Τίμιοι μὲ τὸν ἑαυτό μας!

 

Τοῦ Ἀρχιμ. Νίκωνος Κουτσίδη

Ἕνα ζευγάρι πῆρε τήν χαρτοσακκούλα μέ τά φαγητά πού παρήγγειλε σέ μεγάλο κατάστημα φάστ-φούντ ἐπί τῆς ἐθνικῆς ὁδοῦ.

Στήν συνέχεια, πηγαίνοντας λίγο παραπέρα, σταμάτησαν νά φᾶνε. Ξετυλίγοντας τό πακέτο τῆς σακκούλας, οἱ ἄνθρωποι σοκαρίστηκαν! Ἀντί γιά τά φαγητά τους, εἶδαν δεσμίδες μέ χαρτονομίσματα. Ἀμέσως, γύρισαν πίσω, γιά νά ἐπιστρέψουν τά χρήματα. Εἶπαν: «Δέν εἶναι δυνατόν νά κλέψουμε τόν κόπο τόσων ἀνθρώπων, ἔστω καί ἄν δέν μᾶς πάρει κανείς εἴδηση».

Φθάνοντας στό κατάστημα, εἶδαν περιπολικά τῆς ἀστυνομίας καί ἕνα συνεργεῖο τηλεόρασης. Ὅλοι νόμιζαν πώς ἐπρόκειτο γιά ληστεία! Ὁ διευθυντής τοῦ καταστήματος μόλις ἔμαθε τί πραγματικά συνέβη, χαρούμενος ἀλλά καί ἔκπληκτος γιά τό γεγονός, εἶπε στό ζεῦγος:

-Ἀπόψε, θά εἶσθε πρῶτο θέμα στό δελτίο εἰδήσεων, γιά τήν τιμιότητά σας. Θά βροντοφωνάξω σέ ὅλους ὅτι: ἀκόμη ὑπάρχουν ἔντιμοι καί ἐνάρετοι ἄνθρωποι στόν κόσμο. Γιά νά γίνετε παράδειγμα πρός μίμηση!

-Σᾶς παρακαλῶ, ὄχι δημοσιότητα, τό χρέος μας κάναμε, ἀπάντησε ταραγμένος ὁ ἄνδρας.

-Μά τί λέτε; Ἐπιστρέψατε τόσο πολλά χρήματα, καί, τουλάχιστον, νά μήν σᾶς ἐπαινέσουμε δημοσίως;

Σέ κατάσταση πανικοῦ, ὁ ἄνδρας εἶπε:

-Σᾶς ἱκετεύω, ὄχι δημοσιότητα. Ἡ κυρία πού συνοδεύω δέν εἶναι ἡ σύζυγός μου (!).
 

* * *

Ἕνα ἀκόμη τραγικό παράδειγμα τοῦ πῶς ἐννοοῦμε τό καλό καί τό κακό στήν ζωή μας. Ὁ ἄνθρωπος τῆς ἱστορίας μας θεωροῦσε κλοπή τό νά κρατήσει μεγάλο χρηματικό ποσό πού τοῦ ἦρθε στά χέρια «τυχαίως». Ἔνῶ θά μποροῦσε νά τό κάνει χωρίς κἄν τόν κίνδυνο νά τόν συλλάβουν!
Ταυτόχρονα, ὅμως, μέ ἄνεση, ἀπατοῦσε τήν γυναίκα του!

Πόσο ἀληθινά εἶναι τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Ἰακώβου:

– Ὅποιος τηρήσει ὅλες τίς διατάξεις τοῦ νόμου καί παραβεῖ μία, θεωρεῖται ἔνοχος παράβασης ὅλου τοῦ νόμου. Γιατί αὐτός πού εἶπε μή μοιχεύσεις, εἶπε καί μή φονεύσεις. Ἄν ὅμως δέν μοιχεύσεις, ἀλλά φονεύσεις, ἔχεις γίνει παραβάτης ὅλου τοῦ νόμου (Ἰακ. 2, 10-11). Γιατί παράβαση τοῦ νόμου τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἁμαρτία. Καί ἁμαρτία σημαίνει χωρισμό ἀπό τόν Χριστό.

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, δέν ἔχουν τίς ἴδιες ἀδυναμίες καί τά ἴδια πάθη. Ἐπίσης, ὁ καθένας μας δέν εἶναι ἐπιρρεπής σέ ὅλα μαζί τά πάθη. Συνεπῶς, πρέπει νά ἐρευνήσουμε τήν συνείδησή μας μέ τό φῶς τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, γιά νά δοῦμε τίς ἁμαρτίες μας· καί ἰδιαιτέρως τίς χρόνιες ἁμαρτωλές μας συνήθειες (=τά πάθη μας). Σέ αὐτή τήν ἔρευνα, ἄριστος βοηθός καί διδάσκαλος εἶναι ὁ ἱερέας-πνευματικός μας πατέρας.

Γιά δέ τήν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ τῆς ἁμαρτίας ἄς θυμώμαστε τά λόγια τοῦ δικαίου Ἰωσήφ. Ὁ ὁποῖος, πολλά χρόνια πρό Χριστοῦ, ὅταν μία Αἰγυπτία τόν παρότρυνε στήν πορνεία, εἶπε:

-Πῶς νά κάνω αὐτό τό πονηρό πρᾶγμα καί νά ἁμαρτήσω ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ (Γεν. 39,9);