Σκέψεις ἐπί τοῦ μακεδονικοῦ ζητήματος

«Η αναγνώριση της Δημοκρατίας των Σκοπίων ως Μακεδονίας συνιστά βιασμό της ιστορικής αλήθειας» (Nicolas Hammond)

Τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται μια μεγάλη κινητικότητα για την επίλυση του μακεδονικού ζητήματος με τη σύνθετη ονομασία Νέα Μακεδονία.

Πρόκειται για μια ανεπίτρεπτη προσπάθεια πλαστογραφήσεως της ιστορίας μας με το σφετερισμό του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας από ένα αρτιπαγές κράτος δύο περίπου εκατομμυρίων, όταν ολόκληρη η Αγγλία και πολύ περισσότερο Μεγάλη Βρεταννία καταπείθεται κατά τις διαπραγματεύσεις εισόδου στην ΕΟΚ για την αποδοχή ως επίσημης ονομασίας, εθνωνυμίας, Ηνωμένου Βασιλείου, επειδή η Γαλλία προέβαλε ενστάσεις λόγω της Γαλλικής Βρετάννης.

Επί του θέματος αυτού καταθέτουμε μερικές χρήσιμες, πιστεύω, σκέψεις:

1. Η ιστορική αλήθεια είναι αδέκαστη σε βάρος των Σκοπιανών. Οι Μακεδόνες ήταν αναμφισβήτητα φύλο ελληνικό. Την ελληνικότητά τους αποκαλύπτουν η Παλαιά Διαθήκη, οι αρχαίοι συγγραφείς, τα αγάλματα, οι επιγραφές, τα νομίσματα, οι ξένοι περιηγητές, το δημοτικό τραγούδι και κυρίως η αρχαιολογική σκαπάνη. Αυτή επιβεβαιώνει την αδιάσπαστη πολιτιστική συνέχεια και συνοχή του μακεδονικού ελληνισμού με το σύνολο του Ελληνισμού (Δίον, Βεργίνα, Λευκάδια Ναούσης, Αιανή Κοζάνης, Σίνδος, Αμφίπολη). Οι Μακεδόνες είχαν τους ίδιους θεούς με τους άλλους Έλληνες, συμμετείχαν στη θρησκευτική και πολιτιστική ζωή των άλλων Ελλήνων και πήραν μέρος σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες του ελληνικού έθνους.

2. Ιστορικά αβάσιμος είναι ο ισχυρισμός των Σκοπιανών να διεκδικούν τον τίτλο των Μακεδόνων, όταν είναι απόλυτα τεκμηριωμένο ότι η εγκατάσταση των Σλάβων έγινε μόλις τον 6ο μ.Χ. αι. και η πολιτιστική τους ιστορία αρχίζει μόλις τον 9ο αι. με θεμελιωτές τον Κύριλλο και Μεθόδιο, τους Έλληνες Θεσσαλονικείς μοναχούς. Αντίθετα οι Μακεδόνες έζησαν και μεγαλούργησαν χίλια και πλέον χρόνια πριν από την εγκατάσταση των Σλάβων στη Βαλκανική.

3. Ο όρος «Μακεδονία» είναι γεωγραφικός και όχι εθνολογικός. Η επιμονή των Σκοπιανών να σφετεριστούν τον γεωγραφικό όρο Μακεδονία και να τον μονοπωλήσουν, χρησιμοποιώντας τον ως ονομασία του νεοσύστατου κράτους των, προδίδει την πρόθεσή τους να οικειοποιηθούν ταυτόχρονα και τον εθνολογικό-ιστορικό όρο «Μακεδονία», πλαστογραφώντας την ιστορία.

4. Οι κάτοικοι του κρατικού μορφώματος των Σκοπίων πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν πρέπει να ζουν με ψευδαισθήσεις και κυρίως να απαλλαγούν από το σύμπλεγμα της «δημιουργίας προγόνων». Η αδέκαστη ιστορική αλήθεια διακηρύσσει ότι είναι Σλάβοι και ότι οι πρόγονοί τους έφθασαν στην περιοχή χίλια χρόνια μετά τον Μέγα Αλέξανδρο. Η ονομασία Μακεδονία σε περιοχή που δεν κατοικήθηκε από Μακεδόνες και δεν υπήρξε μέρος του μακεδονικού βασιλείου είναι αδιανόητη. Ιστορικά μόνον το 1/10 της σημερινής σκοπιανής επικρατείας ανήκει στην ιστορική Μακεδονία. Τα υπόλοιπα 9/10 ανήκουν στην αρχαία Παιονία και Δαρδανία. Οι κάτοικοι μάλιστα της τελευταίας υπήρξαν ορκισμένοι εχθροί των Μακεδόνων, εναντίον των οποίων έτρεφαν αιώνιο και άσβεστο μίσος.

