
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων (555-619) διετέλεσε ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας, ἐπί μία δεκαετία, τήν τελευταία τῆς ζωῆς του.
Τότε, λοιπόν, μερικοί ἀνευλαβεῖς εἶχαν τήν ἑξῆς κακή συνήθεια. Μετά τήν ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγελίου, στήν θεία Λειτουργία, ἔβγαιναν ἀπό τήν ἐκκλησία, καί τό ἔριχναν στήν κουβέντα. (Ἦταν ἡ ὥρα πού γινόταν τό κήρυγμα!) Μετά, ἔμπαιναν πάλι, στό χερουβικό. Βλέποντας τήν κατάσταση ἀδιόρθωτη, ὁ ἅγιος Ἰωάννης, βγαίνει καί αὐτός μαζί τους, ντυμένος τήν ἀρχιερατική του στολή. Καί κάθεται μαζί τους! Μόλις τόν εἶδαν ἐκεῖνοι ἐξεπλάγησαν. Τούς λέει ὁ ἅγιος:
-Μήν ἀπορεῖτε. Ὅπου εἶναι τά πρόβατα, ἐκεῖ πρέπει νά εἶναι καί ὁ ποιμένας. Ἤ πηγαίνουμε ὅλοι μέσα, ἤ κάθομαι καί ἐγώ μαζί σας. Καί Σᾶς διδάσκω ἐδῶ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ!
Ἔτσι, κατάφερε νά διορθώσει τήν κακή αὐτή συνήθεια.
Ὁ χερουβικός ὕμνος μᾶς λέει πῶς πρέπει νά αἰσθανόμαστε, μέ τί σκέψεις καί μέ τί πνευματικές τοποθετήσεις, πρέπει νά εἶναι γεμᾶτο, τό εἶναι μας. Λέγει: «Οἱ τά Χερουβείμ μυστικῶς εἰκονίζοντες καί τῇ ζωοποιῷ Τριάδι τόν τρισάγιον ὕμνον προσάδοντες, πᾶσαν τήν βιοτικήν ἀποθώμεθα μέριναν. Ὡς τόν βασιλέα τῶν ὅλων ὑποδεξόμενοι, ταῖς ἀγγελικαῖς ἀοράτως δορυφορούμενον τάξεσι. Ἀλληλούϊα».
Ἀλήθεια! Εἶναι ποτέ δυνατό, ἄνθρωπος πού καταφρονεῖ τό κήρυγμα νά εἰκονίζει τά Χερουβείμ; Καί νά ψάλλει τόν τρισάγιο ὕμνο στήν ζωοποιό Ἁγία Τριάδα; Εἶναι δυνατό μετά ἀπό ἕνα γερό κουτσομπολιό, νά παραμερίζει ἀπό τήν σκέψη του κάθε βιοτική μέριμνα καί φροντίδα: Γιά νά ὑποδεχθῆ ἄξια τόν Βασιλέα τῶν ὅλων, καί μάλιστα συνοδευόμενο ἀπό τά τάγματα τῶν ἀγγέλων.
Ἄρα, λοιπόν, γιά νά μπορέσουμε νά μποῦμε μαζί μέ τόν
Πῶς προετοιμαζόμαστε γιά τήν θεία λειτουργία; Πῶς γιά τήν προσευχή; Πῶς γιά τήν θεία κοινωνία;