Γιορτάζουμε αὐτὲς τὶς ἡμέρες τὴν Γιορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὑπάρχει μία παράγραφος στὸ Εὐαγγέλιο ὅπου ὁ Κύριος μᾶς λέει, «Κανένας ἄνθρωπος δὲν ἔχει μεγαλύτερη ἀγάπη ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ δίνει τὴ ζωή του γιὰ τὸν πλησίον του». Καὶ αὐτὰ τὰ λόγια δίνουν ἀπάντηση στὴν ἀντίφαση ποὺ ὑπάρχει ἀνάμεσα στὴ φρίκη τοῦ Σταυροῦ καὶ τὴν δόξα του, ἀνάμεσα στὸν θάνατο καὶ τὴν Ἀνάσταση.
Δὲν ὑπάρχει τίποτα πιὸ λαμπρό, πιὸ ὑπέροχο, ἀπὸ τὸ ν’ ἀγαπᾶμε καὶ νὰ ἀγαπιόμαστε. Καὶ ν’ ἀγαπηθοῦμε ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀπὸ ὁλόκληρη τὴ ζωὴ, ἀπὸ τὸ θάνατο τοῦ Μονογενοῦς Του Υἱοῦ, καὶ ν’ ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον μὲ κόστος τὴ ζωή μας, καὶ ἐάν χρειαστεῖ μὲ τίμημα τὸν θάνατο μας εἶναι συνάμα τραγωδία, ἀλλὰ κυρίως νίκη.
Στὸν Κανόνα τῆς Θείας Λειτουργίας, λέμε: «Ἅγιος καὶ πανάγιος εἶσαι Ἐσὺ καὶ ὀ Μονογενὴς Υἱός σου καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα! Ἅγιος καὶ πανάγιος εἶσαι Ἐσὺ ἐπειδὴ τόσο ἀγάπησες τὸν κόσμο ποὺ πρόσφερες τὸν Μονογενῆ σου Υἱὸ ὥστε ἐκεῖνοι ποὺ θὰ πιστέψουν σ’ Ἐκεῖνον νὰ μὴ χαθοῦν ἀλλὰ νὰ ἔχουν ζωὴ αἰώνια, ποὺ ἦρθες καὶ ἐκπλήρωσες γιὰ χάρη μας ὅ,τι ἦταν καθορισμένο γιὰ τὴν σωτηρία μας, καὶ τὴν νύχτα ποὺ προδόθηκες – ὄχι – τὴν νύχτα ποὺ προσέφερες τὸν ἑαυτό του, ἔλαβες τὸν ἄρτο, τὸν ἔκοψες καὶ τὸν μοίρασες στοὺς μαθητές Σου…»
Αὐτὴ εἶναι ἡ Θεϊκὴ ἀγάπη. Κάποιες φορές κάποιος μπορεῖ νὰ δώσει τὴ ζωή του πιὸ εὔκολα ἀπὸ τὸ νὰ θυσιάσει τὸ πρόσωπο ποὺ ἀγαπάει πέρα ἀπὸ τὸ κάθε τι· καὶ αὐτὸ ἔκανε ὁ Θεὸς, ὁ πατέρας μας. Αὐτὸ δὲν μειώνει τὴν θυσία Ἐκείνου ποὺ στάλθηκε στὸν θάνατο γιὰ την σωτηρία ἑνὸς ἀνθρώπου ἤ ὁλόκληρου τοῦ κόσμου.
Ἔτσι ὅταν σκεφτόμαστε τὸν Σταυρό, πρέπει νὰ σκεφτόμαστε αὐτὸ τὸ παράξενα συνυφασμένο μυστήριο τραγωδίας καὶ θριάμβου. Ὁ Σταυρός, σύμβολο ἑνός ἀτιμωτικοῦ θανάτου, ἑνὸς θανάτου ὅπου καταδικάζονταν οἱ ἐγκληματίες, ἐπειδή ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ ἦταν ὁ θάνατος ἑνὸς ἀθώου, καὶ ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ θάνατος ἦταν μιὰ δωρεά τοῦ ἑαυτοῦ Του μέσα ἀπὸ μιὰ πράξη ἀγάπης- γίνεται νίκη.
Γι’ αὐτὸ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μαρτυροῦσε, «Δὲν ζῶ πλέον ἐγώ, ὁ Κύριος ζεῖ μέσα μου.» Ἡ θεϊκὴ ἀγάπη γέμισε τὴν ψυχή του, γι’ αὐτὸ δὲν ὑπῆρχε χῶρος γι’ ἄλλη σκέψη καὶ συναίσθημα, γιὰ ὁποιαδήποτε ἄλλη προσέγγιση σὲ ὁ,τιδήποτε πέρα ἀπὸ τὴν ἀγάπη, μιὰν ἀγάπη ποὺ θυσίαστηκε ἀνεπιφύλακτα, μιὰν ἀγάπη θυσιαστική, σταυρωμένη, ἀλλά μιὰ ἀγάπη ποὺ ἐξαίρει τὴν χαρὰ τῆς ζωῆς.
