
Όταν βρίζουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας δεν σημαίνει ότι αυτό είναι αληθινή ταπείνωση. Αληθινή ταπείνωση είναι όταν κάποιος μας ονειδίζει και μας βρίζει δημοσίως και εμείς υπομένουμε και λέμε: «ο Θεός τον άφησε να με κακολογήσει για τις πολλές αμαρτίες μου».
(Γέροντας Παΐσιος Ολάρου)