(Ἐρώτηση 132)
Οἱ ἅγιοι ἄγγελοι, μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, παίρνουν ἐνεργὸ μέρος στὰ ἀνθρώπινα πράγματα, διακονῶντας στὸ ἔργο τῆς θείας οἰκονομίας, φροντίζοντας γιὰ τὴ σωτηρία μας, γνωστοποιῶντας μας τὸ θεῖο θέλημα, τιμωρῶντας μας παιδαγωγικὰ γιὰ τὴν παράβασή του, προστατεύοντάς μας ἀπὸ κινδύνους, στηρίζοντάς μας στὸν πνευματικὸ ἀγῶνα, παρηγορῶντας μας στὶς θλίψεις, λυτρώνοντάς μας ἀπὸ πειρασμοὺς καὶ πολλὰ ἄλλα. Σχετικὰ παραδείγματα ὑπάρχουν ἄφθονα στὴν Ἁγία Γραφή, γιὰ νὰ περιοριστοῦμε μόνο σ’ αὐτήν.
Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ἄγγελοι φρουροῦν τὸ δρόμο πρὸς τὸ δέντρο τῆς ζωῆς, μετὰ τὴν ἔξωση τῶν πρωτοπλάστων ἀπὸ τὸν παράδεισο, (Γέν. 3:24), ἄγγελος ὁδηγεῖ τοὺς Ἰσραηλῖτες κατὰ τὴν ἔξοδό τους ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο (Ἐξ. 14:19), ἄγγελος τοὺς ἀναγγέλει τὴν τιμωρία τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ἀθέτηση ἐντολῆς Του (Κρίτ. 2:14), ἄγγελος ἐκτελεῖ ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ἐπιβολὴ θανατικοῦ (Β’ Βασ. 24:16), ἄγγελος φέρνει στὸν προφήτη Ἠλία ψωμὶ καὶ νερὸ μέσα στὴν ἔρημο (Γ’ Βασ. 19:5-7) καὶ τοῦ μεταφέρει ἐντολὴ τοῦ Κυρίου (Δ’ Βασ. 1:3), ἄγγελος σπέρνει τὸν ὄλεθρο στὴν Ἱερουσαλὴμ (Α’ Παραλ. 21:16), ἄγγελος θανατώνει τοὺς ἐχθροὺς τῶν Ἑβραίων Ἀσσυρίους (Β’ Παραλ. 32:21), ἄγγελοι προφυλάσσουν τὸν Ἰούδα τὸν Μακκαβαῖο ἀπὸ τὰ βέλη τῶν ἐχθρῶν (Β’ Μάκ. 10:29-31), ἄγγελος μπαίνει ἐπί κεφαλῆς τοῦ στρατοῦ τῶν Ἰουδαίων ποὺ νικοῦν τὸν Σῦρο στρατηγὸ Λυσία (Β’ Μάκ. 11:8-11), ἄγγελοι σώζουν τοὺς Ἰουδαίους στὴν Ἀλεξάνδρεια ἀπὸ τοὺς ἐξαγριωμένους ἐλέφαντες τοῦ Πτολεμαίου Δ’ (Γ’ Μάκ. 6:16-19), ἄγγελος μεταβάλλει τὴ λάβρα τοῦ καμινιοῦ τοῦ Ναβουχοδονόσορ σὲ δροσιὰ καὶ σώζει τοὺς ἅγιους Τρεῖς Παῖδες (Δάν. Ὕμνος 25-26). Ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ ἐξηγεῖ στὸν προφήτη Δανιὴλ ἕνα θεῖο ὅραμα (Δάν. 8:15-26), ἄγγελος μεταφέρει ἀστραπιαῖα τὸν προφήτη Ἀμβακοὺμ ἀπὸ τὴν Ἰουδαία στὴ Βαβυλῶνα, γιὰ νὰ πάει φαγητὸ στὸν προφήτη Δανιήλ, ποὺ βρισκόταν στὸ λάκκο μὲ τὰ λιοντάρια (Δάν. Βὴλ καὶ Δράκων: 33 39), ἄγγελος προστάζει τὴ δούλη τοῦ Ἀβραὰμ Ἄγαρ, ποὺ εἶχε δραπετεύσει ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ κυρίου της καὶ πλανιόταν στὴν ἔρημο, νὰ γυρίσει πίσω (Γέν. 16;7-14) ἀλλὰ καὶ τὴ σώζει ἀπὸ τὸν θάνατο, ὅταν πλανιόταν πάλι στὴν ἔρημο μὲ τὸ γιὸ τῆς Ἰσμαὴλ (Γέν. 21 :14-19). Ἄγγελος ἐμποδίζει τὸν Ἀβραὰμ νὰ θυσιάσει τὸν γιὸ τοῦ Ἰσαάκ, ὅπως τὸν εἶχε προστάξει, γιὰ νὰ τὸν δοκιμάσει, ὁ Θεὸς (Γέν. 22:11-18), ἄγγελος κλείνει τὸ δρόμο στὸ μάντη Βαλαάμ, ὅταν αὐτός, καβάλα στὸ γαϊδούρι του, πηγαίνει νὰ καταραστεῖ τοὺς Ἑβραίους (Ἀριθ. 22:22-35), ἄγγελος προστάζει τὸν Γεδεῶν νὰ ἐλευθερώσει τοὺς Ἰσραηλῖτες ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Μαδιανιτῶν (Κρίτ. 6:11-22), ἄγγελος ἀποκαλύπτει στὴ στεῖρα γυναῖκα τοῦ Μανωὲ, ὅτι θὰ γεννήσει τὸν Σαμψῶν (Κρίτ. 13:321), καὶ ἄγγελος, ὁ ἀρχάγγελος Ραφαήλ, προστατεύει θαυμαστὰ τὸν Τωβὶτ καὶ τὸν γιό του Τωβία (Τώβ. 5:1 κ.ε.).
Στὴν Καινὴ Διαθήκη, ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ προαναγγέλλει στὸν Ζαχαρία τὴ γέννηση τοῦ Ἰωάννη τοῦ Βαπτιστῆ (Λούκ. 1:11-20) καὶ στὴν Παρθένο Μαριὰμ τὴ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ (Λούκ. 1:26-38), ἄγγελος ἀναγγέλλει καὶ στοὺς ποιμένες τῆς Βηθλεὲμ τὴ γέννηση τοῦ Σωτῆρα (Λούκ. 2:8-14), ἄγγελος ἀποκαλύπτει στὸν δίκαιο Ἰωσὴφ, ὅτι τὸ Παιδί, ποὺ θὰ γεννοῦσε ἡ Μαριάμ, προερχόταν ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα (Μάτθ. 1:20), ἄγγελος προστάζει τὸν ἴδιο νὰ φύγει μὲ τὴ Θεοτόκο καὶ τὸν νεογέννητο Κύριο στὴν Αἴγυπτο (Μάτθ. 2:13) καὶ νὰ ἐπιστρέψει στὴν Παλαιστίνη μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Ἡρώδη (Μάτθ. 2:19-20), ἄγγελος κυλάει τὴν πέτρα τοῦ τάφου τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀποκαλύπτει στὶς Μυροφόρες τὴν ἀνάστασή Του (Μάτθ. 28:2-7), ἄγγελοι ἐμφανίζονται στοὺς ἀποστόλους κατὰ τὴν ἀνάληψη τοῦ Κυρίου στοὺς οὐρανοὺς καὶ τοὺς προαναγγέλλουν τὴ Δευτέρα Παρουσία Του (Πράξ. 1 :10-11), ἄγγελος ἐλευθερώνει ἀπὸ τὴν φυλακὴ τοὺς δώδεκα ἀποστόλους (Πράξ. 5:17-21), ἄγγελος στέλνει τὸν διάκονο Φίλιππο νὰ κατηχήσει καὶ νὰ βαπτίσει τὸν Αἰθίοπα ἀξιωματοῦχο (Πράξ. 8:26), ἄγγελος λύνει τὶς ἁλυσίδες τοῦ ἀποστόλου Πέτρου καὶ τὸν βγάζει ἀπὸ τὴ φυλακὴ τοῦ Ἡρώδη (Πράξ. 12:611).
