Φιλαργυρία εἶναι νὰ μὴν ἐμπιστεύεσαι στὸν Θεὸ ὅτι ἔχει τὴ φροντίδα σου, νὰ μὴν ἐλπίζεις ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ θέλεις νὰ φαίνεσαι σπουδαῖος. ( Ἀββᾶς Ἡσαΐας )

Τα πάντα αλλάζουν διαρκώς· τίποτα δεν παραμένει στατικό. Τελειοποιούμε τους εαυτούς μας είτε στο αγαθό είτε στο κακό. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε ουράνια ζωή. Κι αυτό δεν είναι εύκολο, διότι μέχρι σήμερα έχουμε κάνει μια ζωή αντίστασης και εναντίωσης. Δεν έχουμε μάθει να είμαστε υπάκουοι στο θέλημα του Θεού, αλλά θέλουμε πάντοτε να γίνεται το δικό μας, συνεπώς δεν θα υπάρχει για μας τόπος στον παράδεισο.

(Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα)

Ο αββάς Ποιμήν, είπε ένα ωραίο λόγο: «κολλήθιτι ανθρώπω φοβουμένω τον Θεόν και τότε έξεις φόβον Θεού». Ποιός είναι άραγε ο αληθινά φοβούμενος τον Θεό; Ο απαθής, ο ενάρετος, ο ηγιασμένος, ο αεί μετανοών. Και ακριβώς πόσον ωφελεί όταν συναντούμε έναν άνθρωπο του Θεού, πόσον ωφελεί στο ότι είμεθα κοντά του, είμεθα μαζί του και με έναν μυστηριώδη τρόπο μας διεγείρει την καρδία προς προσευχή. (Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός)

Τρία πράγματα δὲν μπορῶ νὰ κατανοήσω: 1) Πίστη χωρὶς δόγµα. 2) Χριστιανισμὸ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. 3) Χριστιανισμὸ χωρὶς ἄσκηση. Καὶ τὰ τρία αὐτά, Ἐκκλησία, δόγµα καὶ ἀσκητική, δηλαδὴ Χριστιανικὴ ἄσκηση, συνιστοῦν γιὰ µένα ἑνιαία ζωὴ. (Γέρων Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ)

Ο ναός είναι θεμέλιο της αρετής και σχολείο της πνευματικής ζωής. Πάτησε στα πρόθυρά του μόνο, οποιαδήποτε ώρα, κι αμέσως θα ξεχάσεις τις καθημερινές φροντίδες. Πέρασε μέσα, και μια αύρα πνευματική θα περικυκλώσει την ψυχή σου. Αυτή η ησυχία προξενεί δέος και διδάσκει τη χριστιανική ζωή, ανορθώνει το φρόνημα και δεν σε αφήνει να θυμάσαι τα παρόντα, σε μεταφέρει από τη γη στον ουρανό.

(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Όταν η δύναμη του αγίου Πνεύματος κυριαρχήσει στην ψυχή και την καθοδηγεί, τότε, αντί των γραπτών εντολών και των νόμων των θείων Γραφών, πιάνουν ρίζες και βλασταίνουν στην καρδιά οι εντολές του αγίου Πνεύματος. Και τότε διδάσκεται ο άνθρωπος μυστικά, από το άγιο Πνεύμα, και δε χρειάζεται πια τη βοήθεια των γραμμένων λόγων των θείων Γραφών, οπότε η μνήμη των λόγων του Θεού παραμένει αβλαβής, μακριά από τον κίνδυνο της πλάνης και της λήθης.
(Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Πολλές φορές λένε κατηγορίες για τους ιερείς. Αλλά και οι παπάδες άνθρωποι είναι. Μπορεί ένας άνθρωπος να έσφαλε στη ζωή του, δεν φταίνε και όλοι οι άνθρωποι. Και ένας παπάς μπορεί να έσφαλε, δεν φταίνε όλοι οι παπάδες. Αλλά \”μην κρίνετε \” λέγει ο Χριστός \”ίνα μη κριθήτε\”, διότι με το μέτρο που κρίνομε θα κριθούμε μια μέρα. Ποιοι είμαστε που θα κρίνουμε; Να κάνουμε προσευχή να φωτίζει ο Θεός τον κάθε άνθρωπο. Όσο μπορούμε να συγχωρούμε». ( Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης )

Ο αυτάρκης, επειδή δεν έχει ανάγκη από τίποτε, είναι πλησιέστερα από τους άλλους στο Θεό.

(Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός)

Τίποτε δὲν ὠφελεῖ τόσο τὸν ἀρχάριο ὅσο οἱ προσβολὲς καὶ οἱ περιφρονήσεις. Ὅπως δηλαδὴ προκόβει τὸ δένδρο ποὺ ποτίζεται καθημερινά, τὸ ἴδιο καὶ ὁ ἀρχάριος ποὺ περιφρονεῖται καὶ ὑπομένει. ( Ἀββᾶς Ἡσαίας )

Να έχουμε επίγνωση των μέτρων μας. Πολλοί το παθαίνουν αυτό. Βλέπουν σ’ έναν ασκητή ότι έκανε κάποια πολύ βαρειά, πολύ αυστηρή άσκηση: «Να την κάνω, και εγώ». Μα είναι στα μέτρα σου αυτή η άσκηση; Η μήπως σε κλέψει ο διάβολος «εκ δεξιών»; Το συζήτησες με τον Πνευματικό σου, αν πρέπει να κάνεις αυτή την μεγάλη άσκηση; Υπάρχει κίνδυνος να πλανηθείς.

(Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

Για να έχει ένας άνθρωπος καρπούς δεν είναι θέμα νηστείας, αλλά είναι θέμα καρδιάς. Οι καρποί δεν είναι θέμα εφαρμογής μιας εντολής αλλά είναι θέμα καρδιάς. Γιατί όλες οι εντολές και όλοι οι κανόνες του Θεού είναι υπηρέτες της καρδιάς: Θερμαίνουν, καθαρίζουν, φωτίζουν, ποτίζουν, προφυλάσσουν, ξεχορταριάζουν, σπέρνουν σπόρο στην καρδιά για να συλλάβει, να μεγαλώσει και να ωριμάσει ο καρπός στο χωράφι της καρδιάς. Ακόμη και όλα τα καλά έργα, που κάνει ο άνθρωπος, είναι το μέσο και όχι καρπός…

(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Επίσκοπος Αχρίδος)

Πρέπει να μάθουμε ότι η σχέση μας με τον Θεό δεν είναι σχέση αναμαρτησίας, δηλαδή δεν είναι ότι εμείς θα καταστούμε από την πρώτη στιγμή αναμάρτητα όντα, και ηθικές προσωπικότητες τέλειες, ώστε από αυτά να βγαίνει μία χαρά η οποία έχει ως βάση τον εγωισμό και την οίηση. Η σχέση μας με τον Θεό είναι σχέση αγάπης, σχέση παιδιών προς τον πατέρα τους. Και σχέση (για να πούμε την ορολογία των πατέρων), σχέση μετανοίας. Στην ορθόδοξη εκκλησία δεν υπάρχει αναμαρτησία, υπάρχει μετάνοια.

(Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος)

Ο διάβολος έχει τρία πλοκάμια.
Για τους φτωχούς τον κουμμουνισμό, για τους πιστούς τον οικουμενισμό και για τους πλουσίους την μασονία.

(Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης)

Ὁ πόρνος, ὁ ἀλκοολικός, ὁ μοιχός, ἂν μετανοιώσουν θὰ σωθοῦν. Αὐτὸς ὅμως ποὺ ἔχει κακὴ καρδιὰ καὶ δὲν συγχωρεῖ, δὲν θ᾿ ἀπολαύσει τὴ ζεστασιὰ τοῦ Θεοῦ. ( Στάρετς Σαμψών Σίβερς )

Αυτός που μας κολακεύει, γίνεται υπηρέτης των δαιμόνων και μας οδηγεί στην υπερηφάνεια, με αποτέλεσμα να χάσουμε τη μετάνοια που θα μας σώσει.

(Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)

Εάν ο άνθρωπος από αγάπη προς τον Θεό και χάριν της ενάρετου ζωής δεν έχει περιττή μέριμνα για τον εαυτό του, πιστεύοντας ότι γι’ αυτόν φροντίζει ο Θεός, αυτή του η εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού είναι και πραγματική και συνετή.

(Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ)

Σ’ εμάς ο παιδαγωγός Θεός έδωσε το παράγγελμα της προσοχής, ώστε με τον νου μας να μπορούμε να επιλέγουμε ελεύθερα και να κάνουμε ενσυνείδητα ό,τι τα ζώα κάνουν ασυνείδητα.

(Γέροντας Κλεόπα Ηλίε)

Το ότι έχουμε πίστη δεν σημαίνει μόνο ότι πιστεύουμε στο Θεό σαν δημιουργό μας. Σημαίνει επίσης ότι αναγνωρίζουμε την ακατάπαυστη πρόνοια και μέριμνά Του για το καλό μας, ακόμα και στις ασήμαντες πτυχές της ζωής μας. Αυτό, βέβαια, είναι λίγο-πολύ αδύνατο να το αντιληφθεί ο νους μας, έτσι όπως είναι βυθισμένος μέσα στο σκοτάδι των παθών.

(Όσιος Μακάριος της Όπτινας)

Γιατί να είσαι καχύποπτος εκεί που δεν υπάρχει έδαφος για υποψία; Τί κακό μπορείς να βρεις όταν μελετάς ή ακούς το λόγο του Θεού, όταν διαβάζεις ή ψάλλεις στην Εκκλησία ή όταν προσεύχεσαι; Ο Θεός είναι η αλήθεια, ο διάβολος είναι ψεύτης, συκοφάντης, αντίδικος· αυτό είναι αρκετό.

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Όλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί άγχος. Το άγχος το δημιουργεί η κατάργηση του θρησκευτικού αισθήματος. Αν δεν έχετε έρωτα για τον Χριστό, αν δεν ασχολείσθε με άγια πράγματα, σίγουρα θα γεμίσετε με μελαγχολία και κακό.

(Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

Η μεγαλύτερη αρρώστια είναι η υπερηφάνεια.

(Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης)

Ο Κύριος δεν έζησε ανάμεσα στους ανθρώπους για να τους σπιλώσει, αλλά για να τους καθαρίσει. Δεν σπίλωσε ποτέ κανένα, απεναντίας καθάρισε όλους όσοι επιθυμούν να καθαριστούν. Τι όνειδος αυτό για πολλούς από εμάς, οι οποίοι κοπιάζουμε να καθαριστούμε και διπλά κοπιάζουμε για να λερώσουμε άλλους! Στους ίδιους τους αδελφούς μας πετάμε λάσπη. Ακόμα και ο Χριστός δακρύζει, όταν βλέπει πως εμείς λερώνουμε με τη λάσπη της συκοφαντίας, εκείνους που ο ίδιος με το δικό του αίμα καθάρισε.

(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Μόνο τον Κύριο και Δημιουργό του σύμπαντος, θα δοξάσεις ως Θεό, σ’ Αυτόν θα προσκολληθείς με αγάπη και σ’ Αυτόν θα μετανοείς μέρα-νύχτα για τα εκούσια και ακούσια αμαρτήματά σου. Γιατί Αυτός είναι σπλαχνικός και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος και αγαθοποιός αιώνιος. Αυτός έχει υποσχεθεί και δίνει την ουράνια και αδιάδοχη βασιλεία, τον ανώδυνο βίο, την αθάνατη ζωή και το ανέσπερο φως, για να τ’ απολαμβάνουν όσοι Τον σέβονται, Τον προσκυνούν, Τον αγαπούν και τηρούν τις εντολές Του.

(Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)

Άνθρωπος ο οποίος επαινεί τον πλησίον του και κατακρίνει τον εαυτό του, φθάνει σε μέτρα αγιότητος. Αν ζητάς εσύ από τον άλλονε, επειδή σε λύπησε, να σου βάλει μετάνοια, δεν είσαι καλά, δεν είσαι εντάξει, δεν βαδίζεις στον δρόμο της καλογερικής.

(Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)

Αν η γλώσσα μας είναι σαν το αιχμηρό σπαθί τότε μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε για να φονεύουμε τους ανθρώπους. Και όντως πολλές φορές το κάνουμε και δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας δολοφόνους. Πληγώνουμε την καρδιά του πλησίον με συκοφαντία και ψέμα, προσβάλλουμε τη δική του ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ταράζουμε την καρδιά του με κακολογία· αυτό δεν είναι πνευματικός φόνος;

(Άγιος Λουκάς Κριμαίας)

Επειδή ανήκουμε ολοκληρωτικά στην κυριότητα και εξουσία του ανακαινιστή μας Ιησού Χριστού, οφείλουμε πλήρη υποταγή στο θείο θέλημα και άρα η ευθύνη της αποστασίας μας είναι βέβαιη και καταστροφική. Πέραν όμως της ευθύνης της παρακοής και αποστασίας, γεννάται και το θέμα της προσωπικής μας σωτηρίας και εξυγίανσης, που είναι αποτέλεσμα της ακριβούς πρακτικής εφαρμογής των εντολών του ιατρού και σωτήρα μας.

(Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός)

Εκείνος που νομίζει ότι έφτασε στο άκρο της αρετής, δεν θα ζητήσει διόλου πλέον την πηγαία Αιτία που παρέχει τα καλά, γιατί περιόρισε τη δύναμη της επιθυμίας στον εαυτό του μόνο, και τον όρο της σωτηρίας του, εννοώ το Θεό, τον χάνει από τον εαυτό του. Εκείνος όμως που συναισθάνεται τη φυσική φτώχεια του στα καλά, δε σταματά να τρέχει βιαστικά προς εκείνον που μπορεί να αναπληρώσει τις ελλείψεις του. Εκείνος που κατάλαβε ότι η αρετή είναι απεριόριστη, δεν παύει ποτέ να τρέχει προς αυτή, πρώτα για να μη χάσει την αρχή και το τέλος της αρετής, δηλαδή το Θεό, περιορίζοντας την κίνηση της επιθυμίας του γύρω από τον εαυτό του, και δεύτερο, μην τυχόν, χωρίς να το αντιληφθεί, νομίσει ότι έφτασε στην τελειότητα και ξεπέσει από το αληθώς Ον, προς το Οποίο βιάζεται να φτάσει κάθε αγωνιστής. (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής)

Όπου κι αν ευρεθεί ο άνθρωπος, να μην απελπίζεται. Να μην τα χάνει, να μην σαστίζει. Για τον άλφα και τον βήτα λόγο, ο Θεός γνωρίζει, σε δοκιμάζει.

(Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)

Η συντριβή της ανθρώπινης φύσεως προήλθε από την είσοδο της κατάρας του εγωισμού, της λέπρας του υψηλού φρονήματος, της αρρώστιας και του θανάτου του σατανά.

(Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός)

Εκείνος που δεν έχει αγάπη χαίρεται με την αδικία των άλλων, δε συμπάσχει μ’ αυτόν που έπεσε σε σφάλμα, δεν απλώνει για βοήθεια το χέρι του στον πεσμένο, δε συμβουλεύει αυτόν που παρασύρθηκε, δε στηρίζει αυτόν που κλονίζεται. Είναι ανάπηρος στο νου, είναι φίλος του Διαβόλου, είναι εφευρέτης κάθε πονηρίας, είναι δημιουργός συγκρούσεων, είναι φίλος των υβρεολόγων, είναι σύντροφος αυτών που κακολογούν τους άλλους, σύμβουλος αυτών που αυθαδιάζουν, συντελεστής στη χειροτέρευση αυτών οι οποίοι φθονούν, εργάτης της υπερηφάνειας, σκεύος της αλαζονείας. Και με ένα λόγο, αυτός που δεν απέκτησε την αγάπη είναι όργανο του Εχθρού, και πλανιέται σε όλα τα μονοπάτια της ζωής του, και δεν ξέρει ότι βαδίζει μέσα στο σκοτάδι. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)