Ἡ ἀναστάσιμη ἀνοιξιάτικη χαρά τοῦ Πάσχα τῶν Ὀρθοδόξων πλημμυρίζει τίς ψυχές μας καί ἀνανεώνει καί πάλι τίς ἐλπίδες μας γιά τή ζωή καί τήν αἰωνιότητα. Ἡ πορεία τῆς περισυλλογῆς καί τῆς μετανοίας κατά τή διάρκεια τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πού κορυφώθηκε μέ τά μοναδικά βιώματα τῆς Πένθιμης Μεγάλης Ἑβδομάδος, παρεχώρησε τή θέση της στόν ὁλόλαμπρο Ἥλιο τῆς Ἀναστάσεως, πού κατηύγασε τήν Οἰκουμένη μέ τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ κενοῦ Παναγίου Τάφου.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἀνέστη ἀπό τῶν νεκρῶν, ἐσείστηκε ὁ Ἅδης, ἄνοιξαν οἱ πύλες τοῦ Παραδείσου, καί ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος τῆς πίστεως στήν Ἀνάσταση τοῦ Λυτρωτοῦ καί Σωτῆρος ἅπλωσε ἀτράνταχτα στηρίγματα σέ ὅλες τίς γωνίες τῆς Οἰκουμένης καί στίς ἀνθρώπινες καρδιές τῶν λυτρωμένων πιστῶν της αἱματοπότιστης ἁγίας του Ἐκκλησίας.
Τό περιεχόμενο τῆς Ἑορτῆς τῶν ἑορτῶν καί τῆς πανηγύρεως τῶν πανηγύρεων θεμελιώνεται στά ἀγγέλματα τοῦ Οὐρανοῦ γιά τό θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως. Χαίρεται ἡ τρισήλιος Θεότης καί οἱ χαριτόβρυτοι κρουνοί τῶν θείων δωρεῶν της ποτίζουν τούς ἀγρούς τῶν ἀποστολικῶν συνειδήσεων καί τῶν εὐλαβῶν καρδιῶν τῶν Μυροφόρων γυναικῶν γιά τίς ἀπαρχές τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας, μέ πρώτη τήν Κυρία Θεοτόκο, γιά νά ὁδεύσουν ὅλοι αὐτοί, ἀκολουθοῦντες «τοῖς ἴχνεσι» τοῦ Κυρίου, στόν δρόμο τοῦ χρέους, τῆς προσφορᾶς καί τῆς θυσίας. Ὁ Τίμιος Σταυρός, ἐγχάρακτος στά μέτωπα καί στά στέρνα τῶν ἠλεημένων καί τιμημένων συνεργῶν τοῦ Σταυρωθέντος Χριστοῦ, φωτίζει τόν νοῦν, ἀτσαλώνει τίς καρδιές καί ἐμπνέει τίς ψυχές γιά τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου στόν κόσμο καί στήν πρώτη σελίδα τῆς ἱστορίας καί τοῦ ἀνθρωπίνου πνευματικοῦ πολιτισμοῦ.
Ὁ προσφυής γιά τήν Ἀνάσταση λόγος τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Πέτρου εἶναι ἀληθινή οὐράνια διδασκαλία• «Εὐλογητός ὁ Θεός καί πατήρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ κατά τό πολύ αὐτοῦ ἔλεος ἀναγεννήσας ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι’ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν» (A΄ Πέτρ. 1, 3). O δέ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν ἅγιος Παῦλος σέ ὅλα τά κηρύγματά του καί στίς ἱεραποστολές γιά τήν Ἐκκλησία «τόν Ἰησοῦν καί τήν Ἀνάστασιν εὐηγγελίζετο» σέ ὅλους. Αὐτό τό κήρυγμα διαρκεῖ μέχρι σήμερα καί πληροῖ ὡς λόγος καί ὡς γεγονός τή ζωή καί τό φρόνημα ὅλων τῶν εἰς Χριστόν πιστευόντων.
