Ο Θεός από μας θέλει καρδίαν καθαράν. Να προσέχουμε μόνο τον Θεό. Ο Θεός δεν θέλει μέσα στην καρδιά μας συντροφιές, θέλει μόνον Αυτός να βασιλεύει. (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)

Οι χριστιανοί δεν φορούν τον παλαιό άνθρωπο με τα πάθη και τις αμαρτωλές επιθυμίες του, αλλά είναι ντυμένοι τον καινούργιο άνθρωπο. Ντύθηκαν τον ίδιο το Χριστό, που ζει τώρα μέσα στις καρδιές τους. Και η λέξη “ντύθηκαν” δεν αναφέρεται σε κάποια απλή και εξωτερική στολή, αλλά σε κάτι βαθύτερο, σε κάτι ουσιαστικό και αναφαίρετο. (Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός)

Οι φλόγες της απιστίας των διαφόρων παθών διακρίνονται από μακριά. Μόνο ο διάβολος γνωρίζει πώς να ανάβει τα πάθη, που συντηρούν τη φωτιά αυτή. Και μετά γελάει θριαμβευτικά βλέποντας τα ερείπια της δυστυχισμένης ψυχής, για τη λύτρωση της οποίας έχυσε το αίμα του Εκείνος, που πάτησε τη δύναμη του σατανά. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)

Χρειαζόμαστε την ακατάπαυστη προσευχή, για τούτο πρέπει πάντοτε να μελετούμε το “Κύριε Ιησού Χριστέ, υιέ του Θεού, ελέησόν με” μέρα-νύχτα· αυτό δεν πρέπει να λείπει από τη μνήμη μας. Και όπως για να κατασκευάσουμε το ψωμί χρειαζόμαστε τρία πράγματα: το αλεύρι, το προζύμι και το νερό, αλλά εάν δεν το βάλεις και στο φούρνο, δεν τρώγεται· έτσι κι εμείς έχουμε ανάγκη από τρία πράγματα: την ταπείνωση, την υπακοή και την εκκοπή του θελήματος, αλλά εάν δεν ανάψει και το πυρ του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά μας, δεν θα είμαστε τέλειοι.

(Άγιος Άνθιμος της Χίου)

Ο άνθρωπος έχει πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτόν του. Αλλά ό,τι του αποκαλύπτεται προέρχεται από την αιωνιότητα. Είμαστε περικυκλωμένοι από τα μυστήρια του Θεού. Εμείς οι ίδιοι είμαστε τα μεγαλύτερα μυστήρια. Δεν γνωρίζουμε καν ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και που πηγαίνουμε.

(Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα)

Η ηθική μας ελευθερία, μας υποχρεώνει να προνοήσουμε για τη σωτηρία μας, διότι διαφορετικά θα χαθούμε. Η επίσημη αναγνώριση της ηθικής μας ελευθερίας από το Σωτήρα, μας διδάσκει ότι η σωτηρία μας δεν συντελείται μόνο από την απόλυτη ενέργεια της Χάριτος του Θεού, αλλά από τη συγκατάθεση και την ταυτόχρονη ενέργεια του ανθρώπου.

(Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως)

Η αποκοπή του εαυτού μας από το σύνδεσμο με τους αδελφούς δεν είναι γνώρισμα ανθρώπου που ζει σύμφωνα με την εντολή της αγάπης.

(Άγιος Βασίλειος ο Μέγας)

Η χριστιανική αγάπη κινείται κυκλικά. Πρώτα έρχεται η αγάπη προς τον εαυτό μας, κατόπιν η αγάπη προς τους φίλους μας, μετά η αγάπη προς τους εχθρούς μας και, τέλος, η αγάπη προς τον Θεό. Ο Χριστός την αγάπη προς τον εαυτό μας την πήρε για μέτρο της αγάπης μας για τους ανθρώπους και για τον Θεό. “Όπως αγαπάς τον εαυτό σου”, λέει ο Χριστός, “να αγαπάς και τον πλησίον”.

