διάσταση: πολλοί τον έχουμε πάθει, πολλοί μπορεί να τον πάθουμε, όλοι (μα όλοι) είμαστε ευάλωτοι στην αρρώστια και, βέβαια, όλοι κάποτε θα πεθάνουμε, είτε από αυτήν είτε από κάτι άλλο.
Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν τολμούν να ψελλίσουν τη λέξη. Καρκίνος. Μια αρχαϊκή αντίδραση εδραιωμένη σε μιαν απόκρυφη πεποίθηση (κατάλοιπο αιώνων) ότι μη προφέροντας τη λέξη ξορκίζουμε το κακό. Εξυπακούεται πως ό,τι βοηθάει τον καθένα είναι ιερό και σεβαστό. Και κάθε σχετική πίεση είναι αθέμιτη. Ωστόσο, το να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου ποτέ δεν βοήθησε. Και σίγουρα δεν υπάρχουν ξόρκια. Αντίθετα, υπάρχει η έννοια του μοιράζεσθαι, όχι μόνο χαρές, αλλά και αγωνίες, πόνους.
Ο ανθρώπινος βίος είναι γεμάτος από ιστορίες ανθρώπων που νοσούν. Που φτάνουν στην ίαση ή πεθαίνουν. Η αφήγηση μπορεί να είναι θεραπευτική, ψυχικά έστω, σίγουρα παρηγορητική. Η αφήγηση γίνεται κοινός τόπος μεταξύ των ανθρώπων, υγιών και νοσούντων, γίνεται κοινότητα. Ακόμα και οι αφηγήσεις όσων δεν τα κατάφεραν. Η μνήμη τους έχει κάτι που απαλύνει τρόμους και ανατριχίλες. Εστω και πρόσκαιρα.
Είναι η αρχή του συμπάσχειν. Εστω και με έναν καλό λόγο. Μια ζεστή κουβέντα. Μια ευχή. Μια σκέψη. Μια προσευχή. Το «κακό το πράγμα» δεν είναι ο καρκίνος. Συχνότερα είμαστε εμείς που εθελοτυφλούμε μέσα σε μιαν αυταρέσκεια ψευδεπίγραφης αθανασίας. Ουδείς άτρωτος: ερωτευμένοι ή μη, εικοσάρηδες ή μη, βολεμένοι ή μη, υπάρχει μια αδυσώπητη ισότητα από την τυφλή φύση που δεν έχει να κάνει με κοινωνικές τάξεις αλλά με την ίδια μας τη θνητότητα.
Φυσικά, το «κάθε φτωχός και η μοίρα του» έχει πάντοτε τη βαρύτητά του. Τουλάχιστον ως προς την αξιοπρέπεια της περίθαλψης, κεφαλαιώδες στοιχείο σε μια περιπέτεια υγείας. Αλλά στο βάθος, κάθε σάρκα και κάθε αίμα είναι έρμαια φθοράς και εντροπίας. Σημασία έχει να υπάρχει ψυχή.
Πηγή: Ἐφημερίδα Καθημερινή 20/10/2021
Ευχαριστώ τον Θεό, που μου έδωσε πολλές αρρώστιες
Οσιου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου
Ευχαριστώ τον Θεό, που μου έδωσε πολλές αρρώστιες. Πολλές φορές του λέω: «Χριστέ μου, η αγάπη σου δεν έχει όρια». Το πώς ζω, είναι ένα θαύμα. Μέσα στις άλλες μου αρρώστιες έχω και καρκίνο στην υπόφυση… Πονάω φοβερά. Προσεύχομαι όμως σηκώνοντας τον Σταυρό του Χριστού με υπομονή… Πονάω πολύ, υποφέρω, αλλά είναι πολύ ωραία η αρρώστιά μου. Την αισθάνομαι ως αγάπη του Χριστού. Κατανύγομαι και ευχαριστώ τον Θεό! Είναι για τις αμαρτίες μου… Είμαι αμαρτωλός και προσπαθεί ο Θεός να με εξαγνίσει. Όταν ήμουν δεκαέξι χρονών παρακαλούσα τον Θεό να μου δώσει μια βαριά αρρώστια, έναν καρκίνο, για να πονάω για την αγάπη Του και να Τον δοξάζω μέσα από τον πόνο… Ο Θεός δεν λησμόνησε το αίτημά μου και μου έδωσε αυτήν την ευεργεσία μετά από τόσα χρόνια! Τώρα δεν παρακαλώ τον Θεό να μου πάρει αυτό που Του ζήτησα. Χαίρομαι που το έχω, για να γίνω και εγώ συμμέτοχος στα πάθη Του από την πολλή μου αγάπη. Έχω την παιδεία του Θεού. «Ον γαρ αγαπά Κύριος παιδεύει». Η αρρώστια μου είναι μία ιδιαίτερη εύνοια του Θεού που με καλεί να μπω στο μυστήριο της αγάπης Του… Γι’ αυτό δεν προσεύχομαι να με κάνει ο Θεός καλά. Προσεύχομαι να με κάνει καλό.
X
Η νόσος ως εξομολόγηση
Τοῦ Ηλία Μαγκλίνη
Η δημόσια αναγγελία μιας πάθησης, ενός κατεξοχήν ιδιωτικού γεγονότος, έχει τη δική του σημασία. Ειδικά όταν προέρχεται από δημόσιο πρόσωπο.
Οι πρόσφατες περιπτώσεις των κυρίων Φώφης Γεννηματά και Ντόρας Μπακογιάννη είναι χαρακτηριστικές (επί τη ευκαιρία, να ευχηθούμε από καρδιάς και στις δύο καλή δύναμη με τη βεβαιότητα ότι όλα θα –και όχι να– πάνε καλά). Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις, ιδίως όταν η νόσος είναι ο καρκίνος.
Εδώ να πούμε ότι είναι απολύτως θεμιτό και κατανοητό κάποιος να επιθυμεί να διατηρήσει αυστηρά ιδιωτική μια τέτοια προσωπική, ή οικογενειακή, περιπέτεια υγείας.
Από την άλλη, μια τέτοια δημόσια ομολογία, δυνητικά έστω, μπορεί να κάνει κάποιους να μη νιώθουν μόνοι, να ξεφοβηθούν λίγο. Μια άβυσσος χωρίζει συχνά τη νόσο από την ίαση, αλλά επίσης συχνά μια πολύ λεπτή γραμμή χωρίζει την απελπισία της νόσου από την πίστη στην ίαση.
Με αυτό, θέλω ακόμα μία φορά να τονίσω ότι μια νόσος όπως ο καρκίνος (ή άλλες αυτοάνοσες, χρόνιες παθήσεις) είναι μεν ιδιωτική υπόθεση, όμως έχει (ή μπορεί να έχει) μια ευρεία, δημόσια διάσταση: πολλοί τον έχουμε πάθει, πολλοί μπορεί να τον πάθουμε, όλοι (μα όλοι) είμαστε ευάλωτοι στην αρρώστια και, βέβαια, όλοι κάποτε θα πεθάνουμε, είτε από αυτήν είτε από κάτι άλλο.
Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν τολμούν να ψελλίσουν τη λέξη. Καρκίνος. Μια αρχαϊκή αντίδραση εδραιωμένη σε μιαν απόκρυφη πεποίθηση (κατάλοιπο αιώνων) ότι μη προφέροντας τη λέξη ξορκίζουμε το κακό. Εξυπακούεται πως ό,τι βοηθάει τον καθένα είναι ιερό και σεβαστό. Και κάθε σχετική πίεση είναι αθέμιτη. Ωστόσο, το να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου ποτέ δεν βοήθησε. Και σίγουρα δεν υπάρχουν ξόρκια. Αντίθετα, υπάρχει η έννοια του μοιράζεσθαι, όχι μόνο χαρές, αλλά και αγωνίες, πόνους.
Ο ανθρώπινος βίος είναι γεμάτος από ιστορίες ανθρώπων που νοσούν. Που φτάνουν στην ίαση ή πεθαίνουν. Η αφήγηση μπορεί να είναι θεραπευτική, ψυχικά έστω, σίγουρα παρηγορητική. Η αφήγηση γίνεται κοινός τόπος μεταξύ των ανθρώπων, υγιών και νοσούντων, γίνεται κοινότητα. Ακόμα και οι αφηγήσεις όσων δεν τα κατάφεραν. Η μνήμη τους έχει κάτι που απαλύνει τρόμους και ανατριχίλες. Εστω και πρόσκαιρα.
Είναι η αρχή του συμπάσχειν. Εστω και με έναν καλό λόγο. Μια ζεστή κουβέντα. Μια ευχή. Μια σκέψη. Μια προσευχή. Το «κακό το πράγμα» δεν είναι ο καρκίνος. Συχνότερα είμαστε εμείς που εθελοτυφλούμε μέσα σε μιαν αυταρέσκεια ψευδεπίγραφης αθανασίας. Ουδείς άτρωτος: ερωτευμένοι ή μη, εικοσάρηδες ή μη, βολεμένοι ή μη, υπάρχει μια αδυσώπητη ισότητα από την τυφλή φύση που δεν έχει να κάνει με κοινωνικές τάξεις αλλά με την ίδια μας τη θνητότητα.
Φυσικά, το «κάθε φτωχός και η μοίρα του» έχει πάντοτε τη βαρύτητά του. Τουλάχιστον ως προς την αξιοπρέπεια της περίθαλψης, κεφαλαιώδες στοιχείο σε μια περιπέτεια υγείας. Αλλά στο βάθος, κάθε σάρκα και κάθε αίμα είναι έρμαια φθοράς και εντροπίας. Σημασία έχει να υπάρχει ψυχή.
Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή 20/10/2021
Ευχαριστώ τον Θεό, που μου έδωσε πολλές αρρώστιες
Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου
Ευχαριστώ τον Θεό, που μου έδωσε πολλές αρρώστιες. Πολλές φορές του λέω: «Χριστέ μου, η αγάπη σου δεν έχει όρια». Το πώς ζω, είναι ένα θαύμα. Μέσα στις άλλες μου αρρώστιες έχω και καρκίνο στην υπόφυση… Πονάω φοβερά. Προσεύχομαι όμως σηκώνοντας τον Σταυρό του Χριστού με υπομονή… Πονάω πολύ, υποφέρω, αλλά είναι πολύ ωραία η αρρώστιά μου. Την αισθάνομαι ως αγάπη του Χριστού. Κατανύγομαι και ευχαριστώ τον Θεό! Είναι για τις αμαρτίες μου… Είμαι αμαρτωλός και προσπαθεί ο Θεός να με εξαγνίσει. Όταν ήμουν δεκαέξι χρονών παρακαλούσα τον Θεό να μου δώσει μια βαριά αρρώστια, έναν καρκίνο, για να πονάω για την αγάπη Του και να Τον δοξάζω μέσα από τον πόνο… Ο Θεός δεν λησμόνησε το αίτημά μου και μου έδωσε αυτήν την ευεργεσία μετά από τόσα χρόνια! Τώρα δεν παρακαλώ τον Θεό να μου πάρει αυτό που Του ζήτησα. Χαίρομαι που το έχω, για να γίνω και εγώ συμμέτοχος στα πάθη Του από την πολλή μου αγάπη. Έχω την παιδεία του Θεού. «Ον γαρ αγαπά Κύριος παιδεύει». Η αρρώστια μου είναι μία ιδιαίτερη εύνοια του Θεού που με καλεί να μπω στο μυστήριο της αγάπης Του… Γι’ αυτό δεν προσεύχομαι να με κάνει ο Θεός καλά. Προσεύχομαι να με κάνει καλό.
Τέχνη
Τα
Χρήσιμα τῆς ἑβδομάδος
Εἰκονολόγιο
Η σημερινή εποχή είναι απελπιστική. Η νεολαία μας σχεδόν χάλασε. Έπεσε στην γαστριμαργία και σαρκολατρεία. Ούτε βλέπει, ούτε ακούει. Είναι ο καιρός του Νώε. Προσοχή, να σώσεις τη ψυχή σου… (παπα Δημήτρης Γκαγκαστάθης)
Κάνοντας φανερά διάφορες αναισχυντίες, προχωρούμε απροκάλυπτα με το μέρος εκείνων που διαπράττουν την αμαρτία και υπηρετούν κάθε παρανομία. Και αποφεύγουμε, εξαιτίας του ελέγχου, εκείνους οι οποίοι μας αγαπούν και φροντίζουν για την διόρθωσή μας.
(Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Mεγάλη σημασία στην πνευματική εξέλιξη των απογόνων έχει η πνευματική κατάσταση και η βιωτή των γονιών. (Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης)
Δεν υπάρχει χώρος παραμονής στη Βασιλεία των ουρανών γι’ αυτούς, που στην ψυχή τους δεν έχουν χώρο Αγάπης για τους εχθρούς τους.
(Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης)
Όποιος ζει τον Χριστό, γίνεται ένα μαζί Του, με την Εκκλησία Του. Ζει μια τρέλα!
Η ζωή αυτή είναι διαφορετική απ’ τη ζωή των ανθρώπων. Είναι χαρά, είναι φως, είναι αγαλλίαση, είναι ανάταση. Αυτή είναι η ζωή της Εκκλησίας, η ζωή του Ευαγγελίου, η Βασιλεία του Θεού. «Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν» (Λουκ. 17, 21). Έρχεται μέσα μας ο Χριστός κι εμείς είμαστε μέσα Του.
(Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)
Νὰ ξεκινᾷς τὴν ἡμέρα σου σὰν σεραφεὶμ στὴν προσευχή, σὰν χερουβὶμ στὶς πράξεις καὶ σὰν ἄγγελος στὴ συμπεριφορά σου. ( Στάρετς Ἀντώνιος τῆς Ὄπτινα )
Πριν κοιμηθούμε και όταν σηκωνόμαστε από τον ύπνο, να πιάνουμε αμέσως την ευχή.
(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Προσεύχεσθε ταπεινά μὲ φόβο Θεοῦ, μὲ εὐλάβεια, ἔτσι ὥστε ἡ προσευχή μας νὰ μὴ γίνεται μία ὕβρις τῆς προσευχῆς. ( Στάρετς Ζαχαρίας )
Να έχεις την ελπίδα σου στον Θεό. «Ο άνωθεν Κύψας βλέπει». Εμείς θα κάνουμε το ανθρώπινο, την προσπάθεια.
(Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης)
Να θερμάνουμε τον ζήλο μας, να συνεχίζουμε να έχουμε ελπίδα στη ζωή της συνεχούς μετανοίας και, οπωσδήποτε, θα επιτύχουμε τις επαγγελίες.
(Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός)
Ο θησαυρός μας, η ελπίδα μας τι είναι; Η εκκλησία, η εκκλησία δεν είναι μόνο για να μας δίνει τα υλικά πράγματα, που τα δίνει και αυτά. Απεδείχθη στον πειρασμό που περνά το γένος μας, η πατρίδα μας, ότι η εκκλησία είναι η μητέρα και σπεύδουμε στους ρασοφόρους. Γι’ αυτό και οι ενορίες συνεχώς είναι το καταφύγιο των φτωχών, είναι το καταφύγιο των αναγκεμένων. Δεν είναι μόνον αυτό όμως. Η εκκλησία του Χριστού μας είναι εκείνη η οποία δίνει τον θησαυρό της Χάριτος του Θεού.
(Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός)
Η δειλία είναι νηπιακή συμπεριφορά μιας ψυχής που γέρασε στην κενοδοξία. Η δειλία είναι απομάκρυνση της πίστεως, με την ιδέα ότι αναμένονται απροσδόκητα κακά. Όποιος νίκησε τη δειλία, είναι φανερό ότι ανέθεσε στον Θεό και τη ζωή και τη ψυχή του.
(Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Όλα τα κακά που θα βρεις, είναι βλαστάρια της φιλαργυρίας· οπουδήποτε θα τα βρεις να βλασταίνουν, είτε στο σπίτι, είτε στην αγορά, είτε στα δικαστήρια, είτε στα βουλευτήρια, είτε στα βασίλεια. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Γνώριζε ότι χωρίς πειρασμούς, βρίσκεσαι μακριά από το δρόμο του Θεού και δεν περπατάς στα ίχνη των αγίων. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Όταν, από φιλότιμο, κάνουμε τον Θεό να χαίρεται με τη ζωή μας, τότε Εκείνος δίνει άφθονες τις ευλογίες του στα φιλότιμα παιδιά του.
(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Μέσα μας υπάρχει ένα μέρος της ψυχής που λέγεται «ηθικολόγος». Αυτός ο «ηθικολόγος», όταν βλέπει κάποιον να παρεκτρέπεται, επαναστατεί, ενώ πολλές φορές αυτός που κρίνει έχει κάνει την ίδια παρεκτροπή. Δεν τα βάζει όμως με τον εαυτό του αλλά με τον άλλον. Κι αυτό δεν το θέλει ο Θεός.
(Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)
Νὰ φοβᾶσθε πάρα πολὺ μήπως πέσετε στὴν ἁμαρτία. Μὴ σταυρώνετε τὸν Σωτῆρα πάλι καὶ πάλι μὲ τὶς ἁμαρτίες. Νὰ παίρνετε εὐλογία ἀπὸ τὴν Βασίλισσα τῶν Οὐρανῶν γιὰ κάθε τί καὶ ὁ Θεὸς θὰ σᾶς ἀνεβάσῃ στὴν πρώτη βαθμίδα τῆς Χάριτος: τὴν ἀναγνώριση τῶν ἁμαρτιῶν σας. ( Στάρετς Ζαχαρίας )
Να βλέπουμε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών και να δώσουμε την αγάπη του Θεού στα παιδιά. Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων. (Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)
Στὸν ἄλλο νὰ λέγης τόσα, ὅσα νομίζεις ὅτι θὰ σηκώσει, ὄχι περισσότερα. (Γέρων Ἱερώνυμος τῆς Αἴγινας)
Στα χρόνια της πλήρους ασυδοσίας των αντιθρησκευτικών διαδηλώσεων και καρνάβαλων, όπου χλεύαζαν τον Κύριο Ιησού Χριστό, η καρδιά μου φώναξε: «Δεν μπορώ να σιωπώ».
(Άγιος Λουκάς ο Ιατρός)
Ο λόγος που δεν είναι απόρροια προσευχής, είναι σαν την ξερή λάσπη. Δεν κολλάει πουθενά, οσοδήποτε σοφία και σύνεση αν δείχνει ότι έχει. Ο λόγος όμως που είναι απόρροια προσευχής, «κολλάει» και μπαίνει σφήνα στο μυαλό του άλλου και έτσι βοηθιέται.
