Ἦμεν γάρ ποτε καὶ ἡμεῖς ἀνόητοι, ἀπειθεῖς, πλανώμενοι, δουλεύοντες ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς ποικίλαις, ἐν κακίᾳ καὶ φθόνῳ διάγοντες, στυγητοί, μισοῦντες ἀλλήλους·
Τιτ. 3,3Διότι ήμεθα κάποτε και ημείς μωροί και αναίσθητοι, απειθείς, πλανώμενοι μακράν από τον Θεόν, δούλοι εις αμαρτωλάς επιθυμίας και διαφόρους ηδονάς, και επεράσαμεν τον καιρόν μας βυθισμένοι εις την κακίαν και το φθόνον, μισητοί από τους άλλους και μισούντες ο ένας τον άλλον.