Ὁ Νικόλαος Δραγούμης περιγράφει μιὰ περιοδεία τοῦ Καποδίστρια στὴν Πελοπόννησο, στὴν ὁποία ὁ κόσμος νόμιζε πὼς Κυβερνήτης ἦταν ὁ …ταχυδρόμος διότι φοροῦσε ὡραία στολή. Προηγεῖτο δὲ ὁδηγὸς ὁ κύριος τῶν ταχυδρομικῶν ἵππων, φορῶν ἔνδυμα ἑλληνικὸν χρυσοπόρφυρον καὶ ἀναβαίνων ἵππον ὑψαύχενα. Καὶ διὰ τοῦτον οἱ συρρέοντες εἰς προϋπάντησιν τοῦ Κυβερνήτου, (…) προσεκύνουν αὐτὸν πίπτοντες εἰς ἔδαφος. Δὲν ἐννόουν πῶς ἦτο δυνατὸν ἀρχηγὸς ἔθνους νὰ ἀναβαίνη ἵππον κυφαγωγόν, οὐχὶ ζωηρότερον τοῦ πώλου τοῦ Ἰησοῦ, καὶ νὰ φορῆ ἔνδυμα οἷον οἱ πολλοί. (…) Ἰδὼν δὲ ὁ Κολοκοτρώνης ὅτι ὁ λαὸς προσεκύνει τὸν ταχυδρόμον Καρδαράν, πλησιάσας εἶπε: “Τὸ πρᾶγμα, ὑπερεξοχώτατε, δὲν πάγει καλά. Πρέπει ὁ κόσμος νὰ γνωρίση τὸν Κυβερνήτη του”. “Καὶ τί θέλεις νὰ κάμω;”. “Να βάλ’ ἡ ὑπερεξοχότης σου τὴ στολὴν σου”. Καὶ πεζεύσας εἰς μικράν τινα καὶ σκιερὰν κοιλάδα, ἀνέλαβε τὴν στολὴν αὐτοῦ, πενιχροτέραν καὶ τῆς τῶν δασονόμων τῆς ἀντιβασιλείας.

(ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ “ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ” Ἐκδόσεις ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΡΜΗΣ ΕΠΕ)

Ἄνευ ψεύδους οὐδεμία ὑπόθεσις εὐοδοῦται.

(Ἀ. Παπαδιαμάντης “ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΛΙΟΝΗΣ”)

Μία δυστυχία δὲν ἔρχεται ποτὲ μόνη της.

(Ἀ. Παπαδιαμάντης “Η ΧΤΥΠΗΜΕΝΗ”)

Ἡ πλουτοκρατία ἦτο, εἶναι καὶ θὰ εἶναι ὁ μόνιμος ἄρχων τοῦ κόσμου, ὁ διαρκὴς Ἀντίχριστος. Αὕτη γεννᾶ τὴν ἀδικίαν, αὕτη τρέφει τὴν κακουργίαν, αὕτη φθείρει σώματα καὶ ψυχάς.

(Ἀ. Παπαδιαμάντης “ΟΙ ΧΑΛΑΣΟΧΩΡΗΔΕΣ”)

Ἡ γενεαλογία τῆς πολιτικῆς εἶναι συνεχὴς καὶ γνησία κατὰ τοὺς προγόνους. Ἡ ἀργία ἐγέννησε τὴν πενίαν. Ἡ πενία ἔτεκε τὴν πείναν. Ἡ πείνα παρήγαγεν τὴν ὄρεξιν. Ἡ ὄρεξις ἐγέννησε τὴν αὐθαιρεσίαν. Ἡ αὐθαιρεσία ἐγέννησε τὴν ληστείαν. Ἡ ληστεία ἐγέννησεν τὴν πολιτικήν.

(Ἀ. Παπαδιαμάντης “ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ”)

Στοχάσου καὶ ἀρκεῖ!

(ΑΝΩΝΥΜΟΣ “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ”)

Τὸν ξένο καὶ τὸν ἐχθρὸ τὸν εἴδαμε στὸν καθρέφτη.

(ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ “ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ Δ΄ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ”)

Εὔκολα τὸ πιστεύγομε ἐκεῖνο ποὺ μᾶς ἀρέσει.

(ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ “ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ”)

Τὸ ἔθνος πρέπει νὰ μάθη νὰ θεωρῆ ἐθνικὸ ὅ,τι εἶναι ἀληθινό.

(ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ)

Ὁ καλλίτερος τρόπος τοῦ νὰ ὑπηρετήση τις τὴν Ἑλλάδα εἶναι τὸ νὰ μὴν τὴν ὑπηρετῆ.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Κ. Θ. ΔΗΜΑΡΑ “Κ. ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ” Ἐκδόσεις ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝ. ΤΡΑΠΕΖΗΣ

Ἂς μείνομε καὶ λίγο ἀνεξάρτητοι, δίχως νὰ σκλαβωθοῦμε οὔτε σὲ μίαν ἀλήθεια οὔτε σὲ κάποια πλάνη

ΚΟΣΜΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ “EROICA”

Δυστυχισμένε μου λαέ, καλὲ καὶ ἠγαπημένε, πάντοτ’ εὐκολοπίστευτε καὶ πάντα προδομένε.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

Τίποτε, δὲν ἀνακουφίζει τὸν μαζάνθρωπο, ὅσο ἡ μετριότης τῶν πολιτικῶν καὶ πνευματικῶν ἡγετῶν του.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΡΑΜΦΟΣ “ΜΕΛΕΤΗ ΘΑΝΑΤΟΥ”

Πολλοὶ ἄνθρωποι εἶναι μηδενικὰ καὶ ὁ τρόπος ποὺ ζοῦν τοὺς ἔδωσε τὴ μονάδα ποὺ χρειάζονται διὰ νὰ γίνουν κάτι.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΜΠΟΥΡΟΓΛΟΥ “ΘΡΥΨΑΛΑ”

Στὴν Ἑλλάδα ὅλα γίνονται ὅπως θέλουν οἱ μέτριοι.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ “ΩΣ ΣΤΡΟΥΘΙΟΝ ΜΟΝΑΖΟΝ ΕΠΙ ΔΩΜΑΤΟΣ” Ἐκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Χρυσωμένες ἔχουν τὶς παγίδες οἱ ἄνθρωποι.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ “VILLA NATACHA” ἀπὸ τὰ “ΕΤΕΡΟΘΑΛΗ”

Ὁ πολιτικὸς πρέπει νὰ ἔχη τὸ χάρισμα νὰ βλέπη πολὺ πρωτύτερα ἀφ’ ὅσον βλέπουν οἱ ἄλλοι. Ἂν δὲν ἔχη τὸ χάρισμα τοῦτο, εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴν ὁδηγήσει τὴν πατρίδα αὐτοῦ εἰς συμφορὰς καὶ καταστροφή.

Ἐλευθέριος Βενιζέλος