Από τα πολλά στα λίγα …

Συναντηθήκαμε δίπλα στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος, στήν ἀνατολική πλευρά τοῦ Μανχάταν. Ὅπως κάθε Τρίτη τόν τελευταῖο χρόνο ὁ Μᾶρκος Καμίνης βρισκόταν ἐδῶ, πρίν δύσει ὁἥλιος πίσω ἀπό τούς οὐρανοξύστες. Κουβαλοῦσε δίσκους μέ χάμπουργκερ γιά ἕνα συσσίτιο ἀπόρων καί ἀστέγων. «Δοκίμασε τό», εἶπε, «βοήθησε κάποιον καί θά νιώσεις ὅτι εἶσαι καλύτερος ἄνθρωπος».

Γιά τίς ἑπόμενες δύο ὧρες ὁ κ. Καμίνης εἶχε ἀφιερωθεῖ στήν ἀποστολή του. Σέρβιρε τούς πάντες, ἀντάλλαξε δύο φιλικές κουβέντες καί ὅταν ὅλοι ἔφυγαν χορτασμένοι ἔμεινε τελευταῖος γιά νά σκουπίσει καί νά μαζέψει τά τραπέζια. Λίγοι ἀπό τούς ἐθελοντές πού δούλευαν μαζί του γνωρίζουν τήν ἱστορία του. Ἡἐμφάνισή του ἄλλωστε δέν μαρτυρᾶ τό παρελθόν του. Ἀξύριστος, ντυμένος μέ τζίν καί παπούτσια ἀθλητικά, κινεῖται στόν χῶρο διστακτικά- συχνά μέ τό κεφάλι σκυμμένο.

Ἀπό τήν κορυφή… Ὁ κ. Μάρκος Καμίνης γεννήθηκε πρίν ἀπό 40 χρόνια στή Φιλαδέλφεια τῶν ΗΠΑ. Ὁ πατέρας του, Ἕλληνας μετανάστης ἀπό τή Χίο, βρέθηκε στήν Ἀμερική στά χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ἀπό 13 ἐτῶν ὁ κ. Καμίνης ἤξερε ὅτι τό μέλλον του θά εἶναι στό Χρηματιστήριο. Μία σχολική ἐργασία πού ἐμοίαζε μέ… Μonopoly τόν ἔκανε νά συνειδητοποιήσει τό ὄνειρό του. Ἡ εἴσοδός του στόν κόσμο τῆς Wall Street δέν ἦταν εὔκολη ὑπόθεση. Γιά χρόνια δούλευε στό ἐπιπλοποιεῖο τοῦ πατέρα του καί μέ τά χρήματα πού ἔβγαζε ἀγόραζε μετοχές. Μέ τά κέρδη του πλήρωνε γιά τίς σπουδές του. Ἔπειτα ἀπό σχεδόν δύο χρόνια μάταιης ἀναζήτησης καί δεκάδων ἀποτυχημένων συνεντεύξεων, ἡ πόρτα τῆς εὐκαιρίας ἄνοιξε στήν ἐταιρία Standard & Ρoors. Μέσα σέ λίγες ἑβδομάδες ὁ κ. Καμίνης ἔπεσε στά βαθιά. Δουλειά του ἦταν νά παρακολουθεῖ 15 μικρές ἑταιρεῖες, νά ἀναλύει τίς μετοχές τους καί νά ἀποφασίζει κατά πόσον ἀξίζει ἤὄχι νά ἀσχοληθοῦν μέ αὐτές οἱ ἐπενδυτές.

Στήν πτώση… Ὅσο γρήγορα ὅμως ἔφτασε ψηλά, τόσο ἀπότομα εἶδε τήν καριέρα του νά γκρεμίζεται. Τό 2005, ὁ νέος διευθυντής τῆς ἑταιρείας ζήτησε ἀπό τούς ὑπαλλήλους νά ἀξιολογήσουν τήν ποιότητα τῆς ἐπιχείρησης μέ ἀνώνυμες ἀναφορές. Ἐδῶ καί χρόνια ὁ κ. Καμίνης παρατηροῦσε γύρω του ἀδιαφορία, ματαιοδοξία καί προχειρότητα. Ἤθελε νά μιλήσει…

«Οἱ περισσότεροι συνάδελφοι δέν ἔκαναν σωστά τή δουλειά τους. Δέν παρακολουθοῦσαν ὅλες τίς ἑταιρεῖες καί τίς μετοχές πού τούς εἶχαν ἀνατεθεῖ καί οἱἀναφορές τους δέν ἦταν πλήρεις», εἶπε.

