Ἡ Γερόντισσα Γαβριηλία ἀπαντᾶ σὲ ἐρωτήματα…

Φωνή Αδελφής Γαβριηλίας ( συνομιλία με κοινωνική λειτουργό κ. Κασσιανή)

Η μακαριστή Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη γεννήθηκε στην Κων/πολη των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης το 1897. Κοιμήθηκε στις 27 Μαρτίου 1992 στην οικία Θεοτοκά στον Άγιο Νικόλαο στο Λακκί της Λέρου. Εφοίτησε στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο της Κων/πολης. Σπούδασε Φιλολογία και Ανθοκομική στη Θεσσαλονίκη και στην Ελβετία και αργότερα κατά τα χρόνια του πολέμου εσπούδασε ιατρική και φυσιοθεραπεία στο Λονδίνο.
Όταν έλαβε τη θεία κλήση μετά την Κοίμηση της μητέρας της, πούλησε τα υπάρχοντά της ακολουθώντας την Ευαγγελική εντολή «πώλησον και δος πτωχοίς» και γύρω στα 50 της χρόνια, με τα λεωφορεία της γραμμής ταξίδεψε για 11 μήνες, με τελικό προορισμό, τις Ινδίες, όπου προσέφερε τις υπηρεσίες της σαν φυσιοθεραπεύτρια, προς τον πάσχοντα άνθρωπο και ιδίως τους λεπρούς.
Έζησε για 5 χρόνια ζωή ακτήμονα το τάξιμο να λέει «ναι» σε όποιον άνθρωπο χρειάστηκε τις υπηρεσίες της.
Έζησε ησυχαστικά σε μια σπηλιά στα Ιμαλάια για ένα χρόνο, μελετώντας την Αγία Γραφή και προσευχόμενη.
Η εκούσια πτωχεία της κι ο πολιτισμός της, όπως και το σέβας που έδειχνε στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου, άγγιξε τον λαό της Ινδίας. Μορφωμένοι Βραχμάνοι ή απλοί άνθρωποι της ζήτησαν να τους μιλήσει για την Ορθοδοξία και την εκκλησία στην οποία ανήκε. Τότε τους έδινε ένα Ευαγγέλιο ή μία Φιλοκαλία. Έσωσε πολλούς Ευρωπαίους Χριστιανούς από πνευματικές επιρροές και απογοητεύσεις. Πολλοί από αυτούς έγιναν ορθόδοξοι ιερείς ή μοναχοί.
Στα Ιμαλάια ζώντας με πολλή προσευχή και μελέτη της Αγίας Γραφής έλαβε τη θεία κλήση του μοναχισμού, και έτσι πήγε στα Ιεροσόλυμα, στη Μονή των Αγίων Μάρθας και Μαρίας αδελφών του Αγίου Λαζάρου στη Βηθανία. Εκάρη μοναχή στην Πάτμο από τον Μακαριστό π. Αμφιλόχιο Μακρή ο οποίος διακρίνοντας το μέγεθος της αγάπης της και το ιεραποστολικό της ζήλο της έδωσε το μικρό σχήμα με ιδιαίτερη κλήση για ιεραποστολή «εκτός των πυλών της μονής».
Έτσι η μακαριστή Γερόντισσα Γαβριηλία έγινε το δεξί χέρι του μακαριστού π. Χρυσοστόμου Παπασαραντόπουλου στην Κένυα, ακολούθησε τον Σεβασμιώτατο Ειρηναίο Γαλανάκη (Κισσάμου και Σελίνου) στην Βόννη όταν αυτός εκδιώχθηκε κατά την δικτατορία.
Πνευματικός της ήταν ο Αρχιμ. π. Lev Giller. Όλα γύρω της απέπνεαν πνευματική αγάπη και υψηλό επίπεδο.
Αυτά είναι λίγα λόγια μόνο. Δεν μπορεί κανείς να δώσει τη μορφή της Γερόντισσας Γαβριηλίας μέσα σε λίγα λόγια.
Η Γ. Γαβριηλία έζησε 11 χρόνια σε μεγάλη ηλικία στην οδό Μηδείας 7 στα Πατήσια, στο μετόχι που της είχε παραχωρήσει ο Μακαριστός Γ. Πατήρ Αγαθάγγελος Μιχαηλίδης που κατήγετο από την Καισάρεια της Καππαδοκίας. Έτσι στην ερημία της πόλης, προσέφερε την αγάπη του Θεού σ’ όποιον άνθρωπο της ζήτησε βοήθεια.
Στο τέλος της ζωής της έζησε 2 χρόνια στην Αγία Σκέπη στο μετόχι του Αγ. Νεκταρίου στην Αίγινα απέναντι από την Παλαιοχώρα την 1η επισκοπή του Αγ. Διονυσίου. Κατόπιν με το πνευματικοπαίδι της επήγε στη Λέρο για τον τελευταίο χρόνο της ζωής της. 1 -1½ χρόνο έζησε εκεί, όπου και κοιμήθηκε στις 27 Μαρτίου 1992 στην οικία Θεοτοκά στον Αγ. Νικόλαο στο Λακκί της Λέρου.

Σημείωση: Η Γερόντισσα Γαβριηλία ιδιαίτερα τιμούσε τη σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ (13 Ιουλίου)

Αινείτε 23-5-2010