Ένα, σύντομο, ενδιαφέρον κλιπ από το Ape Genius του National Geographic με τίτλο Ντοκιμαντέρ: συγκρίνοντας πώς ένας χιμπατζής μαθαίνει σε σύγκριση με τα ανθρώπινα παιδιά.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πρόκειται για μια δραματοποιημένη αναπαράσταση του πειράματος για ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ. Το πραγματικό πείραμα είχε τα εξής κριτήρια:
Τα παιδιά που κυμαινόταν 41 έως 59 μηνών.
Οι χιμπατζήδες που κυμαίνονταν 2-6 έτη. Οι Χιμπατζήδες ωριμάζουν στα 13-14 χρόνια για τις γυναίκες, και στα 15-16 για τους άντρες.
Το κουτί περιέχει πάντα ένα αυτοκόλλητο. Όταν το παιδί παίρνει το αυτοκόλλητο, το ανταλλάσσουν με κάτι φαγώσιμο .
Το παιδί καλείται να πάρει την ανταμοιβή με όποιον τρόπο μπορεί, στη συνέχεια, ο ερευνητής εγκαταλείπει την αίθουσα. Η δοκιμή είναι βιντεοσκοπημένη. Όταν το παιδί πετύχει, λέει ότι το έχω το πήρα!. Με την επιστροφή του ερευνητή στην αίθουσα τους δίνεται η ανταμοιβή τους.

Πείραμα που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο St Andrews, αποκάλυψε ότι τα παιδιά προσπάθησαν για την επίλυση ενός παζλ, χωρίς να επιχειρήσουν να το αναλύσουν, ενώ χιμπατζήδες της ίδιας ηλικίας που χρησιμοποίησαν τη λογική κατάφεραν να το λύσουν.

Αυτή η δοκιμή δείχνει ότι το ανθρώπινο παιδί, ακόμη και όταν οι οδηγίες που του έχουν δοθεί δεν σημαίνουν τίποτε, ακολουθεί τις οδηγίες που τους δόθηκαν από αυτούς που εκτιμά ότι αντιπροσωπεύουν κάποια αρχή, ενώ οι χιμπατζήδες το αντιμετωπίζουν πιο ρεαλιστικά, και αποκλείουν τα περιττά βήματα.

Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα του γιατί είναι σημαντικό να αναθρέφουμε τα παιδιά να πιστεύουν όσα είναι αληθινά και να αγνοούν, στο μέτρο του δυνατού, όσα πράγματα είναι ψευδή. Τα παιδιά είναι το κοινό μας μέλλον, και έχει ζωτική σημασία να τους μάθουμε να σκέφτονται κριτικά και ορθολογικά, ώστε να μπορούν να μεγαλώσουν και να είναι προσεκτικοί, αποτελεσματικοί ενήλικες που χρησιμοποιούν το λόγο για να βοηθήσουν στην οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου.

Άρθρο από την εφημερίδα Sunday Times:
Young chimps make chumps of children