(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Επίσκοπος Αχρίδος)

…Και η Εκκλησία και η Πολιτεία και οι άρχοντες αυτών στις τωρινές ήμερες κοιμούνται το βαρύτατο ύπνο της αμελείας και της ραθυμίας, και εάν δεν ξυπνήσουν οι ίδιοι και δεν ξυπνήσουν τον κλήρο και το λαό σε μετάνοια, σε εργασία των εντολών του Θεού, των αρετών και των καλών έργων, θα δώσουν λόγο κατά την ημέρα της κρίσεως και θα τιμωρηθούν.

(Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)

Mεγάλη σημασία στην πνευματική εξέλιξη των απογόνων έχει η πνευματική κατάσταση και η βιωτή των γονιών. (Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης)

Εάν συμπεριφερθούμε προσεκτικά ως προς τον εξωτερικό μας άνθρωπο, τότε θα μπορέσουμε να φυλάξουμε και τον εσωτερικό μας. Οποιαδήποτε θλίψη κι αν σου συμβεί, μην κατηγορήσεις γι’ αυτήν κανέναν εκτός του εαυτού σου και πες ότι αυτό μου συνέβη για τις αμαρτίες μου.

(Άγιος Ανδρόνικος της Μονής Γκλινσκ)

Ποτέ δε θα υπάρξει αγάπη προς τους εχθρούς, μέχρι να υπάρξει αγάπη ανάμεσα στους φίλους. Και δε θα υπάρξει αγάπη ανάμεσα σε φίλους, μέχρι να οικοδομηθεί επάνω στη γνώση των άλλων, το σεβασμό και τη θυσία. Όσο η φιλία θα αποτελεί μόνο υπηρέτρια των κατώτερων στόχων, τόσο θα κυβερνά στον κόσμο το κακό.

(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Επίσκοπος Αχρίδος)

Από σένα τον ίδιο εξαρτάται είτε η αιώνια ζωή σου είτε ο αιώνιος θάνατός σου. Αναλογίσου λοιπόν, πόση προσοχή και πόση σύνεση πρέπει να δείξεις. Μην παίζεις με την αιωνιότητα! (Αγ. Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ)

Μόνο όποιος έχει γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα, είναι αληθινό και υπάκουο τέκνο της Εκκλησίας μπορεί να είναι χαριτωμένος και χαρούμενος και να μην είναι σκυθρωπός, κατηφής και μισοκακόμοιρος.

(Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

Συχνά ανακαλύπτουμε ότι εκείνοι που δεν είχαν ποτέ προηγουμένως γνώση του Θεού, έχουν πολύ δυνατότερη πίστη από εκείνους που ισχυρίζονται ότι του ήταν αφοσιωμένοι σ’ ολόκληρη τη ζωή τους. Όταν ένας άνθρωπος που δεν γνώριζε τον Θεό έρχεται στα συγκαλά του και αρχίζει να προσεύχεται, γνωρίζει πως ήταν η ζωή του πριν, και γνωρίζει επίσης ποιος τον βοήθησε να βρει το φως στην άκρη του τούνελ. (Γέροντα Θαδαίου της Βιτόβνιτσα)

Οι άλλοι ό,τι γράμματα ξέρουν, αυτά και σου λένε. Τα δικά τους ζουν, τα δικά τους ξέρουν, αυτά σου λένε. Τα δικά σου δεν τα ζουν, δεν τα ξέρουν, δεν τα αγαπούν! Πώς λοιπόν αφού δεν γνωρίζουν τη γλώσσα σου θέλεις να σου μιλήσουν;

(Γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας )

Όταν έχουμε επιμέλεια στο εργόχειρο, η ψυχή έχει ανάπαυση και ειρήνη. Όταν δεν το κάνουμε καλά, έχει αταξία και έλεγχο. Γι’ αυτό το κάθε εργόχειρο να γίνεται με φόβο Θεού, με προσοχή, για να γίνει ωραίο.

