Τὸ ἐξιτήριο ἑνὸς ἰατροῦ
Συγκλονίζει η ιστορία του ιατρού Ανδρέα Δημητρίου, ο οποίος νόσησε από τον κορωνοϊο και νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο Αναφοράς στην ελεύθερη Αμμόχωστο. Ο ίδιος εξιστορεί τα όσα βίωσε και τη δύσκολη μάχη με τον αόρατο εχθρό στην εκπομπή «Μέρα Μεσημέρι».

Ο κ. Δημητρίου νόσησε στις 17 Μαρτίου, και λόγω των συμπτωμάτων που ανέπτυξε, η σκέψη του πήγε αυτόματα στο χειρότερο σενάριο. «Είχα την ευλογία να πάω στο γιο μου που είναι γιατρός και σε ένα φίλο μου γιατρό τον κ. Πετρίκκο, και μου λένε και οι δυο, την Πέμπτη ή έβδομη ημέρα αν είσαι έτσι να μπεις στο Νοσοκομείο Αναφοράς».

Και έτσι ακριβώς έγινε. Ιδιαίτερα χαρακτηριστική η τοποθέτηση του πως «στις 24 Μαρτίου πήγα με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Αναφοράς. Θα πέθαινα αν δεν πήγαινα».

Τα συμπτώματα που είχε κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του ήταν έντονα και βασανιστικά. «Τα συμπτώματα ήταν όλα στον χείριστο βαθμό. Κάθε φορά που έβηχα νόμιζα θα έσπαζε το κεφάλι μου, είχα πυρετό συνέχεια μέχρι 38,5», σημείωσε με νόημα, μην μπορώντας σε κανένα σημείο της συζήτησης να κρύψει την συγκίνηση του. «Ήταν μια εφιαλτική περίοδος, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο άσχημα ένιωσα. Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα ότι έφευγα» συνέχισε ακολούθως, ενώ με τε τρεμάμενη φωνή, εξιστόρησε πως «ένιωθα ότι δεν υπάρχει οξυγόνο πλέον, αλλά έλεγα δεν θα φύγεις Ανδρέα, δεν θα αφεθείς. Ένιωθα βιωματικά τις προσευχές, έντονα και δυνατά και ευχαριστώ το Θεό που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία. Άντεξα».

Στην μάχη αυτή ο κ. Δημητρίου είχε παρόλες τις δυσκολίες τους καλύτερους συναγωνιστές. Ο ίδιος αναγνωρίζει πως οφείλει τη ζωή του σε δυο δυνάμεις. Το Θεό και το προσωπικό του Νοσοκομείου Αναφοράς. «Είδα την αρτιότητα του Νοσοκομείου Αμμοχώστου. Έδωσαν το άπαν των δυνάμεων τους, σε συνεργασία όλοι μαζί. Ο ένας βοηθούσε τον άλλο».

Συνέχισε μάλιστα αναφορικά με το Νοσοκομείο Αναφοράς πως «είναι άξιοι, να πάρουμε παραδείγματα από αυτά τα παιδιά. Οι νοσηλευτές οι καθαρίστριες. Με στήριξαν όλες τις ημέρες που ήμουν νοσηλευμένος».

Παράλληλα ο γιατρός θυμάται και την επιπλοκή της κατάστασης της υγείας του, όμως ούτε και τότε έχασε την πίστη του. Συγκεκριμένα την Μεγάλη Εβδομάδα όταν πίστεψε ότι τελείωσαν όλα και επήλθε η πλήρης ανάρρωση, είχε άλλη επιπλοκή με τα αιμοπετάλια του.

«Βίωσα τα Πάθη του Χριστού από μέσα. Συνέπασχα με τον Χριστό» τόνισε εμφανώς συγκινημένος. Συνέχισε μάλιστα αναφερόμενος εκ νέου στο προσωπικό του Νοσοκομείου Αναφοράς λέγοντας πως «οι συνάδελφοι τα έκαναν όλα τέλεια. Τα διόρθωσαν σταδιακά όλα».

Δεν παρέλειψε μάλιστα να προβεί σε έκκληση προς τον Πρόεδρο και τους Υπουργούς λέγοντας πως «θέλουμε να κάμουμε Εντατικές. Πρέπει να φτιάξουμε νέες δομές».

Στο τέλος μάλιστα ο ιατρός ανέφερε το άκρως συγκινητικό και το μήνυμα των ημερών. « Η καρδία μου είναι στο Νοσοκομείο Αναφοράς».