Σήμερα, ἄν ζοῦσε ὁ στρατηγός (Μακρυγιάννης), θά ἔβαζε ἕνα ἐρωτηματικό, ὀργῆς, καταφρόνιας καί ἐπιτιμήσεως, σ’ ἐκείνη τήν περίφημη φράση του: «Γι’ αὐτά πολεμήσαμε». «Δεκαπέντε χρυσοποίκιλτες ἀκαδημίες δέν ἀξίζουν τήν κουβέντα αὐτοῦ του ἀνθρώπου», γράφει ὁ Σεφέρης στήν ἔξοχη ὁμιλία τοῦ «Ἕνας Ἕλληνας-ὁ Μακρυγιάννης». («Δοκιμές» ἅ’ τ., σέλ 241).
Τώρα, πού θόλωσε ὁ νοῦς μας καί τά φρένα μᾶς τελοῦν ἐν συγχύσει, ἄς μνημονεύσουμε, γιά νά ἀνασάνουμε λιγάκι, τόν ἀγωνιστή. Ἐξ ἄλλου, στήν καθ’ ἠμᾶς ρωμαίικη παράδοση, «ὅλοι μαζί, πεθαμένοι καί ζωντανοί εἴμαστε ἀλληλέγγυοι καί συνυπεύθυνοι» κατά τόν ποιητή.
«Εἶχα δύο ἀγάλματα περίφημα, μία γυναίκα κι ἕνα βασιλόπουλο, ἀτόφια-φαίνονταν οἱ φλέβες, τόση ἐντέλεια εἶχαν. Ὅταν χάλασαν τόν Πόρο, τά ‘χᾶν πάρει κάτι στρατιῶτες, καί στ’ Ἄργος θά τά πουλοῦσαν κάτι Εὐρωπαίων• χίλια τάλαρα γύρευαν… Πῆρα τούς στρατιῶτες, τούς μίλησα: \”Αὐτά, καί δέκα χιλιάδες τάλαρα νά σᾶς δώσουνε, νά μήν τό καταδεχτεῖτε νά βγοῦν ἀπό τήν πατρίδα μας. ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΠΟΛΕΜΗΣΑΜΕ\”».
Γι’ αὐτά πολέμησαν οἱ ἥρωες; γιά νά βλέπουν τήν πατρίδα μας «παλιοψάθα τῶν ἐθνῶν», ἄθυρμα στά χέρια τῶν Γερμανῶν;
(Γιά νά καταλάβουμε ποιοί μᾶς δακτυλοδεικτοῦν καί μᾶς συκοφαντοῦν παραθέτω ἕνα κείμενο, πού περιέχεται στό βιβλίο «Πνευματικός Ἀγώνας» Λόγοι Γ’, τοῦ ὀσιακῆς μνήμης Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτη. Ἀποκαλύπτει τό ποιόν τῶν Γερμανῶν, πού, κατά τό ἱστορικό τους συνήθειο, ποδοπατοῦν καί «ματώνουν» ξανά τήν εὐρωπαϊκή ἤπειρο. Ἔλεγε ὁ Γέροντας «κάτι» προσκυνητῶν πού τόν ἐπισκέφτηκαν στήν ταπεινή Παναγούδα:
«Καί αὐτό δέν εἶναι τίποτε! Νά σᾶς πῶς ἕνα ἄλλο: Πρίν ἀπό χρόνια εἶχαν πάει Γερμανοί στήν Κρήτη, γιά νά κάνουν ἕνα μνημόσυνο γιά τούς Γερμανούς πού εἶχαν σκοτωθεῖ στήν Κατοχή. Τήν ὥρα πού ἔκαναν τό μνημόσυνο περνοῦσε ἕνας Κρητικός μέ τήν γαίδαρο τοῦ φορτωμένο μέ τίς πραμάτειές του. Ὁ γαίδαρος, ὅταν εἶδε τούς ἀνθρώπους ἐκεῖ μαζεμένους, ἄρχισε νά γκαρίζει. Ἕνας ἀπό τούς Γερμανούς νόμιζε ὅτι ὁ γαίδαρος ἦταν ὁ ἀδελφός του πού εἶχε σκοτωθεῖ στόν πόλεμο καί μετεμψυχώθηκε! Τόν γνώρισε καί τόν χαιρέτισε μέ τό γκάρισμα! Καί ὁ Γερμανός στάθηκε προσοχή, καί τάκ, τόν χαιρέτισε στρατιωτικά… Κλάματα!… Πάει ἀμέσως στόν Κρητικό καί τοῦ λέει: \”Πόσα θέλεις, γιά νά τόν ἀγοράσω;\”. \”Βρέ, φύγε ἀπό ‘δῶ\”, τοῦ λέει ὁ Κρητικός. Ὁ Γερμανός τοῦ μετροῦσε τά μάρκα: τόσα, τόσα. «Φύγε, ἄσε μέ», ἔλεγε ἐκεῖνος. Τελικά του λέει κάποιος: \”Βρέ χαμένε, τόν πληρώνει τόν γαίδαρο γιά μερσεντές, δώσ’ τόν\”. Ξεφόρτωσε τά πράγματά του ὁ Κρητικός, τόν ξεσαμάρωσε, τόν ἐλευθέρωσε, καί τόν πῆρε ὁ Γερμανός μέ βουρκωμένα μάτια καί τόν πῆγε στήν Γερμανία!
