Ἐννόημα
    Ἐννόημα
  • !

    Τὴν καίει ἡ ὀδύνη /«μέχρις ὀστέων καὶ μυελῶν καὶ μερισμοῦ ψυχῆς».

  • !

    ἕναν καϋμὸ βαθὺ μονάχα εἶχε/(κι ἂς μὴν τ’ ὁμολογεῖ) ἡ ἀγέρωχη αὐτὴ Γραικιά,/ποὺ δὲν κατάφερε, μ’ ὅλην τὴν δεξιότητά της,/τὴν Βασιλείαν ν’ ἀποκτήσει· μὰ τὴν πῆρε/σχεδὸν μέσ’ ἀπ’ τὰ χέρια της ὁ προπετὴς Ἰωάννης.

Ἄννα Κομνηνὴ

Στὸν πρόλογο τῆς Ἀλεξιάδος της θρηνεῖ,

γιὰ τὴν χηρεία της ἡ Ἄννα Κομνηνή.

Εἰς ἴλιγγον εἶν’ ἡ ψυχή της. «Καὶ

ρείθροις δακρύων», μᾶς λέγει, «περιτέγγω

τοὺς ὀφθαλμούς….. Φεῦ τῶν κυμάτων» τῆς ζωῆς της,

«φεῦ τῶν ἐπαναστάσεων». Τὴν καίει ἡ ὀδύνη

«μέχρις ὀστέων καὶ μυελῶν καὶ μερισμοῦ ψυχῆς».

Ὅμως ἡ ἀλήθεια μοιάζει ποὺ μιὰ λύπη μόνην

καιρίαν ἐγνώρισεν ἡ φίλαρχη γυναῖκα·

ἕναν καϋμὸ βαθὺ μονάχα εἶχε

(κι ἂς μὴν τ’ ὁμολογεῖ) ἡ ἀγέρωχη αὐτὴ Γραικιά,

ποὺ δὲν κατάφερε, μ’ ὅλην τὴν δεξιότητά της,

τὴν Βασιλείαν ν’ ἀποκτήσει· μὰ τὴν πῆρε

σχεδὸν μέσ’ ἀπ’ τὰ χέρια της ὁ προπετὴς Ἰωάννης.