Χωρικὴ Μάρτιος 1885
Ἐλαιογραφία σὲ μουσαμὰ 43 χ 33,5 ἐκ.
Τὸν χειμώνα τοῦ 1884 ὁ Βίνσεντ ἀρχίζει νὰ ζωγραφίζει καὶ νὰ σχεδιάζει πολυάριθμες προσωπογραφίες χωρικῶν μὲ τὴν πρόθεση νὰ ἀποτελέσουν σπουδές, προτοῦ καταλήξει σὲ μία ὁμαδικὴ σύνθεση στὸ ἐσωτερικὸ μίας καλύβας (οἱ ὁμαδικὲς προσωπογραφίες τῆς ἀστικῆς τάξης ἦταν τὸ δυνατὸ σημεῖο ἑνὸς μεγάλου Ὀλλανδοῦ καλλιτέχνη τοῦ «χρυσοῦ αἰώνα», τοῦ Φρὰνς Χάλς). Ζωγραφίζει τὴν ἡμέρα καὶ τὸ βράδυ σχεδιάζει. Στὶς ἀρχὲς τοῦ 1885 αὐτὲς οἱ σπουδὲς ἔχουν φτάσει τὶς σαράντα. Ὁ Βίνσεντ τὶς ὀνομάζει «κεφάλια τοῦ λαοῦ», κατὰ τὸ παράδειγμα τῶν εἰκονογραφήσεων τοῦ ἀγγλικοῦ περιοδικοῦ «The Graphio. Ἐργάζεται «μὲ ἀπερίγραπτη εὐχαρίστηση». «Τὰ κεφάλια τῶν ντόπιων γυναικὼν μὲ τοὺς λευκοὺς σκούφους εἶναι δύσκολα, μὰ ἀπίστευτα ὄμορφα». Βρίσκει στὸ σύνολο μία χροιὰ ἐξαιρετικὰ λεπτή. Ὁ Τεό, ἐξάλλου, τὸν Μάρτιο τοῦ ζητάει μερικὰ ἔργα γιὰ τὸ Σαλόνι τοῦ Παρισιοῦ κι αὐτὸ τὸν ἐρεθίζει ἀκόμη περισσότερο. Ὁ Βᾶν Γκὸγκ προσπαθεῖ νὰ κοιτάξει στὰ μάτια τὰ μοντέλα του, μεταξὺ αὐτῶν καὶ τὴ Χορτίνα ντὲ Χρόοτ, σχεδὸν τριάντα ἐτῶν ἐκείνη τὴν ἐποχή. Εἶναι μία ἀπὸ τὶς δύο σπουδὲς ποὺ στέλνει στὸν ἀδελφό του καὶ κατὰ συνέπεια οἱ μοναδικὲς μὲ ὑπογραφή. Λέγεται ὅτι ὁ καλλιτέχνης εἶχε μὲ τὴ γυναίκα μία σύντομη ἐρωτικὴ ἱστορία: πράγματι τὴν ὀνομάζει «Σίν».
Λεπτομέρειες:

Τὸ κυρίαρχο χρῶμα εἶναι τὸ καφὲ σὲ διάφορες ἀποχρώσεις καὶ ὁ χαρακτηριστικὸς λευκὸς σκοῦφος ἔχει προσαρμοστεῖ σὲ αὐτοὺς τοὺς τόνους.
