6ος αἰώνας. Προέλευση: Μονή Ἄγ. Αἰκατερίνης Σινᾶ. Κίεβο Οὐκρανίας. Δημοτικό Μουσεῖο Ἀνατολικῆς καί Δυτικῆς Τέχνης. Διαστ.: 46,8χ25,1 ἐκ.
Στή σπάνια αὐτή εἰκόνα ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος παριστάνεται ὁλόσωμος, ὄρθιος σέ στάση μετωπική καί μέ ζωηρή ἀντικίνηση νά στρέφει πρός τά δεξιά του καί νά ἁπλώνει τό δεξί χέρι, ἐνῶ στό ἀριστερό νά κρατεῖ ἀνοικτό πρός τά κάτω εἰλητάριο μέ τήν ἡμικατεστραμμένη μεγαλογράμματη ἐπιγραφή: Ε[ΙΔΕ] Ο ΑΜ[ΝΟ]C ΤΟΥ [ΘΕΟ]Ὑ ὁ [ΑΙΡΩ]Ν [ΤΗΝ] Α[ΜΑ]ΡΤΙ[ΑΝ] ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (Ἰωάννης Ἰ,29).
Ἡ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου εἶναι ἐγκαυστική παλαιοχριστιανική καί ἀπόκειται τώρα στό Δημοτικό Μουσεῖο τοῦ Κιέβου.
Οἱ εἰκόνα αὐτή, εἶναι ζωγραφισμένη μέ τήν ἐγκαυστική τεχνική, δηλαδή μέ χρώματα στά ὁποῖα ὡς κολλητικό μέσο ἐχρησιμοποιεῖτο τό κερί καί τά ὁποία ἐτοποθετοῦντο ἐπάνω στή ζωγραφική ἐπιφάνεια μέ θερμό ἐργαλεῖο.
Οἱ ἀρχαῖοι συγγραφεῖς ὀνομάζουν τίς εἰκόνες αὐτές \”Κηροχύτους γραφάς\”.
Στίς εἰκόνες αὐτές εἶναι ἐμφανῆ τά χαρακτηριστικά του πορτραίτου, δηλαδή ἡ \”ἱστορική\” παρουσία τῆς μορφῆς πού εἰκονίζεται, γεγονός πού τίς συνδέει μέ τήν τέχνη τῶν νεκρικῶν προσωπογραφιῶν.
Παράλληλα ὅμως ἀναφαίνονται καί οἱ νέες θεωρητικές ἀρχές κατά τίς ὁποῖες κάθε παράσταση θείας μορφῆς πρέπει νά περιέχει στοιχεῖα ὁμοιότητας καί διαφορᾶς ἀπό τήν πραγματικότητα, σέ τρόπο ὥστε μέ τή θέα τους νά ὁδηγούμεθα στόν ὑπεραισθητό κόσμο τόν ὁποῖο ἀναπαριστοῦν.
