τοῦ τε νόμου παραναγνωσθέντος, οὐδαμῶς ἀπέλιπε προφερόμενος ἑαυτὸν δεῖν εἰσελθεῖν λέγων· καὶ εἰ ἐκεῖνοι ἐστέρηνται ταύτης τῆς τιμῆς, ἐμὲ οὐ δεῖ.
Γ Μακ. 1,12Μολονότι δε ανεγνώσθη ενώπιόν του και το σχετικόν χωρίον του Νομου, αυτός κατ’ ουδένα λόγον απεμακρύνθη από την απόφασίν του λέγων, ότι πρέπει αυτός να εισέλθη στον ναόν. Προσέθεσε δε ότι, “έστω και αν οι άλλοι εστερήθησαν από αυτήν την τιμήν, εγώ όμως δεν πρέπει να στερηθώ”.