Λαζαρίτικα κάλαντα από το Κομπότι Άρτας
Κάλαντα του Λαζάρου
Τα κάλαντα του Λαζάρου ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία και τα τραγουδούσαν κοπέλες διαφόρων ηλικιών ακόμα και κορίτσια τις παντρειάς που ονομάζονταν “Λαζαρίνες”. Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια έξω από τα χωριά για να μαζέψουν λουλούδια που με αυτά θα στόλιζαν το καλαθάκι τους την άλλη μέρα ντυμένες με τοπικές ενδυμασίες φορώντας ειδική στολή. Γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.

Σήμερον έρχετ΄ο Χριστός
Λαζαρίτικα κάλαντα από το Κομπότι Άρτας

Σήμερον έρχεται ο Χριστός, ο επουράνιος Θεός
Εις την πόλη Βηθανία, Μάρθα κλαίει και Μαρία
Λάζαρον τον αδελφό τους τον γλυκύ και γκαρδιακό τους.
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν, τρεις και τον μοιρολογούσαν.
Την ημέρα την Τετάρτη, κίνησε ο Χριστός για να ΄ρθει
Και εβγήκε η Μαρία έξω από τη Βηθανία.
Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου, δεν θα πέθαινε ο αδελφός μου.
Μα και τώρα εγώ πιστεύω και καλότατα ηξεύρω.
Έβγα Λάζαρε αδερφέ μου, φίλε μου, αγαπητέ μου.
Ζωντανός σαβανωμένος και με το κερί ζωσμένος.
Ζωντανός απελυτρώθη, αναστήθη κι εσηκώθη.
Τότε η Μάρθα, η Μαρία, τότε όλη η Βηθανία,
Δόξα τω Θεώ φωνάζουν και το Λάζαρο εξετάζουν.
Πες μας Λάζαρε τι είδες, εις τον Άδη όπου πήγες;
Είδα φόβους είδα τρόμους είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι
της καρδίας, των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον.