Να ωφελεί τους μαθητές όχι μόνο με το λόγο αλλά και με τις προσευχές του γι’ αυτούς.

(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Ἔρχεται καιρὸς ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ τρελλαθοῦν καὶ ὅταν δοῦν κάποιον ποὺ δὲν εἶναι τρελὸς θὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον του καὶ θὰ τοῦ ποῦν “εἶσαι τρελός”, ἐπειδὴ δὲν εἶναι ὅμοιος μ᾽ αὐτούς. ( Μ. Ἀντώνιος )

Αλίμονο, πολλοί άνθρωποι απομακρύνονται από τον Θεό κάνοντας χρήση της ελευθερίας που ο ίδιος τους έδωσε, καθώς και της δυνατότητας επιλογής τους να γίνουν καλοί ή κακοί. Και όταν πέσουν στην αμαρτία, ρέπουν πιο εύκολα στο κακό παρά στο καλό.

(Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)

Γι\’ αυτό υπάρχουν η λύπη και η αθυμία, όχι για να μας κυριεύουν όταν πεθαίνει ένα αγαπημένο μας πρόσωπο ή όταν χάνουμε χρήματα ή όταν δοκιμάζουμε κάποια αποτυχία, αλλά για να μας βοηθούν στον πνευματικό μας αγώνα. Ας λυπόμαστε όχι για τη θλίψη ή τη βλάβη που μας προξενεί κάποιος, αλλά για τις αμαρτίες μας, με τις οποίες λυπούμε το Θεό. Γιατί οι αμαρτίες διώχνουν μακριά μας το Θεό, ενώ οι θλίψεις, που δοκιμάζουμε από άλλους ανθρώπους, Τον κάνουν να μένει κοντά μας ως προστάτης.

(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Ας μετανοήσουμε και καθικετεύσουμε τον Θεό με την μετάνοια· για να αφανίσει και πολέμους και βαρβάρους να εξαφανίσει, και των εχθρών τις επαναστάσεις θα τσακίσει, και θα δώσει σε εμάς όλων των αγαθών την απόλαυση· η μετάνοια πολύ τον Θεό εξευμενίζει, όταν κάποιος με γνησιότητα προστρέξει σε αυτήν.

(Όσιος Θαλάσσιος)

Η εξωτερική προσευχή συχνά γίνεται εις βάρος της εσωτερικής και αντίστροφα. Αυτό σημαίνει πως όταν προσεύχομαι με τα χείλη ή όταν διαβάζω, πολλά από τα λόγια δεν εισχωρούν στην καρδιά μου, οπότε γίνομαι υποκριτής, δίψυχος.

(Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)

Δεν μπορούμε να επιτύχουμε τη σωτηρία με κανέναν τρόπο πέρα από τη μεταμόρφωση του νου μας, τη μεταμόρφωσή του σε κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν. Ο νους μας θεώνεται από μία ιδιάζουσα ενέργεια της χάριτος του Θεού. Γίνεται απαθής και άγιος. Ένας θεωμένος νους ζει ακατάπαυστα με τη μνήμη του Θεού.

(Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα)

Η προσευχή είναι κατά την ουσία της ενέργεια του Θεού μέσα μας. Εξαιτίας αυτού, οδηγεί στην υπαρκτική-ζωντανή γνώση του Θεού. Το απαλλαγμένο από τα πάθη με τη μετάνοια πνεύμα μας, στη φυσική γι’ αυτό οδό αναπτύξεως, ανέρχεται στο τέλος του αγώνα του σε προσευχή παρόμοια με τη Γεθσημάνια προσευχή του Κυρίου.

(Όσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ)

Απαιτείς από τους άλλους να διορθώνουν γρήγορα τα σφάλματά τους, εσύ όμως δεν διορθώνεσαι γρήγορα. Υποφέρουν και οι άλλοι όπως κι εσύ. Οι άλλοι χρονοτριβούν στις αμαρτίες και τα πάθη τους επειδή και συ χρονοτριβείς να διορθώσεις τον εαυτό σου.