(Γερόντισσα Μακρίνα, Ι. Μ. Παναγίας Οδηγήτριας Πορταριάς)

«Συγκέντρωσε, παιδί μου, τας ψυχικάς δυνάμεις, όταν πονάς και

προσπάθησε να εννοήσης τον σκοπόν του πόνου, που δι’ αυτού ο Θεός σου ανοίγει τον ουρανόν….» «Οι άνθρωποι, παιδί μου, χωρίζονται εις αυτόν τον κόσμον εις καλούς και κακούς, εις πλουσίους και πτωχούς, εις μορφωμένους και αμορφώτους, εις ευγενείς και αγενείς, εις εξύπνους και ανοήτους. Ενώνονται όμως όλοι εις εν σημείον. Εις τον πόνον. Διότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως εις την ζωήν των θα πονέσουν. Καθώς λέγει και το ρητόν: «Τέρας, ει τις ηυτύχησεν δια βίου». Άρα λοιπόν όλοι οι άνθρωποι ζώμεν εις το βασίλειον του πόνου. Γνωρίζομεν ότι ο πόνος είναι κάτι το προσωπικόν, που θα χρειασθή κανείς να τον αντιμετωπίση μόνος του. Είναι ο σταυρός του, που οφείλει να τον σηκώση, όπως και ο Σωτήρ του κόσμου, ο Ιησούς, εσήκωσε τον Σταυρόν Του χάριν ημών. Αναπαύου λοιπόν, παιδί μου, εις το πατρικόν χέρι, που αυτόν τον καιρόν σε χειρουργεί με τον πόνον και ηρέμησε. Δέξου ότι ο Θεός, σου τον στέλλει, συμφιλιώσου μαζί του, με τον πόνον, δια να δυνηθής να τον αντιμετωπίσης.

Γνωρίζω πόσον δύσκολον είναι αυτό, αλλά σωτήριον, οι άγιοι έχαιρον εις την θλίψιν των, ημείς τουλάχιστον να δεχώμεθα ταύτην με υπομονήν, και ο Θεός δεν θα ξεχάση, έστω και αυτήν την ελαχίστην προαιρετικήν υπομονήν μας εις το θέλημά Του, που εκπροσωπεί ο πόνος.

Συγκέντρωσε, παιδί μου, τας ψυχικάς δυνάμεις, όταν πονάς και προσπάθησε να εννοήσης τον σκοπόν του πόνου, που δι’ αυτού ο Θεός σου ανοίγει τον ουρανόν. Θαρρείς πως εκείνος που αριθμεί τας τρίχας της κεφαλής δεν γνωρίζει το μέτρον του πόνου σου; Ναι, το γνωρίζει. Λοιπόν αναπαύου εμπιστευτικά εις τον ουράνιον Πατέρα μας. Μην αποκάμης. Μαζί με τον Χριστόν μας, θα τα περάσης όλα, καθώς θα γίνης και κληρονόμος Του, εις την άπειρον περιουσίαν του κοινού Πατρός ημών Θεού. Αμήν.»

(Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)

Καθετί εξωτερικό, που δεν έχει αντίκρισμα εσωτερικότητας, είναι χωρίς αξία. Ό,τι δεν υπάρχει μέσα στην καρδιά, είναι και στην πράξη ανύπαρκτο. Η αρετή δεν είναι γνήσια, όταν δεν ξεκινάει από την καρδιά. Καθάρισε την καρδιά σου και τη διάθεσή σου και θα είσαι ενάρετος. Τότε και οι εξωτερικές σου εκδηλώσεις θα είναι άγιες. Το εσωτερικό είναι προϋπόθεση του εξωτερικού.

(Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ)

Ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που ο διάβολος θα μπορούσε να νικήσει όλους τους ανθρώπους και να τους οδηγήσει στην απώλεια, πάλι δεν θα έπρεπε ν’ απορούμε, αν ο Θεός τον άφηνε ελεύθερο στο καταστροφικό έργο του. Γιατί από μας εξαρτάται η νίκη του και η κυριαρχία του πάνω μας. Με τη θέλησή μας γινόμαστε σκλάβοι του, όχι αναγκαστικά. Αυτό το αποδεικνύουν όσοι τον νίκησαν μέχρι σήμερα. Και δεν είναι λίγοι. Αλλά και στο μέλλον θα υπάρξουν πολλοί, που θα τον νικήσουν.

