![\"\"](\"/images/stories/arthro/paremvaseis/aeiAnhlikoi.jpg\")
Τοῦ Ἀνδρέα Πετρουλάκη
Τὸ μεταπολιτευτικὸ κράτος ἦταν μία νεόπλουτη, ἀνώριμη μαμὰ ποὺ μεγάλωνε κακομαθημένα παιδιά. Εἶχε καὶ ἄλλα παιδιά, ἀλλὰ οἱ μαμάδες ξεχωρίζουν αὐτὸ ποὺ δὲν τοὺς δημιουργεῖ προβλήματα, αὐτὸ δηλαδὴ ποὺ τοὺς μοιάζει, ποὺ θὰ τὶς δικαιώσει καὶ θὰ τὶς ἀναπαραγάγει. Ἡ μαμὰ πλούτιζε μὲ δάνεια καὶ κομπίνες καὶ δίδασκε στὸν κανακάρη της νὰ κάνει τὸ ἴδιο. Τοῦ ἐξασφάλιζε καλοπληρωμένη δουλειὰ ἀνώτερη τῶν προσόντων του, μὲ πολλὰ προνόμια καὶ λίγες ὑποχρεώσεις, τὴν ὁποία ἴσως στεροῦσε ἀπὸ ἄλλον ἰκανότερο. Παράλληλα τοῦ δίδασκε τὴν ἀντίληψη «ὅ,τι μᾶς ἀρνοῦνται μᾶς τὸ κλέβουν, ὅ,τι μᾶς προσφέρουν μᾶς τὸ χρωστοῦσαν».
Ἔτσι τὸ παιδὶ ἀπαιτοῦσε ὅλο καὶ περισσότερα. Καὶ ἡ ἴδια ἔτσι εἶχε μεγαλώσει. Ἦταν ἕνα σύστημα στὸ ὁποῖο δὲν κατέβαλλε κανεὶς τὸ κόστος. Ἕνα σύστημα ποὺ δὲν ἐπέτρεπε νὰ ἀναπτυχθεῖ ὁ μηχανισμὸς τῶν ἐνοχῶν.
Ὅταν ὁ κανακάρης της πάρκαρε παράνομα τοῦ ἔσβηνε τὴν κλήση. Ὅταν ἔχτιζε αὐθαίρετο τοῦ τὸ νομιμοποιοῦσε. Ὅταν ἔκλεβε τὴν ἐφορία τὸν καλοῦσε γιὰ συμβιβασμὸ καὶ περαίωση. Ὅταν ἔχτιζε καὶ κατανάλωνε πάνω ἀπὸ τὶς δυνάμεις του τοῦ ἔδινε διακοποδάνεια. Διότι καὶ ἡ ἴδια ἦταν ἀνειλικρινής, ἀμελής, ἀμετροεπὴς καὶ διεφθαρμένη. Ἡ ἁρμονία πράξεων-συνεπειῶν, ἔργου-ἀποτελέσματος, προσπάθειας-ἀνταμοιβῆς, παρανομίας-κολασμοῦ ἦσαν οὐσιώδη ἐν ἀνεπαρκείᾳ.
Ὁ κ. Κουσελᾶς, κοτζὰμ ὑπουργός, πιστεύει ὅτι ζεῖ σὲ ἕνα πολιτικὸ σύστημα στὸ ὁποῖο τοῦ ἐπιτρέπεται μέσα σὲ αἴθουσα τῆς Βουλῆς, μὲ καρφωμένα τὰ μάτια τοῦ Πανελλήνιου πάνω του νὰ πεῖ ὅ,τι τοῦ καπνίσει γιὰ ἕνα θεμελιῶδες πρόβλημα τῆς χώρας, νὰ ἀναστατώσει τὴν πολιτικὴ ζωὴ καὶ τὴν κοινὴ γνώμη, καὶ τὴν ἄλλη μέρα νὰ ἰσχυριστεῖ ὅτι κακὰ ἀκούσαμε. Καὶ ὅλα αὐτά, ὡς συνήθως, χωρὶς νὰ καταβάλει κανένα κόστος.
Γιατί ἀποροῦμε λοιπὸν γιὰ τὰ παιδιὰ ποὺ κρατοῦν αἰχμάλωτους τοὺς καθηγητές τους προκειμένου νὰ γλυτώσουν τὴν ἐξεταστική τους; Ποιὸς τοὺς δίδαξε ὅτι σὲ αὐτὴν τὴν κοινωνία πρέπει νὰ σηκώνουμε τὸ βάρος τῶν ἐπιλογῶν μας καὶ ἄρα καὶ ἐκεῖνα ὀφείλουν νὰ ὑποστοῦν τὶς συνέπειες τῆς ἀπόφασής τους νὰ κάνουν κατάληψη; Τὰ παιδιὰ εἶναι καλομαθημένα ἀπὸ τὰ κυρίαρχα πρότυπα τῆς ἀτιμωρησίας, τῆς εὐκολίας καὶ τῆς λήθης. Ἐνηλικιώνονται σὲ μιὰ κοινωνία γερασμένων ἀνεύθυνων ἀνηλίκων. Ποιὸς εἶναι ὁ ἔνοχος ἐδῶ; Καὶ πῶς θὰ τὸν βρεῖς σὲ περιβάλλον ποὺ ἀμβλύνει τὸ αἴσθημα τῆς ἀτομικῆς ἐνοχῆς;
Πηγή: protagon.gr