(Δημήτριος Παναγόπουλος, ιεροκήρυκας)
Αυτός που δεν γνωρίζει τον Θεό είναι ανόητος και το φως της γνώσης δεν τον έχει φωτίσει ακόμα, είναι ο πιο δυστυχής απ’ τους ανθρώπους. Ζει δυστυχισμένος και πορεύεται προς τον θάνατο απελπισμένος. Ο τάφος είναι το παντοτινό του φόβητρο. (Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός)
Η ελπίδα στο Θεό δεν οδηγεί ποτέ στην απελπισία. Οι πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ο Θεός ξέρει την αντοχή του καθενός μας και παραχωρεί τους πειρασμούς κατά το μέτρο των δυνάμεών μας. Να φροντίζουμε όμως κι εμείς να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί, για να μη βάλουμε μόνοι μας τον εαυτό μας σε πειρασμό.
(Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως)
Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους. Γι’ αυτό άφησε με εμπιστοσύνη τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού και ζήτησε τη βοήθειά Του, ώστε να σε δυναμώσει στον αγώνα σου. (Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως)
«Μια παρθένος πήγε στον Αββά Παμβώ και του λέγει: «Αββά, εγώ νηστεύω πολύ και τρώω ανά επτά ημέρες. Κάνω και διάφορες άλλες ασκήσεις. Έχω αποστηθίσει την Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Τι μου υπολείπεται ακόμη να πράξω, ώστε να φθάσω στην τελειότητα;»
Ο σοφός γέροντας της λέει:
-Παιδί μου, όταν κανείς σε βρίσει, σε χλευάσει, σου φαίνεται μέσα σου σαν να σε επαινεί;
-Όχι.
-Όταν σε επαινεί κάποιος, σου φαίνεται μέσα σου σαν να σε βρίζει;
-Όχι Αββά.
-Άντε παιδάκι μου πήγαινε, λέει, και τίποτα δεν έχεις κάνει μέχρι τώρα.»
(Αββάς Παμβώ)
Μην περιφρονείτε καμία αρετή. Κυρίως δε τη δικαιοσύνη και την ευσπλαχνία. Κάθε στιγμή μπορείτε ν’ αγιάσετε από το πως θα χειριστείτε το καθετί. Να επιμένετε!
(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Τα πρώτα χρόνια που ήμουν πνευματικός έλεγα στους ανθρώπους «ακουμπήστε στον Χριστό». Τώρα λέω «γαντζωθείτε στον Χριστό».
(Γέροντας Γαβριήλ Τσάφος)
Η πείρα του ανθρώπινου γένους βεβαιώνει ότι η αμαρτία και ο θάνατος είναι ταυτόσημες καταστρεπτικές ενέργειες του διαβόλου. Μ’ αυτές ο διάβολος κρατά τους φιλαμαρτήμονας ανθρώπους στο φρικτό αγκάλιασμά του. Έως πότε; Όσο ο άνθρωπος μένει αμετανόητος. Εκείνος που μετανοεί κατά Θεόν σώζεται.
(Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
Ἐπικαλεῖσθε μὲ πίστη τὴν Θεοτόκο καὶ τοὺς Ἁγίους. Αὐτοὶ ἀκοῦνε τὶς προσευχές μας καὶ γνωρίζουν καὶ τοὺς διαλογισμοὺς μας. (Ἅγιος Σιλουανός )
Καλύτερα να το γεννήσει το παιδί μια μάνα, να το βαφτίσει και μετά να το σκοτώσει, παρά να το σκοτώσει πριν γεννηθεί.
(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Αλήθεια στα χείλη, αγάπη στην καρδιά, ειλικρίνεια στην ψυχή. Να είστε δίκαιοι, να να είστε ελεήμονες.
Ο Κύριος για όλους τους ευθείς ανθρώπους, έχει ετοιμάσει τη σωτηρία, τη Βασιλεία του Θεού την αιωνία.
(Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)
Στην παρούσα ζωή πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αυξήσουμε τις καταθέσεις μας στο λογαριασμό της αιωνιότητας. Δεν είναι δύσκολο. Ο ίδιος ο Κύριος το βεβαιώνει λέγοντας: «ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου ελαφρό». (Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Η απελπισία είναι η απώλεια της συνειδήσεως ότι ο Θεός θέλει να μας δώσει την αιώνια ζωή. Ο κόσμος ζει στην απελπισία. Οι άνθρωποι έχουν καταδικάσει οι ίδιοι τον εαυτό τους στον θάνατο.
(Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Ποιος ενδιαφέρεται σήμερα για τον άλλον; Κανείς. Όλοι ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας, για τον άλλον τίποτα. Γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο. Γιατί ο Θεός που είναι όλος αγάπη δε θα μας συγχωρέσει αυτή την αδιαφορία για τον πλησίον μας.
(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Όταν προσευχόμαστε ο καθένας χωριστά, είμαστε ανίσχυροι, όταν όμως συγκεντρωνόμαστε όλοι μαζί στον ναό, τότε γινόμαστε πιο δυνατοί και ελκύουμε σε μεγαλύτερο βαθμό την ευσπλαχνία του Θεού.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Ο άνθρωπος πρέπει να βρίσκεται πάντα με βουρκωμένα τα μάτια του μπροστά στα αγαθά που του προσφέρει ο Θεός, και πάντοτε να Τον ευχαριστεί.
(Δημήτριος Παναγόπουλος, ιεροκήρυκας)
Να ζούμε πνευματική ζωή, να υπακούομε στον Πνευματικό, να εξομολογούμεθα, να κοινωνούμε τακτικά και το κυριότερο ν’ αποφεύγουμε την κατάκριση. Να μελετάμε πνευματικά βιβλία, Αγία Γραφή, Ψαλτήρι και ν’ ακούμε πάντα ωφέλιμες και πνευματικές συζητήσεις. Χρειάζεται πολλή προσοχή, γιατί οι ημέρες μας είναι δύσκολες. Να μένουμε στην προσευχή και στην υπακοή. Να αγωνιζόμαστε.
(Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης)
Μη λέμε, «έκανα τόσες μετάνοιες, εξασφάλισα τώρα την χάρη», αλλά να ζητούμε να λάμψει εντός μας το ακήρατον φως της θείας γνώσεως και να ανοίξει τα πνευματικά μας μάτια, για να κατανοήσουμε τα θεία Του λόγια.
(Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)
Ζήσε πιο χαμηλά, πιο ταπεινά από το χορτάρι και πιο ήσυχα από το νερό και θα σωθείς. Η κακία δεν μπορεί να εξαφανίσει την κακία, αλλά αν κάποιος σου κάνει κακό, εσύ κάνε του καλό, ώστε με το καλό έργο να εκμηδενίσεις την κακία.