Καὶ ὅταν ὁ Κύριος στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο λέει, ἀπαρνηθεῖτε τὸν ἑαυτὸ σας, σηκῶστε τὸν Σταυρό σας καὶ ἀκολουθεῖστε με Μάρκ. 8:34)- δὲν μᾶς καλεῖ σὲ κάτι ποὺ εἶναι σκοτεινὸ καὶ τρομακτικό· Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε: Ἀνοιχτεῖτε στὴν ἀγάπη! Μὴν παραμένετε φυλακισμένοι στὸν ἐγωισμό σας. Μὴν εἶστε, κατὰ τὸν Ἅγιο Θεοφάνη τὸν Ἔγκλειστο σὰν ροκανίδια ποὺ τυλίγονται γύρω ἀπὸ τὸ δικό τους κενό. Ἀνοιχτεῖτε! –Κοιτᾶξτε γύρω σας- ὑπάρχουν τόσα πράγματα ν’ ἀγαπήσετε- ὑπάρχουν τόσοι πολλοί ἄνθρωποι ν’ ἀγαπήσετε! Ὑπάρχουν ἀναρίθμητοι τρόποι ποὺ μπορεῖ ἡ ἀγάπη νὰ γίνει βίωμα, νὰ πληρωθεῖ, νὰ πραγματοποιηθεῖ. Ἀνοιχτεῖτε καὶ ἀγαπῆστε- ἐπειδὴ αὐτὸς εἶναι ὁ δρόμος τοῦ Σταυροῦ! Ὅχι ὁ τρόπος ποὺ οἱ δύο ληστὲς βάδισαν μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸ γιὰ νὰ τιμωρηθοῦν γιὰ τὰ ἐγκλήματα τους· ἀλλὰ ὁ ὑπέροχος τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὅταν προσφέρει κάποιος τὸν ἑαυτὸ του ἀνεπιφύλακτα, μὲ τὸ νὰ ἀπαρνιέται τὸν ἑαυτὸ του, μὲ τὸ νὰ ὑπάρχει μόνο γιὰ τὸν ἄλλον, ἀγαπώντας μὲ ὅλη του τὴν ὕπαρξη ἔτσι ποὺ κάποιος ζεῖ μόνο γιὰ τὸ καλὸ τοῦ ἄλλου- αὐτὸ εἶναι ὁ Σταυρὸς καὶ ἡ δόξα τοῦ Σταυροῦ.
Ἔτσι ὅταν προσκυνοῦμε τὸν Σταυρὸ, ὅταν σκεφτόμαστε τὴν Σταύρωση τοῦ Κυρίου, ὅταν ἀκοῦμε τὸ κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ νὰ ἀρνηθοῦμε τὸν ἑαυτό μας- καὶ αὐτὰ τὰ λόγια σημαίνουν ἁπλά: ἀπαρνήσου τὸν ἑαυτό σου! Σήκωσε τὸν Σταυρό σου! – καλούμαστε νὰ ἀνοίξουμε τὴν καρδιά μας στὸ ρεῦμα τῆς Θεϊκῆς Ἀγάπης ποὺ σημαίνει ταυτόχρονα τὸ θάνατο μας καὶ τὸ ἄνοιγμα στὸν Θεὸ, στὸν κάθε ἄνθρωπο.
Ἄς μάθουμε γιὰ τὴν δόξα τῆς Σταυρωμένης ἀγάπης, αὐτῆς τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης ποὺ σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, εἶναι πιὸ δυνατή ἀπὸ τὸν θάνατο, ἀπὸ τὴν κόλαση, ἐπειδὴ εἶναι ἡ Θεϊκὴ ἀγάπη ποὺ μᾶς κατακτᾶ, ποὺ ξεχύνεται ἀπὸ μέσα μας σ’ ὅλους ἐκείνους ποὺ χρειάζονται τὴν ἀγάπη γιὰ νὰ ἔλθουν στὴ ζωὴ, γιὰ νὰ πιστέψουν στὴν ἀγάπη καὶ στοὺς ἑαυτοὺς τους, νὰ γίνουν παιδιὰ τῆς Ἀγάπης, παιδιὰ τοῦ Φωτὸς, γιὰ νὰ κληρονομήσουν τὴν αἰώνια Ζωή. Ἀμήν.
Απόδοση κειμένου στὴν νεοελληνική: www agiazoni.gr