Στήν πορεία τῆς ζωῆς μας ὅμως, πού τή φωτίζει τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως, δέν πρέπει νά μᾶς διαφεύγη, ὅτι ὁ Χριστός ἔφθασε στήν Ἀνάσταση ἀφοῦ πέρασε ἀπό τό φρικτό μαρτύριο τῆς σταυρικῆς του θυσίας. «Ἐν τῷ κόσμω θλίψιν ἔξετε· ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον» (Ἰω. 16, 33) μᾶς εἶπε. Τό πέλαγος τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς εἶναι τίς περισσότερες φορές τρικυμιῶδες. H ἀσθένεια, ὁ θάνατος, ἡ ἀποτυχία, τό ἄγχος, ἡ ἀδικία καί ἡ πτωχεία εἶναι σταυροί ὀδυνηροί της ζωῆς. Ἀλλά πρέπει νά σταθοῦμε ὄρθιοι καί δυνατοί. Χρειάζεται πίστη, ἀπαιτεῖται ὑπομονή, ἐπιβάλλεται νά μή χάσωμε τή θέα τοῦ Ἐσταυρωμένου Ἰησοῦ καί τό οὐράνιο θέαμα τῶν φωτεινῶν ἀκτίνων ἀπό τόν Ἀναστάντα ζωοδότη Κύριο.
Ἡ δυσβάστακτη περιπέτεια καί οἱ δοκιμασίες πού περνοῦμε αὐτά τά χρόνια εἶναι καρπός τῆς ἀπληστίας μας, τῆς ἐπιπολαιότητός μας καί τῶν σφαλμάτων πού διεπράξαμε μικροί καί μεγάλοι, μέ τό ποσοστό τῆς εὐθύνης νά εἶναι βαρύτατο γιά τούς ἀσκήσαντες τήν ἐξουσία καί τή διαχείριση τοῦ δημοσίου πλούτου. Ἔτσι, ἡ παρουσία καί ἡ μεσολάβηση τῶν ἄλλων ἐθνῶν πέφτει βαριά ἐπάνω στίς ψυχές μας καί στήν ἐθνική μας φιλοτιμία, σέ βαθμό πού νά ἀπειλήση καί τήν πασχαλινή μας πνευματική παράδοση καί τά εὐφρόσυνα λαϊκά ἤθη καί ἔθιμα. Τούτη ἡ συγκυρία εἶναι γιά μᾶς τούς Ἕλληνες Χριστιανούς μιὰ Χαρμολύπη τοῦ Ἀπρίλη αὐτοῦ τοῦ χρόνου.
Ὑπενθυμίζω ὅμως ἐδῶ τόν εὐαγγελικό λόγο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ πρός τούς μαθητὰς του, πού εἶναι ἀποκαλυπτικός καί διαπιστωτικός· «Οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν, καί οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν» (Μάρκ. 10, 42). Καί συμπληρώνει· «ἀλλ’ αὐτό δέν μπορεῖ νά συμβαίνη σέ σᾶς πού εἶσθε δικοί μου. Ὅποιος θέλει νά γίνη μεγάλος ἄς εἶναι ὑπηρέτης σας, καί ὅποιος θέλει νά γίνη πρῶτος ἄς εἶναι ἐξυπηρετικός πρός ὅλους μέ ἀγάπη καί ταπείνωση» (πρβλ. Μάρκ. 10, 43).
Ἐμπρός, λοιπόν, στήν ἀναστάσιμη χαρά τοῦ Χριστοῦ μας καί μέ ἀναμμένες τίς λαμπάδες ὡς συμβολισμό τῆς συμμετοχῆς μας στή χαρά τοῦ Οὐρανοῦ, ἄς παρακαλέσωμε τόν Χριστό νά μᾶς συγχωρήση νά μᾶς ἐνδυναμώση, νά μᾶς ἀπαλλάξη ἀπό τίς δοκιμασίες καί νά χαρίση τήν εἰρήνη του σ’ ὅλο τόν κόσμο.