Τοῦ Σωτήρη Ἀδαμίδη
(Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: "Θεραπευτικὴ τῶν πατέρων καὶ ψυχανάλυση)
…..Δανείζομαι ἀπὸ τὴ θαυμάσια σειρὰ τοῦ μητροπολίτη Ναυπάκτου καὶ ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου περὶ ὀρθοδόξου ψυχοθεραπείας τὸ σχόλιό του:
«Πολλοὶ σήμερα διδάσκουν ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ ἔλθει σὲ γνώση τοῦ ἑαυτοῦ του μὲ τὴν αὐτοανάλυση καὶ τὴν ψυχανάλυση. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι πλάνη καὶ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει τὸν ἄνθρωπο σὲ φρικτὰ ἀποτελέσματα. Ὅταν κανεὶς αὐτοαναλύεται, τότε τὸ πιθανότερο εἶναι νὰ καταλήξει στὴν σχιζοφρένεια.
Ἡ ἀσκητικὴ μέθοδος εἶναι ἁπλή. Ἐπιδιώκουμε μὲ τὴν τήρηση τοῦ νοῦ, μὲ τὴν κάθαρση καὶ τὴν ἐπιστροφή του στὴν καρδιὰ διὰ τῆς μετανοίας καὶ τῆς νοερᾶς προσευχῆς, μὲ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, νὰ τὸν ἐλευθερώσουμε ἀπὸ τὶς εἰκόνες καὶ τὴν αἰχμαλωσία στὰ αἰσθητὰ πράγματα καὶ ἔτσι, ἐπιστρέφοντας στὴν καρδιά, νὰ δεῖ τὴν ἐρήμωσή του τὴν ἐσωτερική.
Ἡ γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας γίνεται μὲ τὴν ἐνέργεια τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Μόνον ὅταν ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν δική μας ἐργασία, φωτίσει τὴν ψυχή, γνωρίζουμε κάθε λεπτομέρεια τοῦ εἶναι μας μὲ ἀκρίβεια. Γι’ αὐτὸ ἡ θεραπεία τοῦ νοῦ, μᾶς φανερώνει τὴν ὕπαρξη τῶν παθῶν, ὁπότε φωτιζόμενοι ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἐνδυναμούμενοι ἀπὸ Αὐτό, μποροῦμε νὰ πολεμήσουμε ἐναντίον τους»[i].
«Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς εἶναι κυρίως καὶ προπαντὸς ἡ ζωοποίηση καὶ ὁ φωτισμὸς τοῦ νοός. Δὲν εἶναι ἁπλῶς ἡ εὕρεση τῶν ἀπωθημένων βιωμάτων. Ὁ ἅγιος Διάδοχος ὁ Φωτικῆς τὸ λέγει σαφῶς: νοῦν καθαρῖσαι μόνου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐστὶν» (μὲ τὸν Θεὸ ἐνεργοῦντα καὶ τὸν ἄνθρωπο συνεργοῦντα).
Τὰ λέει ἀκόμα κι ὁ Ἀϊνστάιν μὲ τὸ δικό του βέβαια τρόπο σὲ συνέντευξή του στὸ περιοδικὸ Glimpses of the Great, ἀφοῦ τονίζει ὅτι ἡ ψυχανάλυση δὲν εἶναι πάντα ὑγιής:
«Τὸ νὰ σκαλίζει κανεὶς τὸ ἀσυνείδητό του συχνὰ δὲν βοηθάει».
Καὶ συνεχίζει: Ὁ μηχανισμὸς τῆς κνήμης μας ἐλέγχεται ἀπὸ περίπου 100 διαφορετικοὺς μῦς. Πιστεύετε ὅτι, ἀναλύοντας τὶς κνῆμες μας καὶ γνωρίζοντας ἀκριβῶς ποιοὶ εἶναι οἱ μῦες ποὺ ἐνεργοποιοῦν τὴν κίνηση καὶ μὲ ποιὰ σειρὰ θὰ τὴν πραγματοποιήσουν, θὰ μᾶς βοηθοῦσε στὸ νὰ περπατήσουμε;
… Ἴσως νὰ θυμάστε τὴν ἱστορία μὲ τὸν φρῦνο καὶ τὴ σαρανταποδαρούσα, λέει στὴ συνέχεια μὲ τὸ μυστηριῶδες χαμόγελό του, ποὺ μερικὲς φορὲς φωτίζει τὰ ὑγρὰ σκοῦρα μάτια του σὰν μιὰ ἀτίθαση φλόγα.
Ἡ σαρανταποδαρούσα ἦταν πολὺ ὑπερήφανη γιὰ τὰ 100 πόδια της. Ὁ γείτονάς της, ὁ φρῦνος, ἦταν πολὺ θλιμμένος, γιατί εἶχε μόνο δύο. Μιὰ ἡμέρα μιὰ διαβολικὴ ἰδέα ἔσπρωξε τὸν φρῦνο νὰ γράψει αὐτὸ τὸ γράμμα στὴ σαρανταποδαρούσα: ἀγαπητὴ κυρία, μπορεῖτε νὰ μοῦ πεῖτε ποιὸ ἀπὸ τὰ 100 πόδια σας εἶναι αὐτὸ ποὺ κινεῖται πρῶτο, ὅταν μετακινεῖται τὸ ὑπέροχο σῶμα σας ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος στὸ ἄλλο, καὶ μὲ ποιὰ σειρὰ κινεῖτε τὰ ἄλλα 99;
Ὅταν ἡ σαρανταποδαρούσα ἔλαβε τὸ γράμμα, ἄρχισε νὰ σκέπτεται Προσπάθησε πρῶτα μὲ τὸ ἕνα πόδι, ὕστερα μὲ τὸ ἄλλο. Τελικὰ ἀνακάλυψε φοβισμένη ὅτι δὲν μποροῦσε νὰ κουνήσει οὔτε ἕνα ἀπὸ τὰ πόδια της. Ἦταν πλέον ἀνίκανη νὰ περπατήσει! Ἦταν παράλυτη! Εἶναι πιθανὸν ἡ ψυχανάλυση νὰ παραλύει τὶς διανοητικὲς καὶ τὶς συναισθηματικὲς διεργασίες μας μὲ παρόμοιο τρόπο (ἡ συνέντευξη στὸν Sylvester Viereck τὸ 1930, ἐπὶ ἐποχῆς Freud…)
……………
[i] Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἀγίου Βλασίου Ἰεροθέου: Συζητήσεις γιὰ τὴν ὀρθόδοξη ψυχοθεραπεία, τόμος γ΄, Ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Πελαγίας).
Πηγή: www.egolpio.com
