(Ἀπόσπασμα)
…Ἂς ἔλθωμε τώρα σὲ μιὰ δεύτερη κατηγορία βιβλίων, τοὺς Βίους τῶν Ἁγίων, τῶν φίλων τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ σκύβουν στὸ στῆθος τοῦ Χριστοῦ καὶ ζοῦν μέσα στοὺς κόλπους του· αὐτοὶ εἶναι ἡ οἰκογένεια τοῦ Χριστοῦ καὶ πρέπει καὶ ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἐκεῖ.
Τοὺς ξεύρομε τοὺς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας;
Εἶναι τὰ ἀδέλφια μας. Ἀνήκομε στὴν ἴδια οἰκογένεια· ἔχομε τὸν ἴδιο πατέρα, τὸν Θεόν, τὴν ἴδια μητέρα, τὴν Ἐκκλησία. Τρῶμε τὸ ἴδιο φαγητό, τὴν θεία κοινωνία. Εἴμαστε ὁμογάλακτοι καὶ ὁμοτράπεζοι. Βγήκαμε ἀπὸ τὴν ἴδια πνευματικὴ γαστέρα. Ξεύρομε αὐτὰ τὰ ἀδέλφια μας, τοὺς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας;
Διαβάζεις τὴν ζωὴ τῶν ἁγίων καὶ βλέπεις μπροστά σου ζωντανὲς μεταφράσεις τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἐμπνέεσαι1. Τοὺς γνωρίζεις σιγά-σιγά.
Βλέπεις πῶς γεννήθηκαν, ποιά ἦταν ἡ κατὰ σάρκα μητέρα τους, πῶς ἄρχισαν τὴν ζωή τους, πῶς ἔχυσαν τοὺς ἱδρῶτες τους, τὰ ἁγιασμένα τους δάκρυα, πῶς πότισαν τὴν γῆ μὲ το πολύτιμο, τὸ ζεστό τους αἷμα· τὸ αἷμα ἐκεῖνο ποὺ ἦταν ἑνωμένο μὲ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ.
Ἐνθουσιάζεσαι καὶ σοῦ ἔρχεται νὰ πηδήσῃς γιὰ νὰ φτάσῃς ψηλά.
Τοὺς διαβάζεις καὶ τοὺς νοιώθεις μαζί σου, σὰν νὰ ἀκοῦς τὴν ἀναπνοή τους.
Σὰν νὰ καθώμαστε ὅλοι μαζὶ καὶ ὕστερα ἀπὸ λίγο σᾶς λέγω: Κουραστήκατε, ἀγαπητοί μου, ἂς κάνωμε ἕναν περίπατο.
Κάνομε περίπατο καὶ κουβεντιάζομε ὅλοι μαζὶ φιλικὰ σὰν μία οἰκογένεια. Ἔτσι νοιώθεις τοὺς ἁγίους μέσα στὴν ζωή σου, ὅταν τοὺς διαβάζης.
Σοῦ γεννιέται ἀμέσως τὸ ἐρώτημα: Αὐτὸς ὁ ἅγιος δὲν ἦταν ἄνθρωπος σὰν ἐμένα; Πῶς ἔγινε ἅγιος; Μπορῶ καὶ ἐγὼ νὰ γίνω ἅγιος.
Βλέπεις τὸν ἡρωισμό του, τὴν ἀγάπη του πρὸς τὸν Θεὸν καὶ ἡ καρδιά σου ἐξάπτεται, ἐνθουσιάζεται καὶ θέλεις ἀκόμη καὶ νὰ τὸν ξεπεράσης.
«Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ»2. Τὸν δόξασαν τὸν Θεόν.
Ὁλόκληρο νέφος ἀπὸ μυριάδες ἀγίους3, οἱ ὁποῖοι ἀκόμη δὲν πῆραν τὰ στεφάνια τους, διότι περιμένουν καὶ ἐμᾶς.
Ὅπως μαζεύεται ἡ οἰκογένεια στὸ σπίτι γιὰ τὸ δεῖπνο καὶ ὅταν λείπη ἕνα παιδὶ τὸ περιμένουν, ἔτσι καὶ οἱ ἅγιοι στὸν οὐρανὸ περιμένουν ἐμάς4, ἐμένα, ἐσένα.
Σκέπτεσαι τί σημαίνει νὰ καθυστερῇς στὸν δρόμο τῆς πνευματικῆς σου πορείας; Γιὰ σκέψου νὰ σὲ περιμένουν ὅλες οἱ στρατιὲς τῶν ἁγίων καὶ σὺ νὰ κάθεσαι νὰ χρονοτριβῃς μὲ ἀσήμαντα πράγματα.
Ἄφησε τα· σήκωσε τὴν καρδιά σου ὅπου καὶ ἂν εἶσαι, μέσα στὸ σπίτι σου, στὸ μαγαζί σου, μὲ τὰ παιδιά σου, μὲ τὸν ἢ τὴν σύζυγο σου· ἀκόμη, σὲ δύσκολο τόπο κράτησε τὴν καρδιά σου ἐκεῖ ψηλά. Θὰ μπόρεσης, ἂν διαβάζῃς τοὺς Βίους τῶν ἁγίων καὶ βαπτίζεσαι μέσα στὸν ἐνθουσιασμό τους.
Τρίτον, ἂς δοῦμε τὰ ἐκκλησιαστικά μας βιβλία.
Κάθε φορὰ ποὺ ἐρχόμαστε στὴν Ἐκκλησία, σὲ ἐκεῖνο τὸ Ψαλτήρι τί ὡραῖα πράγματα διαβάζονται! Διαβάζεις τὴν Παρακλητικὴ καὶ νοιώθεις βάλσαμο στὴν ψυχή σου.
Διαβάζεις τὸ Τριώδιο, ποὺ ψάλλεται τὴν Μ. Τεσσαρακοστή, καὶ ἄθελα σου νοιώθεις νὰ τρέχουν δάκρυα ἀπὸ τὰ μάτια σου· ὄχι δάκρυα συναισθηματικά, ψεύτικα, ἀλλὰ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς σου.
Διαβάζεις τὸ Πεντηκοστάριο καὶ χαμογελάει ἡ ψυχή σου· νοιώθεις ὅτι ζῇς στὸν οὐρανό. Μά, ἂν δὲν τὰ ἔχῃς αὐτά, τουλάχιστον δὲν ἔχεις τὸν Συνέκδημο ποὺ εἶναι μιὰ περίληψη ὅλων αὐτῶν; Πᾶρε ἕνα Συνέκδημο καὶ μάθε πῶς χρησιμοποιεῖται. Θὰ δῇς πόσο ἔχεις νὰ ὠφεληθῇς.
Καὶ μαζὶ μὲ αὐτά, ἂν ἔχῃς τελειώσει τὸ γυμνάσιο, μάθε νὰ διαβάζῃς βιβλία θεολογικά, ποὺ μιλοῦν γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ τὴν ἁγία· τὴν πίστη ποὺ τὴν κλωτσοῦν οἱ αἱρετικοί, ἀλλὰ ποὺ πρέπει ἐσὺ νὰ τὴν φωλιάσῃς μέσα στὸ μυαλό σου καὶ στὴν καρδιά σου.
- Πρβλ. Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, «Ἐπιστολὴ» 2, PG32, 228bc.
- Ψάλμ. 67, 36.
- Βλ. Ἔβρ. 12, 1.
- Eβρ. 11,39-40.
Κήρυγμα στὸν Ι. Ναὸν Ἁγίου Νικολάου Τρικάλων, 24 Ἰανουαρίου 1971.