(Άγιος Ανδρόνικος της Μονής Γκλινσκ)
Γιατί έρχονται πολλοί στην εκκλησία, επαναλαμβάνουν μηχανικά ψαλμούς και ευχές, και φεύγουν, δίχως να ξέρουν τι είπαν. Τα χείλη κινούνται, αλλά τ’ αυτιά δεν ακούνε. Εσύ δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να σε εισακούσει ο Θεός; (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
«Η μεγάλη αντίπαλος της αλήθειας, αυτή πού τραβά σήμερα τους ανθρώπους στην απώλεια, είναι η πλάνη. Εξαιτίας της κυριάρχησε στις ψυχές των ράθυμων η σκοτεινή άγνοια και τους αποξένωσε από τον Θεό.
Αυτοί δεν αναγνωρίζουν ως Θεό τον Χριστό, ο όποιος μας αναγέννησε και μας φώτισε, ή Τον πιστεύουν και Τον αναγνωρίζουν απλώς και μόνο στα λόγια και όχι στην πράξη. Πιστεύουν ότι μόνο στους παλιούς φανερωνόταν ο Θεός, όχι όμως και σε εμάς.
Νομίζουν πως οι μαρτυρίες της Γραφής περί Θεού δεν αφορούν αυτούς, αλλ’ άλλους η εκείνους που τις έγραψαν και βλασφημούν την περί Θεού διδασκαλία, αφού απαρνούνται την αληθινή και με επίγνωση ευσέβεια.»
(Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
Όπως στον υλικό κόσμο το σκοτάδι έρχεται όταν βασιλεύει ο ήλιος, έτσι και στον πνευματικό κόσμο το σκοτάδι προκαλείται όταν ο νοητός Ήλιος απομακρύνεται από τη ψυχή μας. Και τότε αυτή καλύπτεται από το σκοτάδι του διαβόλου. Πρέπει να προσέχουμε όμως, όπως είπε ο Κύριος, «ίνα μη σκοτία ημάς καταλάβει». (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Μία συμφορά στον χριστιανό υπάρχει, το να προσκρούσει στον Θεό.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Όλες οι δοκιμασίες που μας στέλλει η αγάπη του Θεού, είναι για να αποκτήσουμε υπομονή και να ομοιάσουμε με τον Θεό, ο οποίος λέγεται «ο Θεός της υπομονής και της παρακλήσεως».
(Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης)
Είναι πολλοί οι τρόποι της προσευχής. Όλοι είναι καλοί, εάν δεν ξέρει ο άνθρωπος να προσεύχεται με απλότητα. Αν όμως άλλος τον οδηγήσει και παρακούσει, τότε στρέφεται και γίνεται πλάνη. (Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής)
Εγκατέλειψα τη χειρουργική, χάρη του κηρύγματος για τον Ιησού Χριστό. Δεν σκεφτόμουν καν τη δόξα του χειρουργού, που σίγουρα μου ανήκε.
(Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)
Προσέξτε τὴν συνείδησή σας, ποὺ εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ φωνὴ τοῦ Ἀγγέλου φύλακά σας. Μὴ ἀμελήσετε νὰ φροντίζετε γιὰ τὴν συνείδησή σας, διότι μπορεῖ νὰ τὴν χάσετε. μπορεῖ νὰ καταφρονηθῆ καὶ νὰ γίνει ἄχρηστη, καὶ τότε πιὰ δὲν θὰ εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ. ( Στάρετς Ζαχαρίας )
Χρειάζεται ο άνθρωπος ακριβώς να δείξει την προαίρεση και την πρόθεσή του, ότι κινείται προς τον Θεό εξ αγάπης και μόνο και δεν φοβάται ούτε αναγκάζεται, «χωρίς να στενοχωριέται», γιατί το θέμα της ανάγκης είναι μεταπτωτικό παράσιτο.
(Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός)
Κι αν ακόμα αργήσουν να γίνουν τα πράγματα, όπως πιθανόν πρέπει να γίνουν, κι αν ακόμα φανεί ότι ο Θεός σιωπά και δεν ενεργεί και παραμείνει ο άνθρωπος μέσα στην εμπιστοσύνη του Θεού, τότε ο Θεός αποκαλύπτει πράγματι με θαυμαστό τρόπο τον εαυτό Του. Κανένας, λέγει η Γραφή, κανένας δεν ήλπισε επί Κύριον και καταισχύνθηκε. Λέει ο Δαβίδ ένα ωραίο λόγο: «Εμβλέψετε, κοιτάξετε στις αρχαίες γενεές, βρέστε μου ένα άνθρωπο ο οποίος ήλπισε επί Κύριον και εντράπηκε. Ένας άνθρωπος να βρεθεί που να πει ότι εγώ, είχα την ελπίδα μου στον Χριστό κι ο Χριστός δεν ανταποκρίθηκε. Δεν με βοήθησε. Μ’ εγκατέλειψε!» Κανένας!
(Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος)
Εἰκονολόγιο
Τρεις εχθροί πολεμούν το γένος των ανθρώπων· οι δαίμονες, ο εαυτός μας και η συνήθεια. Εκτός απ’ αυτούς άλλος πόλεμος δεν υπάρχει.
(Γέροντας Ιωσήφ Ησυχαστής)
Εἰκονολόγιο
Η σημερινή εποχή είναι απελπιστική. Η νεολαία μας σχεδόν χάλασε. Έπεσε στην γαστριμαργία και σαρκολατρεία. Ούτε βλέπει, ούτε ακούει. Είναι ο καιρός του Νώε. Προσοχή, να σώσεις τη ψυχή σου… (παπα Δημήτρης Γκαγκαστάθης)
Εἰκονολόγιο
Κάνοντας φανερά διάφορες αναισχυντίες, προχωρούμε απροκάλυπτα με το μέρος εκείνων που διαπράττουν την αμαρτία και υπηρετούν κάθε παρανομία. Και αποφεύγουμε, εξαιτίας του ελέγχου, εκείνους οι οποίοι μας αγαπούν και φροντίζουν για την διόρθωσή μας.
(Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)
Εἰκονολόγιο
Mεγάλη σημασία στην πνευματική εξέλιξη των απογόνων έχει η πνευματική κατάσταση και η βιωτή των γονιών. (Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης)
Εἰκονολόγιο
Δεν υπάρχει χώρος παραμονής στη Βασιλεία των ουρανών γι’ αυτούς, που στην ψυχή τους δεν έχουν χώρο Αγάπης για τους εχθρούς τους.
(Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης)
Εἰκονολόγιο
Όποιος ζει τον Χριστό, γίνεται ένα μαζί Του, με την Εκκλησία Του. Ζει μια τρέλα!
Η ζωή αυτή είναι διαφορετική απ’ τη ζωή των ανθρώπων. Είναι χαρά, είναι φως, είναι αγαλλίαση, είναι ανάταση. Αυτή είναι η ζωή της Εκκλησίας, η ζωή του Ευαγγελίου, η Βασιλεία του Θεού. «Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν» (Λουκ. 17, 21). Έρχεται μέσα μας ο Χριστός κι εμείς είμαστε μέσα Του.
(Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)
Εἰκονολόγιο
Νὰ ξεκινᾷς τὴν ἡμέρα σου σὰν σεραφεὶμ στὴν προσευχή, σὰν χερουβὶμ στὶς πράξεις καὶ σὰν ἄγγελος στὴ συμπεριφορά σου. ( Στάρετς Ἀντώνιος τῆς Ὄπτινα )
Εἰκονολόγιο
Πριν κοιμηθούμε και όταν σηκωνόμαστε από τον ύπνο, να πιάνουμε αμέσως την ευχή.
(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Εἰκονολόγιο
Προσεύχεσθε ταπεινά μὲ φόβο Θεοῦ, μὲ εὐλάβεια, ἔτσι ὥστε ἡ προσευχή μας νὰ μὴ γίνεται μία ὕβρις τῆς προσευχῆς. ( Στάρετς Ζαχαρίας )
Εἰκονολόγιο
Να έχεις την ελπίδα σου στον Θεό. «Ο άνωθεν Κύψας βλέπει». Εμείς θα κάνουμε το ανθρώπινο, την προσπάθεια.
(Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης)
Εἰκονολόγιο
Να θερμάνουμε τον ζήλο μας, να συνεχίζουμε να έχουμε ελπίδα στη ζωή της συνεχούς μετανοίας και, οπωσδήποτε, θα επιτύχουμε τις επαγγελίες.
(Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός)
Εἰκονολόγιο
Ο θησαυρός μας, η ελπίδα μας τι είναι; Η εκκλησία, η εκκλησία δεν είναι μόνο για να μας δίνει τα υλικά πράγματα, που τα δίνει και αυτά. Απεδείχθη στον πειρασμό που περνά το γένος μας, η πατρίδα μας, ότι η εκκλησία είναι η μητέρα και σπεύδουμε στους ρασοφόρους. Γι’ αυτό και οι ενορίες συνεχώς είναι το καταφύγιο των φτωχών, είναι το καταφύγιο των αναγκεμένων. Δεν είναι μόνον αυτό όμως. Η εκκλησία του Χριστού μας είναι εκείνη η οποία δίνει τον θησαυρό της Χάριτος του Θεού.
(Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός)
Εἰκονολόγιο
Η δειλία είναι νηπιακή συμπεριφορά μιας ψυχής που γέρασε στην κενοδοξία. Η δειλία είναι απομάκρυνση της πίστεως, με την ιδέα ότι αναμένονται απροσδόκητα κακά. Όποιος νίκησε τη δειλία, είναι φανερό ότι ανέθεσε στον Θεό και τη ζωή και τη ψυχή του.
(Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Εἰκονολόγιο
Όλα τα κακά που θα βρεις, είναι βλαστάρια της φιλαργυρίας· οπουδήποτε θα τα βρεις να βλασταίνουν, είτε στο σπίτι, είτε στην αγορά, είτε στα δικαστήρια, είτε στα βουλευτήρια, είτε στα βασίλεια. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Εἰκονολόγιο
Γνώριζε ότι χωρίς πειρασμούς, βρίσκεσαι μακριά από το δρόμο του Θεού και δεν περπατάς στα ίχνη των αγίων. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Εἰκονολόγιο
Όταν, από φιλότιμο, κάνουμε τον Θεό να χαίρεται με τη ζωή μας, τότε Εκείνος δίνει άφθονες τις ευλογίες του στα φιλότιμα παιδιά του.
(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Εἰκονολόγιο
Μέσα μας υπάρχει ένα μέρος της ψυχής που λέγεται «ηθικολόγος». Αυτός ο «ηθικολόγος», όταν βλέπει κάποιον να παρεκτρέπεται, επαναστατεί, ενώ πολλές φορές αυτός που κρίνει έχει κάνει την ίδια παρεκτροπή. Δεν τα βάζει όμως με τον εαυτό του αλλά με τον άλλον. Κι αυτό δεν το θέλει ο Θεός.
(Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)
Εἰκονολόγιο
Νὰ φοβᾶσθε πάρα πολὺ μήπως πέσετε στὴν ἁμαρτία. Μὴ σταυρώνετε τὸν Σωτῆρα πάλι καὶ πάλι μὲ τὶς ἁμαρτίες. Νὰ παίρνετε εὐλογία ἀπὸ τὴν Βασίλισσα τῶν Οὐρανῶν γιὰ κάθε τί καὶ ὁ Θεὸς θὰ σᾶς ἀνεβάσῃ στὴν πρώτη βαθμίδα τῆς Χάριτος: τὴν ἀναγνώριση τῶν ἁμαρτιῶν σας. ( Στάρετς Ζαχαρίας )
Εἰκονολόγιο
Να βλέπουμε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών και να δώσουμε την αγάπη του Θεού στα παιδιά. Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων. (Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)
Εἰκονολόγιο
Στὸν ἄλλο νὰ λέγης τόσα, ὅσα νομίζεις ὅτι θὰ σηκώσει, ὄχι περισσότερα. (Γέρων Ἱερώνυμος τῆς Αἴγινας)
Εἰκονολόγιο
Στα χρόνια της πλήρους ασυδοσίας των αντιθρησκευτικών διαδηλώσεων και καρνάβαλων, όπου χλεύαζαν τον Κύριο Ιησού Χριστό, η καρδιά μου φώναξε: «Δεν μπορώ να σιωπώ».