5. Οφείλουμε να θέσουμε θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στα Σκόπια. Πρόκειται για έναν καθαρόαιμο ελληνισμό 150.000 περίπου, που προέρχεται από την περιοχή της Πίνδου και των οποίων οι πρόγονοι κατέφυγαν εκεί μετά την καταστροφή από τους Τουρκαλβανούς της Μοσχοπόλεως, της Γράμμοστας, του Βιθυκουκίου και άλλων ελληνικών περιοχών της Βορείου Ηπείρου.
Παράλληλα απαιτείται ηθική και υλική στήριξη του διωκομένου Αρχιεπισκόπου Αχρίδος Ιωάννου και της μοναστικής του αδελφότητας. Ο μαρτυρικός αυτός Ιεράρχης δέχεται αλλεπάλληλες καταδικαστικές αποφάσεις από τα ποινικά δικαστήρια των Σκοπίων, επειδή είχε το θάρρος να διακηρύξει ότι η «Μακεδονική» Εκκλησία των Σκοπίων είναι σχισματική, γιατί περιφρονεί βασικές αρχές της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας και προτάσσει εθνοφυλετικές σκοπιμότητες.

6. Θα είναι μεγάλο ιστορικό λάθος να δεχθούμε ονομασία που να περιέχει το όνομα Μακεδονία είτε σύνθετο είτε παράγωγο. Αν η Ελλάδα υπογράψει τη σύνθετη ονομασία συναινεί στο ότι η ιστορία και ο πολιτισμός της Μακεδονίας είναι κάτι το ξεχωριστό από τον Ελληνισμό. Στην περίπτωση αυτή δεν θα μπορούμε να χρησιμοποιούμε μακεδονικές επωνυμίες π.χ. εφημερίδα Μακεδονία, αεροδρόμιο Μακεδονία, Μακεδονικά Εκπαιδευτήρια κ.τ.λ. Εκατομμύρια Μακεδόνες στην Ελλάδα και στη Διασπορά δεν θα μπορούν πλέον να χρησιμοποιούν τον ιστορικό αυτό όρο για τον αυτοπροσδιορισμό τους.

7. Θα είναι εγκληματικό να ενδώσουμε στις παράλογες αξιώσεις του κράτους των Σκοπίων. Ενός κράτους θεσμικά και οικονομικά υποανάπτυκτου, χωρίς ενιαία εθνική συνείδηση, πληθυσμιακά αδύναμου, γεωπολιτικά υποβαθμισμένου και με οξύτατες εσωτερικές αντιθέσεις. Μιά ήττα της Ελλάδος από τα Σκόπια θα σημαίνει εθνική καταστροφή. Είχε απόλυτα δίκαιο ο αείμνηστος Μανώλης Ανδρόνικος όταν έλεγε: «αντιμετωπίσαμε το θέμα των Σκοπίων με δειλία ωσάν να είμεθα εμείς οι ένοχοι και οι πλαστογράφοι της ιστορίας».

8. Οι νεώτεροι Έλληνες πολιτικοί θα πρέπει να λάβουν υπόψη τις πολιτικές υποθήκες δύο μεγάλων Ελλήνων πολιτικών για το θέμα αυτό. Του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο πρώτος στην από 3-1-1992 επιστολή του προς τους ηγέτες της ΕΟΚ γράφει: «Η Δημοκρατία αυτή δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα, είτε ιστορικό είτε εθνολογικό, να χρησιμοποιεί το όνομα Μακεδονία. Ιστορικό μεν γιατί οι Σλάβοι, που αποτελούν την πλειοψηφία του σημερινού πληθυσμού της Δημοκρατίας αυτής, εμφανίστηκαν στην ιστορία της περιοχής μόλις τον 6ο μ.Χ. αι. δηλαδή 1000 περίπου χρόνια μετά την εποχή που ο Μέγας Αλέξανδρος κατέστησε τη Μακεδονία σημαντικό τμήμα του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Και εθνολογικό γιατί ο πληθυσμός της Δημοκρατίας αυτής αποτελείται από Σλάβους, Αλβανούς, Αθιγγάνους και άλλες εθνότητες, όλες σεβαστές, αλλά χωρίς καμία σχέση με τους Μακεδόνες».
Ο δεύτερος στην με ημερομηνία 23-4-1992 επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο τόνισε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι είμαι ανυποχώρητος σε ό,τι αφορά τις προκλήσεις των Σκοπίων. Δεν πρόκειται να συναινέσω σε αναγνώριση de jure και de facto εφ’ όσον το όνομα Μακεδονία χρησιμοποιηθεί με επιθετικό ή όχι (προσδιορισμό) στην ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων».

9. Οι ελληνικές κυβερνήσεις όφειλαν να προκαλέσουν δημοψήφισμα, σύμφωνα με το άρθρο 44 παρ. 2 του Συντάγματος, για το θέμα του ονόματος των Σκοπίων. Είναι πράγματι κρίσιμο θέμα και δικαιολογεί την προκήρυξη τούτου. Με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου έπρεπε να ζητηθεί από τη Βουλή να αποφασίσει την προκήρυξη δημοψηφίσματος με την πλειοψηφία που το Σύνταγμα απαιτεί.

10. Τέλος οι απανταχού Έλληνες οφείλουν να εντείνουν τις αγωνιστικές τους κινητοποιήσεις για το θέμα αυτό και να γνωρίζουν αυτό που τόνιζε εμφαντικά ο Κλεμανσώ: «Δεν υπάρχουν χαμένες υποθέσεις, υπάρχουν μόνο παραιτημένες υποθέσεις»

Πηγή: www.romfea.gr