Τὴν ἐκκλησίαν ἀγαπῶ – τὰ ἑξαπτέρυγά της,
τ᾿ ἀσήµια τῶν σκευῶν, τὰ κηροπήγιά της,
τὰ φῶτα, τὲς εἰκόνες της, τὸν ἄµβωνά της.
Ἐκεῖ σάν µπῶ, µές σ᾿ ἐκκλησία τῶν Γραικῶν,
µὲ τῶν θυµιαµάτων της τὲς εὐωδίες,
µὲ τὲς λειτουργικὲς φωνὲς καὶ συµφωνίες,
τὲς µεγαλοπρεπεῖς τῶν ἱερέων παρουσίες
καὶ κάθε των κινήσεως τὸν σοβαρὸ ῥυθµὸ –
λαµπρότατοι µὲς στῶν ἀµφίων τὸν στολισµὸ –
Ὁ νοῦς µου πιαίνει σὲ τιµὲς µεγάλες τῆς φυλῆς µας,
στὸν ἔνδοξό µας Βυζαντινισµό.