Μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ (Anthony Bloom)
Μετάφραση-ἀπὸδοση στὰ ἑλληνικά ἀπὸ www.agiazoni.gr
Πριν 70 χρόνια, την ημέρα της μνήμης της ευρέσεως των λειψάνων του οσίου Ιώβ του Ποτσάγιεφ (1659), στις 10 Σεπτεμβρίου 1939, εκάρει ένας νέος μοναχός, ο οποίος δεν έγινε Πατριάρχης της Μόσχας και Πάσης Ρωσίας μόνο και μόνο επειδή δεν είχε την ρωσική υπηκοότητα. Ήταν ο μέλλοντας Μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ, ο οποίος κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Γαλλία έγινε γιατρός της αντίστασης. Στις 16 Απριλίου 1943, το Σάββατο του Λαζάρου, πήρε το όνομα Αντώνιος (από τον Αντώνιο της Κίεβο-Πετσέρσκαγα Λαύρας). Μετά τον πόλεμο, απεσταλμένος ως κληρικός στην Μεγάλη Βρετανία το1948, έχει μεταφέρει την μοναδική ορθόδοξη επισκοπή που έχει ενώσει τους λίγους ρώσους-μετανάστες, σε μια πολυεθνική επισκοπή με δικό της κανονισμό και μεγάλη ιεραποστολική δράση. Για το εξαιρετικό του πνευματικό κύρος μαρτυρεί το γεγονός ότι κατά την διάρκεια της Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας τον Ιούνιο του 1990, έχουν υποβάλλει την υποψηφιότητα του για Πατριάρχη. Όμως την υποψηφιότητα του έχει απορρίψει ο μητροπολίτης Φιλάρετος (Ντενισένκο), με την δικαιολογία ότι δεν είχε την σοβιετική υπηκοότητα. Ο μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ ήτανε ο πρόεδρος της εκλογικής επιτροπής της Συνόδου που εκλέχτηκε ο Πατριάρχης Αλέξιος, τότε μητροπολίτης του Λένινγκραντ.