Λάβαμε τὴν ἀκόλουθη ἐπιστολὴ ἀπὸ ἀναγνώστη:
Ἀγαπητὲ κ. Καρκαγιάννη
Μέσα ἀπὸ τὸν ὀρυμαγδὸ καὶ τὸν κουρνιαχτὸ τῆς ἐπικρατούσας ἀποδόμησης ποὺ βιώνουμε, μοῦ προέκυψε ἐπεισόδιο ἀνέλπιστο καὶ γι’ αὐτὸ ἀξιοσημείωτο.
Ζήτησα ἀπὸ εἰδικὸ κατάστημα νὰ μοῦ στείλει ἕναν τεχνίτη γιὰ τὴν ἐγκατάσταση τηλεοπτικῆς συσκευῆς. Πράγματι, ἦλθε ὁ κ. Σπῦρος. Κατόπτευσε τὸν χῶρο, ἐκτίμησε τὴν κατάσταση καὶ ὅταν τὸν ρώτησα τί θὰ κοστίσει μοῦ εἶπε σαράντα (40) εὐρώ. Ἔπειτα ἀπὸ δυὸ ἡμέρες ἦλθε ὁ κ. Σπῦρος μὲ τὰ ἐργαλεῖα του καὶ τὰ ἀπαιτούμενα ὑλικά. Μὲ πολλὴ ἐπιμέλεια καὶ ἐπιδεξιότητα ἔκανε τὴ δουλειά του καὶ ἐπιπλέον ρύθμισε τὰ κανάλια.
Εὐχαριστώντας τον, τοῦ πρόσφερα τὰ δυὸ χαρτονομίσματα τῶν 20 εὐρώ. Ἄνοιξε τὸ πορτοφόλι του καὶ ἀντὶ νὰ τὰ βάλει μέσα, ἔβγαλε καὶ μοῦ πρόσφερε χαρτονόμισμα τῶν 10 εὐρώ. «Τί εἶναι αὐτό», τοῦ λέω, «σαράντα δὲν εἴπαμε;», «Ναί», μοῦ λέει, «ἀλλὰ χρησιμοποίησα λιγότερα ὑλικὰ ἀπὸ ὁ,τι εἶχα ὑπολογίσει»!!! Ἔμεινα ἄναυδος!!! Παρὰ τὶς φορτικὲς παρακλήσεις μου, ὁ κ. Σπῦρος δὲν δέχτηκε νὰ πάρει τὸ δεκάρικο οὔτε ὡς δῶρο!
Ζήτησα νὰ μάθω τί ἦταν αὐτὸς ὁ ἀνατρεπτικὸς πραγματικὰ ἐπαναστατικὸς ἄνθρωπος ποὺ ἦταν μπροστά μου. Ἦταν μικροσυνταξιοῦχος τοῦ ΙΚΑ, ἑβδομήντα ἕξι ἐτῶν. Παιδὶ πολύτεκνης οἰκογένειας, δούλευε ἀπὸ μικρός. Κάποτε δούλευε συνέχεια δεκαοχτὼ ὧρες γιὰ νὰ ἀγοράσει ἕνα φόρεμα, δῶρο στὴν ἀδελφή του, γιὰ τὸν γάμο της. Οἱ ἐργοδότες του ὄχι μόνο δὲν τοῦ ἔβαζαν τὰ ἔνσημα ποὺ ἔπρεπε, ἀλλὰ ὅταν ζήτησε τὴ σύνταξή του ἀνακάλυψε ὅτι τοῦ ἔβαζαν λιγότερα ἀπὸ ὁ,τι τοῦ ἔλεγαν.
Ὁ ἀξιότιμος κ. Σπῦρος, «ὁ μικρὸς ὁ μέγας» μὲ τὴ στάση ζωῆς του, μιᾶς ὁλόκληρης ζωῆς του, διαγράφει, ἐκμηδενίζει, οἰκτίρει ὅλους ἐκείνους τοὺς offσόρους νομικιστές, «ἠθικὸ εἶναι τὸ νόμιμο» – ὅλους ἐκείνους τοὺς ὄψιμους σοφιστὲς – «ὁ θάνατος τῆς Ἠθικῆς» – ὅλα αὐτὰ τὰ ἀπόβλητα του μεταχουντικοῦ τσουνάμι πού μᾶς κατέκλυσαν. Ἑκὰς οἱ βέβηλοι!