(Άγιος Λουκάς ο Ιατρός)
Εἰκονολόγιο
Ο λόγος που δεν είναι απόρροια προσευχής, είναι σαν την ξερή λάσπη. Δεν κολλάει πουθενά, οσοδήποτε σοφία και σύνεση αν δείχνει ότι έχει. Ο λόγος όμως που είναι απόρροια προσευχής, «κολλάει» και μπαίνει σφήνα στο μυαλό του άλλου και έτσι βοηθιέται.
(Δημήτριος Παναγόπουλος, ιεροκήρυκας)
Εἰκονολόγιο
Αυτός που δεν γνωρίζει τον Θεό είναι ανόητος και το φως της γνώσης δεν τον έχει φωτίσει ακόμα, είναι ο πιο δυστυχής απ’ τους ανθρώπους. Ζει δυστυχισμένος και πορεύεται προς τον θάνατο απελπισμένος. Ο τάφος είναι το παντοτινό του φόβητρο. (Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός)
Εἰκονολόγιο
Η ελπίδα στο Θεό δεν οδηγεί ποτέ στην απελπισία. Οι πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ο Θεός ξέρει την αντοχή του καθενός μας και παραχωρεί τους πειρασμούς κατά το μέτρο των δυνάμεών μας. Να φροντίζουμε όμως κι εμείς να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί, για να μη βάλουμε μόνοι μας τον εαυτό μας σε πειρασμό.
(Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως)
Εἰκονολόγιο
Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους. Γι’ αυτό άφησε με εμπιστοσύνη τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού και ζήτησε τη βοήθειά Του, ώστε να σε δυναμώσει στον αγώνα σου. (Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως)
Εἰκονολόγιο
«Μια παρθένος πήγε στον Αββά Παμβώ και του λέγει: «Αββά, εγώ νηστεύω πολύ και τρώω ανά επτά ημέρες. Κάνω και διάφορες άλλες ασκήσεις. Έχω αποστηθίσει την Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Τι μου υπολείπεται ακόμη να πράξω, ώστε να φθάσω στην τελειότητα;»
Ο σοφός γέροντας της λέει:
-Παιδί μου, όταν κανείς σε βρίσει, σε χλευάσει, σου φαίνεται μέσα σου σαν να σε επαινεί;
-Όχι.
-Όταν σε επαινεί κάποιος, σου φαίνεται μέσα σου σαν να σε βρίζει;
-Όχι Αββά.
-Άντε παιδάκι μου πήγαινε, λέει, και τίποτα δεν έχεις κάνει μέχρι τώρα.»
(Αββάς Παμβώ)
Εἰκονολόγιο
Μην περιφρονείτε καμία αρετή. Κυρίως δε τη δικαιοσύνη και την ευσπλαχνία. Κάθε στιγμή μπορείτε ν’ αγιάσετε από το πως θα χειριστείτε το καθετί. Να επιμένετε!
(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Εἰκονολόγιο
Τα πρώτα χρόνια που ήμουν πνευματικός έλεγα στους ανθρώπους «ακουμπήστε στον Χριστό». Τώρα λέω «γαντζωθείτε στον Χριστό».
(Γέροντας Γαβριήλ Τσάφος)
Εἰκονολόγιο
Η πείρα του ανθρώπινου γένους βεβαιώνει ότι η αμαρτία και ο θάνατος είναι ταυτόσημες καταστρεπτικές ενέργειες του διαβόλου. Μ’ αυτές ο διάβολος κρατά τους φιλαμαρτήμονας ανθρώπους στο φρικτό αγκάλιασμά του. Έως πότε; Όσο ο άνθρωπος μένει αμετανόητος. Εκείνος που μετανοεί κατά Θεόν σώζεται.
(Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
Εἰκονολόγιο
Ἐπικαλεῖσθε μὲ πίστη τὴν Θεοτόκο καὶ τοὺς Ἁγίους. Αὐτοὶ ἀκοῦνε τὶς προσευχές μας καὶ γνωρίζουν καὶ τοὺς διαλογισμοὺς μας. (Ἅγιος Σιλουανός )
Εἰκονολόγιο
Καλύτερα να το γεννήσει το παιδί μια μάνα, να το βαφτίσει και μετά να το σκοτώσει, παρά να το σκοτώσει πριν γεννηθεί.
(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Εἰκονολόγιο
Αλήθεια στα χείλη, αγάπη στην καρδιά, ειλικρίνεια στην ψυχή. Να είστε δίκαιοι, να να είστε ελεήμονες.
Ο Κύριος για όλους τους ευθείς ανθρώπους, έχει ετοιμάσει τη σωτηρία, τη Βασιλεία του Θεού την αιωνία.
(Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)
Εἰκονολόγιο
Στην παρούσα ζωή πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αυξήσουμε τις καταθέσεις μας στο λογαριασμό της αιωνιότητας. Δεν είναι δύσκολο. Ο ίδιος ο Κύριος το βεβαιώνει λέγοντας: «ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου ελαφρό». (Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Εἰκονολόγιο
Η απελπισία είναι η απώλεια της συνειδήσεως ότι ο Θεός θέλει να μας δώσει την αιώνια ζωή. Ο κόσμος ζει στην απελπισία. Οι άνθρωποι έχουν καταδικάσει οι ίδιοι τον εαυτό τους στον θάνατο.
(Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)
Εἰκονολόγιο
Ποιος ενδιαφέρεται σήμερα για τον άλλον; Κανείς. Όλοι ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας, για τον άλλον τίποτα. Γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο. Γιατί ο Θεός που είναι όλος αγάπη δε θα μας συγχωρέσει αυτή την αδιαφορία για τον πλησίον μας.
(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Εἰκονολόγιο
Όταν προσευχόμαστε ο καθένας χωριστά, είμαστε ανίσχυροι, όταν όμως συγκεντρωνόμαστε όλοι μαζί στον ναό, τότε γινόμαστε πιο δυνατοί και ελκύουμε σε μεγαλύτερο βαθμό την ευσπλαχνία του Θεού.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Εἰκονολόγιο
Ο άνθρωπος πρέπει να βρίσκεται πάντα με βουρκωμένα τα μάτια του μπροστά στα αγαθά που του προσφέρει ο Θεός, και πάντοτε να Τον ευχαριστεί.
