Πάσχα, Σκέψεις γιά τίς ἡµέρες αὐτές

• Τήν εὐτυχία ἀποζητοῦµε. Καί µᾶς δόθηκε τό ἀπόλυτό της. Ὅλα τά ἀδιέξοδά µας σχετίζονται µέ τήν ἄρνησή µας νά ζήσουµε στόν δικό Του ἀπόλυτο τρόπο. Θέλουµε κάτι πιό ἤπιο, πιό «φιλάνθρωπο». Κι’ αὐτό δέν µᾶς δόθηκε. Ἡ φιλανθρωπία Του εἶναι ἀπόλυτη. Ἀµετακίνητη. Ἐµεῖς πρέπει νά µετακινηθοῦµε. Πρός Αὐτόν. Πρός τόν τρόπο τῆς δικῆς Του ζωῆς.

 

• Ἀπό τήν ὥρα πού γεννιέσαι ἀναζητᾶς τήν ταυτότητά σου. Καί τήν ψάχνεις στά πρόσωπα, στίς καταστάσεις. Νά σοῦ ποῦν αὐτά ποιός εἶσαι. Μά κάθε στροφή κατά κεῖ δηµιουργεῖ ἐξαρτήσεις καί ἀνελευθερία. Κι’ ἔρχεται ἡ Μεγάλη Παρασκευή. Καί Τόν βλέπεις ἄπνοο, ἀλλά νικητή. Κι’ ἔρχεται µιά στιγµή, γόνιµη στιγµή, κι’ ἀνακαλύπτεις πώς ἐκεῖ εἶναι ἡ πατρίδα σου, ἐκεῖ τό ριζικό σου, ἐκεῖ τό πρόσωπό σου. Αὐτός ὁ νεκρός εἶναι ἡ ταυτότητά σου.

• Νά ἀφήσουµε νά µᾶς παρασύρει ἡ χαρά τῶν ἡµερῶν. Νά βγοῦµε, ἔστω γιά λίγο, ἀπό τήν ναρκισσιστική ἀποµόνωσή µας. Ἀπό τήν συνεχῆ ἐνασχόληση µέ τόν ἑαυτό µας, µέ τίς σκέψεις µας, µέ τόν κόσµο µας. Νά νιώσουµε, γιά λίγο ἔστω, γιά µιά στιγµή, πώς Τόν βλέπουµε. Τόν βλέπουµε πραγµατικά. Εἴµαστε συγκεντρωµένοι σ’ Αὐτόν. Ἴσως γιά πρώτη φορά στήν ζωή µας νά «βλέπουµε» κάτι µέ αὐτόν τό τρόπο. Μέ τόση διαύγεια. Μιά στιγµή. Μόνο µιά στιγµή φτάνει ν’ ἀλλάξει ὅλη τήν ζωή µας. Κύριε, δική Σου εἶναι ἡ στιγµή αὐτή. Πρόσφερέ την στά παιδιά Σου.

• Μέρος τῆς νίκης Του κατά τοῦ θανάτου. Αὐτό πρέπει νά γινόµαστε, κάθε ἡµέρα. Μέρος τῆς δόξας Του, τῆς χαρᾶς Του. Ἀλλά γιά νά γίνει αὐτό πρέπει νά γινόµαστε κάθε ἡµέρα καί µέρος τῆς σταυρικῆς Του λογικῆς. Μά πολλές φορές ἀρνούµεθα τό σταυρικό στοιχεῖο. Καί βυθιζόµαστε στόν ἑαυτό µας, φοβισµένοι, µέ τόσα ἀδιέξοδα. Νά γιατί ὁ ἄλλος καί οἱ ἀνάγκες του εἶναι ὁ σταλµένος ἄγγελός Του.

• Ὅ,τι χρειάζεται νά κάνουµε γιά νά φανοῦµε ὑπάκουοι στίς ἐντολές Του, αὐτός εἶναι ὁ σταυρός µας. Ἐκεῖ µέσα στήν µοναξιά αὐτοῦ τοῦ ἑκούσιου πόνου βλέπουµε τό χέρι τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ ἀπέναντι στή φύση τους. Ἀνάσταση, µέ ὅλα τά σπέρµατά της. Τό µέγα θαῦµα.

• Οἱ φορεῖς τοῦ κακοῦ εἴµαστε ἐµεῖς οἱ ἴδιοι. Καί µέ τό κακό αὐτό κουράζουµε τούς ἄλλους, τούς προσβάλλουµε, τούς χειριζόµαστε. Λύπη. Ἀλλά στό πρόσωπό Σου Κύριε αὐτή ἡ λύπη ἀποκτᾶ χαρά. Ἡ µετάνοια, Κύριε, ἡ µετάνοια εἶναι ὁ τρόπος τοῦ νά ζεῖ κανείς ἐλεύθερος.

• Κύριε,
θελήσαµε τήν εὐτυχία στό κόσµο τοῦτο καί σύ µᾶς ἔδειξες τήν ζωή Σου.
θελήσαµε τήν σωτηρία καί µᾶς ἔδειξες τόν τρόπο Σου,
θελήσαµε τήν χαρά καί σύ µᾶς ἔδειξες τόν σταυρό Σου,
θελήσαµε τήν ἐλευθερία καί µᾶς ἔδειξες τήν Βασιλεία Σου.

Κύριε, κάνε µας δικούς Σου.