Ἡ ἐποχὴ ζητοῦσε μιὰν εἰκόνα

τῆς βιαστικῆς της γκριμάτσας

κάτι γιὰ τὴ μοντέρνα σκηνὴ

κι ὄχι μιὰν ἀττικὴ χάρη ὁπωσδήποτε.

Ὄχι, ὄχι οἱ σκοτεινὲς φαντασιώσεις

τῆς ἐνδοσκοπικῆς ἐνατένισης,

καλύτερα τὰ ψέματα

παρὰ οἱ κλασσικοὶ σὲ παράφραση.

Ἡ «ἐποχὴ ζητοῦσε» πάνω ἀπ\’ ὅλα ἕνα ἀργιλλῶδες

ὁμοίωμα φτιαγμένο χωρὶς ἀπώλεια χρόνου

ἕνα κίνημα πρόζας, ὄχι, ὄχι βέβαια ἀλάβαστρο

ἢ «γλυπτική» τῆς ρίμας.