Νά καταλάβουμε τό Θεό μέσα στήν ταπείνωσή του, ὅταν μᾶς ἀνέχεται, ὅταν μᾶς ἀφήνει νά κάνουμε τό κακό, ὅταν ἐμεῖς τόν βρίζουμε κι αὐτός δέ μᾶς βρίζει, ὅταν ἐμεῖς σκοτώνουμε κι αὐτός δέ μᾶς σκοτώνει. Τότε νά τοῦ λέμε τοῦ Θεοῦ τήν ἐμπιστοσύνη μας κι αὐτός ξέρει τί θά κάνει μέ μᾶς. Εἶναι ὁ ἴδιος Θεός πού εἶχε πεῖ «γενηθήτω φῶς» εἰς τό χάος καί ἔγινε φῶς. Θά γίνει τό ἴδιο φῶς καί σέ μᾶς. (Ἀρχιμ. Αἰμιλιανός)