-Σοβαρά, Γέροντα;
-Γεγονός! Ἄν δέν τό εἶχα ἀκούσει ἀπό σοβαρό ἄνθρωπο, δέν θά τό πίστευα καί ἐγώ».Τά ἔκγονα τέτοιων ἀνθρώπων κυβερνοῦν τήν Εὐρώπη καί ἐμεῖς περιμένουμε προκοπή).
Γι’ αὐτά πολέμησαν τά ἀθάνατα «λιοντάρια» τοῦ ’21, τοῦ ’12-’13 καί τοῦ ’40; γιά νά ὁρίζουν τίς τύχες τοῦ Γένους οἱ καντιποτένιοι ἀπατεῶνες τῆς πολιτικῆς, γιά νά ροκανίζουν, ἔμπλεοι οἴησης καί μεγαλομανίας, αὐτοί καί οἱ νόμιμες ἤ παράνομες ὀδαλίσκες τους, τά χρήματα τοῦ λαοῦ μας; Γιά νά ἀνεγείρουν ἀπόρθητα φρούρια-βίλες στά ρόδινα ἀκρογιάλια τῆς πατρίδας μας;
Γι’ αὐτά πολέμησαν οἱ πάμφτωχοι πρόγονοί μας; γιά νά μαγαριστεῖ τό ἦθος τοῦ λαοῦ μας; Ποῦ πῆγαν τό χιλιοτραγουδισμένο φιλότιμο, ἡ αὐθορμησία, ἡ εὐγενική παλληκαριά, τό αἴσθημα ἀλληλεγγύης, τό καθαρό μέτωπο, ἡ εὐαίσθητη συνάρση στήν ἀγωνία τοῦ πλησίον, ὅλα ἔκφραση ζωῆς καί στάση ψυχῆς πού δυνάμωσαν τήν ἀντοχή καί τήν καρτεροψυχία τοῦ λαοῦ στίς τραγικές φυλετικές περιπέτειες;
….
Γι’ αὐτά πολέμησαν οἱ ἐλευθερωτές μας; γιά νά ἐπικρατοῦν οἱ ἐκκλησιομάχοι ἤ οἱ χριστοκάπηλοι, ποῦ ὅλα τά φοβερά «οὐαί» τοῦ Κυρίου εἶναι δικά τους;
«Τόν Χριστό φοβόμαστε (=σεβόμαστε) καί αὐτείνη ἡ θρησκεία μᾶς ἐλευθέρωσε καί βγήκαμε εἰς τήν κοινωνία τοῦ κόσμου» βροντοφωνάζουν ὁ Μακρυγιάννης καί ὁ Κολοκοτρώνης καί ὁ Παῦλος Μελάς καί ὁ Βελισαρίου καί ὁ ὑπολοχαγός Διάκος καί ὁ Αὐξεντίου. Γιά μία τέτοια Ἑλλάδα πολέμησαν, Ὀρθόδοξη, πού νά καμαρώνει καί νά προστατεύει, τόν πολύτιμο μαργαρίτη της, τήν μαρτυρική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ὄχι γιά νά ἐξεμέουν τά δηλητήριά τους, ἐναντίον της, οἱ ἄθεες προοδευτικές ἀνθρωποκάμπιες, πού ὀνειροφαντάζονται τώρα καί κυβερνήσεις. Εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχουν Ἕλληνες πού βάζουν τό κεφάλι τούς κάτω ἀπό πετραχήλι, πού πιστεύουν καί πανηγυρίζουν γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι θά ψηφίσουν τούς γονατισμένους τοῦ Μνημονίου ἤ χειρότερα, αὐτούς ποῦ ἐπαναλαμβάνουν τά λόγια τῶν σταυρωτῶν στούς στρατιῶτες «εἴπατε ὅτι οἱ μαθηταί αὐτοῦ νυκτός ἐλθόντες ἔκλεψαν αὐτόν ἠμῶν κοιμωμένων»;
…
Γι’ αὐτά πολέμησαν οἱ ἅγιοι Πατροκοσμάδες καί οἱ Δάσκαλοι τοῦ Γένους; Γιά νά καταντήσουν τά σχολεῖα μάνδρες ἀφιλοπατρίας, ἀθεΐας καί γλωσσικῆς ἀφασίας; Νά «φκειάσουμε σχολειά νά γιομίζουν οἱ μαθητές προκοπή κι ἀρετή», ὁραματιζόταν ὁ Μακρυγιάννης. «Τά σχολεῖα δέν εἶναι ἁπλῶς τόποι προσκτήσεως γνώσεων, ἀλλά κυρίως φροντιστήρια ἠθικῆς, χριστιανικῆς καί ἐθνικῆς ἀγωγῆς», κανοναρχοῦσε ὁ πρῶτος καί τελευταῖος ὀρθόδοξος κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδας, Ἰωάννης Καποδίστριας. Καί τέτοια σχολεῖα δέν ἔχουμε, γιατί ἔτσι προέκρινε ἡ ξεπουλημένη, ἀνθελληνική καί ἀμόρφωτη ἀριστερή ψευτοδιανόηση, συνεπικουρούμενη ἀπό τήν γονατισμένη δεξιά.
Ὄχι, δέν πολέμησαν οἱ πρόγονοι γιά μία τέτοια Ἑλλάδα. Αὐτή δέν εἶναι ἡ πατρίδα τῶν ἁγίων καί τῶν ἡρώων, εἶναι ἕνας ἐφιάλτης πού ζοῦμε καθημερινά.
….
Δημήτρης Νατσιός