(Δημήτριος Παναγόπουλος, ιεροκήρυκας)
Εἰκονολόγιο
Να ζούμε πνευματική ζωή, να υπακούομε στον Πνευματικό, να εξομολογούμεθα, να κοινωνούμε τακτικά και το κυριότερο ν’ αποφεύγουμε την κατάκριση. Να μελετάμε πνευματικά βιβλία, Αγία Γραφή, Ψαλτήρι και ν’ ακούμε πάντα ωφέλιμες και πνευματικές συζητήσεις. Χρειάζεται πολλή προσοχή, γιατί οι ημέρες μας είναι δύσκολες. Να μένουμε στην προσευχή και στην υπακοή. Να αγωνιζόμαστε.
(Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης)
Εἰκονολόγιο
Μη λέμε, «έκανα τόσες μετάνοιες, εξασφάλισα τώρα την χάρη», αλλά να ζητούμε να λάμψει εντός μας το ακήρατον φως της θείας γνώσεως και να ανοίξει τα πνευματικά μας μάτια, για να κατανοήσουμε τα θεία Του λόγια.
(Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)
Εἰκονολόγιο
Ζήσε πιο χαμηλά, πιο ταπεινά από το χορτάρι και πιο ήσυχα από το νερό και θα σωθείς. Η κακία δεν μπορεί να εξαφανίσει την κακία, αλλά αν κάποιος σου κάνει κακό, εσύ κάνε του καλό, ώστε με το καλό έργο να εκμηδενίσεις την κακία.
(Άγιος Ανδρόνικος της Μονής Γκλινσκ)
Εἰκονολόγιο
Γιατί έρχονται πολλοί στην εκκλησία, επαναλαμβάνουν μηχανικά ψαλμούς και ευχές, και φεύγουν, δίχως να ξέρουν τι είπαν. Τα χείλη κινούνται, αλλά τ’ αυτιά δεν ακούνε. Εσύ δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να σε εισακούσει ο Θεός; (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Εἰκονολόγιο
«Η μεγάλη αντίπαλος της αλήθειας, αυτή πού τραβά σήμερα τους ανθρώπους στην απώλεια, είναι η πλάνη. Εξαιτίας της κυριάρχησε στις ψυχές των ράθυμων η σκοτεινή άγνοια και τους αποξένωσε από τον Θεό.
Αυτοί δεν αναγνωρίζουν ως Θεό τον Χριστό, ο όποιος μας αναγέννησε και μας φώτισε, ή Τον πιστεύουν και Τον αναγνωρίζουν απλώς και μόνο στα λόγια και όχι στην πράξη. Πιστεύουν ότι μόνο στους παλιούς φανερωνόταν ο Θεός, όχι όμως και σε εμάς.
Νομίζουν πως οι μαρτυρίες της Γραφής περί Θεού δεν αφορούν αυτούς, αλλ’ άλλους η εκείνους που τις έγραψαν και βλασφημούν την περί Θεού διδασκαλία, αφού απαρνούνται την αληθινή και με επίγνωση ευσέβεια.»
(Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)
Εἰκονολόγιο
Όπως στον υλικό κόσμο το σκοτάδι έρχεται όταν βασιλεύει ο ήλιος, έτσι και στον πνευματικό κόσμο το σκοτάδι προκαλείται όταν ο νοητός Ήλιος απομακρύνεται από τη ψυχή μας. Και τότε αυτή καλύπτεται από το σκοτάδι του διαβόλου. Πρέπει να προσέχουμε όμως, όπως είπε ο Κύριος, «ίνα μη σκοτία ημάς καταλάβει». (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Εἰκονολόγιο
Μία συμφορά στον χριστιανό υπάρχει, το να προσκρούσει στον Θεό.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Εἰκονολόγιο
Όλες οι δοκιμασίες που μας στέλλει η αγάπη του Θεού, είναι για να αποκτήσουμε υπομονή και να ομοιάσουμε με τον Θεό, ο οποίος λέγεται «ο Θεός της υπομονής και της παρακλήσεως».
(Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης)
Εἰκονολόγιο
Είναι πολλοί οι τρόποι της προσευχής. Όλοι είναι καλοί, εάν δεν ξέρει ο άνθρωπος να προσεύχεται με απλότητα. Αν όμως άλλος τον οδηγήσει και παρακούσει, τότε στρέφεται και γίνεται πλάνη. (Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής)
Εἰκονολόγιο
Εγκατέλειψα τη χειρουργική, χάρη του κηρύγματος για τον Ιησού Χριστό. Δεν σκεφτόμουν καν τη δόξα του χειρουργού, που σίγουρα μου ανήκε.
(Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)
Εἰκονολόγιο
Προσέξτε τὴν συνείδησή σας, ποὺ εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ φωνὴ τοῦ Ἀγγέλου φύλακά σας. Μὴ ἀμελήσετε νὰ φροντίζετε γιὰ τὴν συνείδησή σας, διότι μπορεῖ νὰ τὴν χάσετε. μπορεῖ νὰ καταφρονηθῆ καὶ νὰ γίνει ἄχρηστη, καὶ τότε πιὰ δὲν θὰ εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ. ( Στάρετς Ζαχαρίας )
Εἰκονολόγιο
Χρειάζεται ο άνθρωπος ακριβώς να δείξει την προαίρεση και την πρόθεσή του, ότι κινείται προς τον Θεό εξ αγάπης και μόνο και δεν φοβάται ούτε αναγκάζεται, «χωρίς να στενοχωριέται», γιατί το θέμα της ανάγκης είναι μεταπτωτικό παράσιτο.
(Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός)
Εἰκονολόγιο
Κι αν ακόμα αργήσουν να γίνουν τα πράγματα, όπως πιθανόν πρέπει να γίνουν, κι αν ακόμα φανεί ότι ο Θεός σιωπά και δεν ενεργεί και παραμείνει ο άνθρωπος μέσα στην εμπιστοσύνη του Θεού, τότε ο Θεός αποκαλύπτει πράγματι με θαυμαστό τρόπο τον εαυτό Του. Κανένας, λέγει η Γραφή, κανένας δεν ήλπισε επί Κύριον και καταισχύνθηκε. Λέει ο Δαβίδ ένα ωραίο λόγο: «Εμβλέψετε, κοιτάξετε στις αρχαίες γενεές, βρέστε μου ένα άνθρωπο ο οποίος ήλπισε επί Κύριον και εντράπηκε. Ένας άνθρωπος να βρεθεί που να πει ότι εγώ, είχα την ελπίδα μου στον Χριστό κι ο Χριστός δεν ανταποκρίθηκε. Δεν με βοήθησε. Μ’ εγκατέλειψε!» Κανένας!
(Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος)
Ἡ Ἐνορία μας
