μωρὸς ἐρεῖ· οὐχ ὑπάρχει μοι φίλος, καὶ οὐκ ἔστι χάρις τοῖς ἀγαθοῖς μου· οἱ ἔσθοντες τὸν ἄρτον μου, φαῦλοι γλώσσῃ·
Σοφ. Σειρ. 20,16Ο ασύνετος άνθρωπος θα πη· “δεν υπάρχει για μένα κανένας φίλος. Καμμίαν ευγνωμοσύνην δεν ευρήκα δια τας ευεργεσίας, που έχω κάμει. Αυτοί που έφαγαν και εχόρτασαν από το ψωμί μου είναι φαύλοι και αχάριστοι εις τα λόγια των”.