
Ἡ πιὸ συνηθισμένη συνέπεια τῆς ἀπροσδόκητης κι αἰφνιδιαστικῆς εὐημερίας ἑνός λαοῦ εἶναι νὰ γίνουν οἱ πολίτες ματαιόδοξοι καὶ ἀλαζόνες. Ἀντίθετα, τὰ καλά ποὺ ἀποκτήθηκαν μὲ τὴ φρόνηση εἶναι πιὸ σίγουρα καἰ διατηροῦνται περισσότερο ἀπό ἐκεῖνα ποὺ φέρνει ἡ τύχη. Μὲ λίγα λόγια, οἱ ἄνθρωποι εἶναι πιὸ ἱκανοί νὰ ἀποκρούσουν τὴν κακοδαιμονία, παρά νὰ φυλάξουν τὴν εὐημερία τους. (Θουκυδίδης)