(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Η ψυχή μας εξομοιώνεται με όσα σπουδάζει και πράττει και με όσα αισθάνεται, σύμφωνα με την κατεύθυνση που της δώσαμε.

(Άγιος Βασίλειος ο Μέγας)

Ο Θεός δεν μας έστειλε στη γη για να ζούμε άνετα, αλλά για να προετοιμαστούμε για την αιώνια ζωή που μας περιμένει. Σκεφθείτε πόσο μεγάλη τραγωδία θα ήταν αν ο Πλάστης και Δημιουργός δεν μπορούσε να μας προσφέρει μια καλύτερη, πιο φωτεινή και μακραίωνη ζωή, απ’ αυτήν που υπάρχει στη γη, που έχει τη δυσωδία της παρακμής και του θανάτου και διαρκεί λιγότερο από τη ζωή του κόρακα!

(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Επίσκοπος Αχρίδος)

Το σπουδαιότερο όπλο κατά του διαβόλου είναι ο Τίμιος Σταυρός, που τον τρέμει. Ο σταυρός, όμως, να γίνεται σωστά. Δηλαδή τα τρία δάχτυλα του δεξιού χεριού ενωμένα ν’ ακουμπούν στο μέτωπο, στην κοιλιά, στον δεξιό ώμο και τέλος στον αριστερό, σε σχήμα σταυρού.

(Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

Παρουσιάζονται συνεχώς απρόοπτα ενώπιόν μας, διότι έχομε θέλημα και επιθυμίες. Τα απρόοπτα είναι αντίθετα προς το θέλημα και την επιθυμία μας, γι’ αυτό και μας φαίνονται απρόοπτα, στην ουσία όμως δεν είναι. Διότι άνθρωπος που αγαπά τον Θεό προσδοκά τα πάντα και λέγει πάντοτε «γενηθήτω το θέλημά σου».

Εάν με σφοδρό πόθο ενωθείς με τον Θεό, θα υψωθείς προς τα πάνω και δεν θα πέσεις κάτω ούτε θα διαχυθείς εδώ και κει. Θα ανήκεις ολοκληρωτικά στον Χριστό, μέχρις ότου δεις τον Χριστό, τον νυμφίο σου.
(Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)

Τίποτε να μη σου φαίνεται δύσκολο.

(Άγιος Λουκάς ο Ιατρός)

Το κέντρο του χριστιανικού κηρύγματος και το κέντρο της θείας λατρείας είναι η ανάσταση του Κυρίου. Κήρυγμα και λατρεία της Εκκλησίας είναι η μαρτυρία της αναστάσεως. Η Ορθοδοξία δεν είναι ιδεολογικό σύστημα, αλλά κήρυγμα γεγονότων, βιωμάτων, αληθειών χαρμόσυνων.

(Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)

Διώξε μακριά σου την έχθρα, βγάλε από μέσα σου την εμπάθεια, απαρνήσου τη σαρκική αγάπη, απόκτησε την αγάπη την πνευματική. Φύγε μακριά από το κακό και κάνε το καλό. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)

Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με τη προσευχή και τη άσκηση. Τήρησε το κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς τον Θεό.

(Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως & Κριμαίας)

Δεν μελέτησαν, δεν άκουσαν ότι οι μακρύνοντες εαυτούς από τον Θεό απολούνται. Το Έθνος για να ανορθωθεί πρέπει να αναγεννηθεί ηθικά, να παύσει η διαφθορά και η παραλυσία των ηθών, να παύσει η κακοήθεια και η αμαρτία, να παύσει η αδικία, η πλεονεξία, η ασέβεια και η βλασφημία. Ανοίξτε τις εκκλησιαστικές ιστορίες και θα δείτε ότι, αφ’ ότου έγινε ο κόσμος, αληθώς πάσα παράβασις και παρακοή έλαβε την δικαία τιμωρία.

(Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)