Ὁ κ. Καμίνης δέν εἶχε πρόσβαση σέ αὐτό τό τμῆμα. Εἶχαν ξεχωριστά γραφεῖα καί ἀκόμα καί τό ἀσανσέρ δέν σταματοῦσε στόν ὄροφό τους. Ἄκρα μυστικότητα. «Βλέπαμε τούς ὑπαλλήλους τοῦ τμήματος μόνον ὅταν παίζαμε μπάσκετ», εἶπε. «Καί ἡ εἰρωνεία: ἀποκαλούσαμε τήν ὁμάδα μας “Ἑταιρεία Διαφθορᾶς”».

Ἡἀπόλυση. Ἀφοῦὑπέβαλε τήν ἀναφορά του, ὁ κ. Καμίνης εἶδε τό κλῖμα στή δουλειά του νά ἀλλάζει. «Ξαφνικά γινόταν θέμα ἄν ἀργοῦσα ἕνα λεπτό τό πρωί- ἀσχέτως ἄν ἔφευγα τό βράδυ, ὅταν ὅλοι ἦταν στά σπίτια τους καί ἔπιναν μπίρες», εἶπε. Καί σέ ἕνα χριστουγεννιάτικο δεῖπνο ἄκουσε τόν προϊστάμενό του νά λέει μέσα ἀπό τά δόντια του: «Θά σέ ἀπολύσω!».

Ἰούλιος τοῦ 2005. Ὁ κ. Καμίνης μένει χωρίς δουλειά. Μάταια προσπαθεῖ νά βρεῖἕνα γραφεῖο σέ ἄλλη φίρμα. Ὑποψιάζεται ὅτι ἡ Standard & Ρoors τόν ἔβαλε στή «μαύρη λίστα» καί διαδίδει ψευδεῖς φῆμες σέ ἄλλες ἑταιρεῖες γιά τήν παραγωγικότητά του. «Ἴσως φταίει τό ὅτι τούς ἀπείλησα ὅταν ἔφυγα πώς θά γράψω ἕνα βιβλίο», ἐξηγεῖ ὁ κ. Καμίνης.

Τό διαζύγιο. Τά χρήματα στόν λογαριασμό του εἶχαν ἀρχίσει νά τελειώνουν. Ὅπως λέει, ποτέ δέν εἶχε ζήσει στή χλιδή. Ξεπλήρωνε γιά χρόνια τά δάνεια πού εἶχε πάρει γιά σπουδές καί κατοικία. Ἡ γυναίκα του τόν κατηγόρησε ὅτι δέν ἔψαχνε ἀρκετά καλά γιά νέα δουλειά καί τόν χώρισε.
 
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά τήν ἀπόλυσή του, δέν ἔχει βρεῖ δουλειά σέ ἄλλη χρηματιστηριακή φίρμα. Ἀρθρογραφεῖὅμως στό Ἴντερνετ καί ἔχει ἕνα ἀπό τά πιό ἐπιτυχημένα μπλογκς γιά τήν οἰκονομία, τό wallstreetgreek. blogspot. com. Τά ἄρθρα του ἐμφανίζονται στήν κορυφή τῆς λίστας στή μηχανή ἀναζήτησης Google. Βγάζει περίπου 1.000 δολάρια τόν μήνα, σαφῶς λιγότερα ἄπ΄ ὅσα κέρδιζε στή Wall Street.

«Στή Wall Street πέρασα μιά ἀπό τίς πιό δύσκολες στιγμές στή ζωή μου», λέει. «Εἶχα φτάσει σέ σημεῖο νά μήν προσεύχομαι. Πλέον δέν μέ νοιάζει πόσα χρήματα θά βγάλω. Ἄλλαξαν οἱ προτεραιότητές μου. Ἡ περιπέτειά μου μοῦἔδειξε πῶς νά ἔλθω πιό κοντά στόν Θεό. Θά ἤθελα κάποια στιγμή νά βρεθῶ σέ μίαν ἐκκλησία, ἴσως ὡς διάκονος».