Παν. Χρ. Καραγεῶργος
Πιστεύω ὅτι οἱ «καλοὶ Ἕλληνες» εἶναι πολὺ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς «κακούς». Ἁπλῶς οἱ δεύτεροι ἔχουν τὸ «προσόν» ὅτι κάνουν σαματά. Πρῶτον μὲ τὸν τρόπο τῆς ζωῆς των. Ὅταν συμβαίνει νὰ ἔχουν πλοῦτο καὶ ὅταν ἀκόμη ὅλοι γύρω τους ἔχουν σοβαροὺς λόγους νὰ ἀμφιβάλλουν γιὰ τὴ νόμιμη καὶ ἔντιμη προέλευσή του, αὐτοὶ δὲν διστάζουν νὰ τὸν ἐπιδεικνύουν προκλητικὰ καὶ μὲ κάθε εὐκαιρία. Προκλητικὰ καὶ «ξεσόγιστα», δηλαδὴ χωρὶς εὐγένεια καὶ φινέτσα. Εἶναι μία λέξη τοῦ χωριοῦ μου ποὺ σημαίνει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴ συμπεριφορὰ του χωρὶς «σόι» κατ’ ἐπέκταση χωρὶς οἰκογενειακὴ ἀγωγὴ καὶ χωρὶς παράδοση. Ἐπειδὴ μιλᾶμε γιὰ πλοῦτο δὲν ὑπάρχει τίποτα χειρότερο ἀπὸ τὸν πλοῦτο χωρὶς παράδοση καὶ εὐγένεια.
Κάνουν ἔπειτα σαματὰ καὶ θόρυβο μὲ τὸν κυνισμό τους καὶ τὴν ἰταμὴ συμπεριφορά τους. Μοῦ ἔτυχε ὑδραυλικὸς ὁ ὁποῖος γιὰ ἀσήμαντη βλάβη μοῦ ζήτησε 100 εὐρώ. Καὶ ὅταν τόλμησα νὰ παρατηρήσω «μὰ τόσο πολλά», μοῦ εἶπε «ἂν θέλεις, ἂν δὲν θέλεις πήγαινε ἀλλοῦ. Τοῦ ἔδωσα τὰ 100 εὐρὼ (χωρὶς ἀπόδειξη) περισσότερο γιατί ἤθελα νὰ τελειώσει καὶ νὰ φύγει ἀπὸ τὸ σπίτι μου.
Καὶ δὲν εἶναι μόνο αὐτοὶ ποὺ κάνουν σαματά. Τοὺς δίνουμε σημασία καὶ μεῖς οἱ ὑπόλοιποι. Τοὺς καλοῦμε στὸ σπίτι μας, στὶς κοσμικὲς δεξιώσεις, σὲ πρεμιέρες θεατρικῶν παραστάσεων, πρωταγωνιστοῦν στὰ μπουζουκομάγαζα καὶ ἔχουν καταλάβει ὁλοκληρωτικὰ τὰ πορτοπαράθυρα τῆς τηλεόρασης.
Ἔτσι μας φαίνονται πολλοὶ καί… σημαίνοντες. Οἱ «καλοὶ Ἕλληνες» εἶναι περισσότεροι ἀλλὰ δὲν δίνουν ἀφορμὴ νὰ τοὺς προσέξουμε. Καὶ πολὺ καλὰ κάνουν. Τὸ νὰ εἶσαι «καλὸς Ἕλληνας» δὲν εἶναι γιὰ νὰ σὲ προσέξουν. Εἶναι θέμα ἀγωγῆς καὶ ἐσωτερικῆς ὁλοκλήρωσης καὶ ἰσορροπίας.