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Η ευσπλαχνία είναι ευαισθησία ψυχής αγαθής που αγαπά τον πλησίον της. Ο εύσπλαχνος συμπάσχει με τους πάσχοντες και θεωρεί δικό του βάσανο το βάσανο του πλησίον· τρέχει να τον βοηθήσει και αισθάνεται ανακούφιση όταν ο πλησίον παύσει να στενάζει, θέλει να εξαλείψει τη δυστυχία από τον κόσμο και να απλώσει τη χαρά και την αγαλλίαση σε κάθε άκρη της γης. (Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός)

Ο διάβολος βρίσκει γρήγορα δουλειά σε οκνηρά χέρια, αλλά ένας άγγελος βρίσκει γρήγορα εργασία στους φιλόπονους και επιμελείς. Στον κόσμο αυτό της συνεχούς κινήσεως και μεταβολής, ο άνθρωπος επιβάλλεται να είναι απασχολημένος, είτε το θέλει είτε όχι, παράγοντας έργο, είτε καλό είτε άσχημο. (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Σήμερα οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν, δεν μετανοούν, δεν συνέρχονται. Πρέπει να τους κτυπήσει ο διάβολος με τα κέρατα. (Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Ο αγιασμός είναι η μετοχή του ανθρώπου στις άκτιστες θείες ενέργειες είτε στην κατάσταση της καθάρσεως από τα πάθη είτε σε αυτήν του φωτισμού του νου είτε στην τελειωτική της θεώσεως. Ο άνθρωπος που επείγεται στον αγιασμό συνεχώς αυξάνει, προκόβει πνευματικώς, αγγίζει και γεύεται την απάθεια. Αυτός που βιώνει την απάθεια, τον αγιασμό ζει μία μόνιμη έντονη πνευματική εμπειρία. Αυτή η εμπειρία, που είναι η βίωση της θείας Χάριτος, δεν μπορεί να συγκριθεί με καμιά γήινη χαρά, με καμιά κοσμική εμπειρία.

(Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός)

Λένε την έκφραση: “Ένα κλικ είναι, να πάρω ανάποδες”. Αυτό όμως το κλικ είναι εγωισμός. Με το μέλι πιάνεις πιο πολλές μύγες, παρά με το ξύδι. Με τη γλυκιά γλώσσα πάντοτε.

(Γέροντας Κύριλλος, Μονής Οσίου Δαβίδ)

Μη φανερώνεις τα έργα σου, για να μη λάβεις εδώ στη γη τον μισθό σου από τους ανθρώπους που θα σ’ επαινέσουν. Απόκρυψέ τα με τη σιωπή και άφησε να τα γνωρίζει μόνον ο Θεός, που θα σε αμείψει στον ουρανό. Εάν εσύ σιωπάς για τον εαυτό σου, ο Θεός θα φωνάξει για σένα. Από τον Θεό θα γνωρίσουν και οι άνθρωποι τα καλά σου έργα και θα σε επαινέσουν.

(Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)

Οι πειρασμοί υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντοτε στη ζωή μας και πρέπει να φυλαγόμαστε από τις αμέτρητες παγίδες που στήνει εναντίον μας ο παμπόνηρος διάβολος. Μόνο με την ταπεινοφροσύνη και την προσευχή μπορούμε να τις αποφεύγουμε και ασφαλιστούμε. Όποιος προσέχει και είναι συνετός, ωφελείται πολύ οπό τις θλίψεις και τους πειρασμούς.
(Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης)

Μετά την αίσια έκβαση του μεγάλου, τιτάνιου θα λέγαμε πολέμου, που διεξήγαγε ο άνθρωπος με τους τρεις άσπονδους εχθρούς του τον διάβολο, τον εαυτό του και την κοσμική κακία, γίνεται ένα δοχείο του Αγίου Πνεύματος από το οποίο εκχέεται η θεία Χάρις προς τους συνανθρώπους του και το περιβάλλον του. Ο αγωνιστής σταδιακά γεύεται την ειρήνη του Χριστού.

(Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός)

Η μετάνοια όχι μόνον παρέχει άφεση στον αμαρτωλό, αλλά τον καθιστά από αμαρτωλό, σε μία στιγμή, δίκαιο, από εχθρό, φίλο και οικείο του Θεού.

(Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)

Τὴ σιωπὴ νὰ τὴν ἀγαπᾶς περισσότερο ἀπό τό λόγο. Γιατὶ ἡ σιωπὴ φέρνει θησαυρό, ἐνῶ ἡ ὁμιλία τὸν σκορπίζει. ( Ἀββᾶς Ἠσαΐας )

Το ευαγγελικό μήνυμα του αγιασμού μπορεί να εφαρμοστεί από οποιονδήποτε άνθρωπο, σε οποιαδήποτε ηλικία και σε οποιαδήποτε κοινωνική τάξη και αν βρίσκεται. Ο αγώνας για την επίτευξη της αγιότητος δίνει το αυθεντικό νόημα της υπάρξεως. Ο αγώνας αυτός δύσκολος ταυτόχρονα όμως είναι γλυκύς και χαροποιός, διότι η θεία Χάρις συμπορεύεται μαζί με τον αγωνιζόμενο.

(Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός)

Όταν ζητάτε κάτι από τον Κύριο στην προσευχή σας, να βάζετε στο τέλος: «…εάν είναι προς όφελος της ψυχής μου». Γιατί αυτό δείχνει ταπείνωση και παραχώρηση στο θείο θέλημα. Ό,τι ζητήσεις από τον Κύριο με την καρδιά σου, θα στο δώσει. Και να Τον δοξάζεις πάντοτε.

(Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)

Τον φτωχό να τον βλέπεις, σαν τον υπ’ αριθμόν ένα ευεργέτη σου, διότι σου δίνεται η ευκαιρία από τον Θεό, διά της ελεημοσύνης, να ωφελήσεις την ψυχή σου. Μεγάλη ευλογία η ελεημοσύνη! (Δημήτριος Παναγόπουλος, ιεροκήρυκας)

Όταν πάμε να προσευχηθούμε όλες τις φορές θέλουμε κἀτι από Εκείνον και καθόλου Εκείνον. Μπορεί αυτό να λεχθεί σχέση; Συμπεριφερόμαστε με τον τρόπο αυτόν στους φίλους μας; Αποβλέπουμε κυρίως σ’ αυτό που η φιλία μπορεί να μας δώση ή αγαπάμε τον φίλο; Συμβαίνει το ίδιο στις σχέσεις μας με τον Θεό;

(Μητροπολίτης Σουρόζ Antony Bloom)

Δεν μπορούμε να είμαστε και με τον Χριστό και με τον πονηρό. Πρέπει ν’ αποφασίσουμε. Τι θέλει ο Κύριος; Αλήθεια, δικαιοσύνη και πίστη. Κι αυτά που έχει η καρδιά μας να τα έχουν και τα χείλη μας· όχι άλλα τα χείλη και άλλα η καρδιά.

(Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)

Πιστεύομεν, ό,τι η Εκκλησία μας πιστεύει. Καταδικάζομεν, ό,τι η Εκκλησία μας καταδικάζει.

(Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

Το καλό παραμένει πάντα καλό έστω κι αν κανείς δεν το επαινεί. Το κακό παραμένει κακό έστω κι αν κανείς δεν το κατηγορεί. Αν όλοι οι άνθρωποι σε επαινούν, τίποτε δεν θ’ αποκτήσεις. Αν κανείς δεν σε επαινέσει, τίποτε δεν θα στερηθείς. Δεν κάνεις το καλό για τους ανθρώπους, μα για τον Θεό. Σου αρκεί λοιπόν του Θεού η αμοιβή.

(Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)

Ο μεν Πλάστης και Δημιουργός μας είναι Θεός κατά φύσιν, από την φύση Του, ενώ εμείς γινόμαστε θεοί κατά χάριν, διότι ενώ κατά την φύση μας παραμένουμε άνθρωποι, με την δική Του χάρη θεωνόμαστε. Όταν ο άνθρωπος ενώνεται με τον Θεό κατά χάριν, αποκτά και εμπειρία του Θεού, αισθάνεται τον Θεό. Αλλιώς πώς είναι δυνατόν να ενώνεται με τον Θεό, χωρίς να αισθάνεται την χάρη Του;

(Γέροντας Γεώργιος Γρηγοριάτης (Καψάνης))

Πόσο λυπηρό είναι να βλέπει κανείς πως στις γιορτές και τα πανηγύρια του Κυρίου παίρνει και ο εχθρός το μερίδιο του, δηλ. φόρο από τους χριστιανούς. Και είναι εξαιρετικά μεγάλος αυτός ο φόρος. Όσο πιο μεγάλη είναι η γιορτή, τόσο πιο μεγάλος είναι φόρος που πληρώνουν οι χριστιανοί στον εχθρό.

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Αδικία είναι η συνήθεια να βλέπει κανείς τους νόμους με υπεροψία. Είναι η περιφρόνηση των νόμων, η καταπάτηση του δικαίου, η εναντίωση στο θείο θέλημα. Είναι ενέργεια για να επικρατήσει το κακό, ο πόλεμος, η ταραχή, η κακοδαιμονία, η βασιλεία του πονηρού. Είναι ο κακός δαίμονας που αφαιρεί την ευτυχία από τους ανθρώπους. (Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός)

Προσέχετε και την άκαιρη λύπη, δημιουργείται ύστερα από έναν δίκαιο έλεγχο. Η υπερβολική θλίψη για όλα αυτά είναι του πειρασμού. Μία είναι η αληθινή θλίψη. Αυτή που δημιουργείται, όταν γνωρίσουμε καλά την άθλια κατάσταση της ψυχής μας. Όλες οι άλλες θλίψεις δεν έχουν καμιά σχέση με τη χάρη του Θεού. (Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως)