Εὐχαριστοῦμε ποὺ μᾶς φιλοξενεῖς τόσα χρόνια καὶ μᾶς κάνεις μετόχους της Ζωῆς τῶν Ἁγίων σου!
Ἀθήνα τοῦ Αγίου Νεκταρίου!
Ἐκεῖ στὸ Ἀρεταίειο εἶναι ἀκόμα τὸ κρεββάτι ποὺ ἄφησε ἡ Ἁγιασμένη ψυχὴ τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου το πονεμένο σῶμα γιὰ νὰ ἀνέβει στὸν Βασιλέα τῶν Οὐρανῶν!
Ἐκεῖ κάπου στὸ Κουκάκι ἦταν τὸ φτωχικὸ σπίτι ποὺ ἔμενε κυνηγημένος ἀπὸ τοὺς συκοφάντες, μὴ ἔχοντας νὰ πληρώσει τὸ νοίκι. Ἐκεῖ τὸν εἶδε ἡ ἀγανακτισμένη ἀπλήρωτη σπιτονοικοκυρὰ ὅταν ἄνοιξε ἀπότομα τὸ δωμάτιό του, καὶ ἔκπληκτη τὸν εἶδε ἁρπαγμένο στὴν προσευχὴ διάπυρο, μὲ σηκωμένα τὰ χέρια στὸν Θεό!
Ἐκεῖ στὴ λεωφόρο Βουλιαγμένης ὀ Άγιος Νικόλαος ὁ Πλανάς λειτουργαγε καὶ μοίραζε « Ζωὴν Αἰώνιον»!
Ἐκεῖ στὸ «Λοιμωδῶν Νόσων» στὸ Αἰγάλεω, δίπλα στὴν Ἱερὰ Ὁδὸ ἕνας Λεπρός, ὁ Ὅσιος Νικηφόρος ἄφηνε μὲ τὸ Μαρτύριο τῆς Λέπρας, «ὀσμὴν εὐωδίας Πνευματικῆς» καὶ διάδοχο Μέγα τὸν π. Εὐμένιο Σαριδάκη μὲ τὶς ἀτέλειωτες ἀκολουθίες καὶ τὴν ἀτέρμονη Μετάνοια.
Ἐκεῖ στὸν τόπο τῆς ἀποφυγῆς μία μυστικὴ ὁμάδα ἀνωνύμων λεπρῶν σὲ ἁγίαζε καθημερινὰ Ἀθήνα μου!
Ἐνῶ ἔφευγε ὁ γέρων Εὐμένιος ἀπὸ τὸ Λοιμωδῶν Νόσων γιὰ τὸν Εὐαγγελισμὸ γιὰ τὴν τελευταία νοσηλεία του, στὸ δρόμο εὐλογοῦσε τὴν Ἀθήνα κι ἔλεγε: «Ὡραία ποὺ εἶναι ἡ Ἀθήνα! Εὐλογημένη Ἀθήνα!» Εὐλογοῦσε τοὺς δρόμους, τὴν Ὁμόνοια, τὴν Ἀγορά, τὴν Μητρόπολη, τὴν Βουλή, ὅλη τὴ πόλη!
Τί ἄλλο ἄραγε νὰ ἔβλεπε ὁ Ἅγιος Γέροντας στὴν Ἀθήνα, παρὰ τὴν σφραγίδα τῆς Ἁγιότητας ποὺ ἄφησαν στὴν πορεία τοὺς τόσοι Ἅγιοί της, φανεροὶ καὶ κρυφοί, παλαιοὶ καὶ σύγχρονοι;
Στὸν Ἐρυθρὸ Σταυρό, ἀκούραστος διάκονος πάντων ὁ θαυμαστὸς π. Ἐλπίδιος, ἀδελφός τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου τοῦ Ἁγιοταφίτου, ἔδωσε τὴν μαρτυρία του στοὺς ἀσθενεῖς καὶ στοὺς ἀνήμπορους!
Θαμμένος, ἁγιάζει τὴν Ροδοπόλη τῆς Σταμάτας μαζὶ μὲ τὸν πρόσφατα ἐκταφέντα ἅγιο Πατέρα Ἀθανάσιο Χαμακιώτη!
Γέμισε ὁ ἀέρας τῆς Ἀθήνας εὐωδία τὸν 20ο Αἰώνα!
Καὶ νά, προβάλλει ἡ ρωμαλέα μορφὴ τοῦ ἁγιασμένου π. Σίμωνα τοῦ Ἀρβανίτη καὶ τοῦ διαδόχου του, καταξιωμένου λεβίτη, τοῦ ἔμπρακτου τηρητῆ τοῦ Εὐαγγελίου, τοῦ Κήρυκα τῶν Ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τοῦ ταπεινοῦ, πράου καὶ μειλίχιου π. Μάρκου Μανώλη! Ποιὸς τὸν ἐγνώρισε καὶ δὲν ἔνοιωσε τὴν Ἁγιότητά του; Ἄνθρωπος ὁλονύκτιας καὶ διαρκοῦς Μετανοίας καὶ προσευχῆς, διακονίας μυστικῆς ἀλλὰ καὶ ἔμπρακτης;
Ποιὸς ἄραγε γνώριζε τὸν μυστικὸ Ἅγιο Πατέρα Ἀντώνιο Γκίκιζα πού συκοφαντημένος καθαγίασε τὴ λεωφόρο Ἀλεξάνδρας, στὴν καρδιὰ τῆς κίνησης στὸ ἡμιυπόγειο διαμέρισμα; Ποιὸς γνώριζε ὅτι αὐτὸς ἦταν ἡ ἀνάπαυση τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου;
Ποιὸς θὰ φανταζόταν ὅτι στὴν καρδιὰ τῆς Ἀθήνας ὅπου τὸ ἐμπόριο, ἡ πορνεία, οἱ παράνομες συναλλαγές, τὸ χρηματιστήριο, ἡ κεντρικὴ Ἀγορά, τὸ πάρε δῶσε καὶ τὸ σούρτα φέρτα, θὰ ἁγιαζότανε μία τεράστια μορφὴ Ἁγιότητας, ἕνας ἀγράμματος παντογνώστης, ἕνας ἀκάματος Λειτουργός, σ’ ἕνα μικρὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Γερασίμου, ὁ Ἅγιος Πορφύριος;
Ὢ Ἀθήνα μου Ἁγιασμένη! Ὢ πολυβουη Ἁγία Ἔρημος Αθηνα! Ὢ Ἀρχοντικὴ Ἀθήνα, ταπεινή, ποὺ ἐνῶ ἔβγαλες τόσους μεγάλους σύγχρονους Ἁγίους ποὺ συνέχισαν τὴν Ἁγιότητα της Ἁγίας Φιλοθέης, ἔμεινες Ἄγνωστη σὰν τόπος Ἁγιασμοῦ τοῦ 20ου καὶ τοῦ 21ου Αἰώνα!
Ὅλοι τρέχουν νὰ προσκυνήσουν! Ποῦ πάτε; Πήγατε στὸ Ἀρεταίειο; Πήγατε στὸν Ἄγ. Γεράσιμο στὴν Πολυκλινική; Πήγατε στὸν Ἅγιο Ἰωάννη στὴ Λεωφ. Βουλιαγμένης; Πήγατε στὸ Ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων του Νόσ. Λοιμωδῶν Νόσων στοὺς Αἰγάλεω; Πήγατε στὴν Ροδοπόλη; Πήγατε στὸν Διόνυσο στὸ Ναὸ τοῦ Ἂγ Γεωργίου στὸν τάφο τοῦ π. Μάρκου;
Ἁγία ταπεινὴ ἀρχόντισσα Ἀθήνα! Μυρίσατε τὸν Ἀέρα τὸν Εὐωδιαστὸ αὐτῶν καὶ πολλῶν ἀγνώστων Ἁγίων πού εἶναι θαμμένοι στὰ σπλάχνα της; Πολλοὺς Ἁγίους ἀνέθρεψες Ἀθήνα μου καὶ ἔχεις στὰ σωθικά σου!
Ἡ Παράδοση συνεχίζεται. Ἄνοιξε τὴν πόρτα τοῦ 20ου Αἰώνα ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, τὴν περπάτησαν ὅλοι οἱ πιὸ πάνω καὶ ἀκόμη περισσότεροι μυστικοί. Τὴν περπατοῦν καὶ σήμερα μυστικοὶ διάδοχοί του Ἁγίου Πνεύματος. Βουή, χαμός, κίνηση, πορεῖες, αὐτοκίνητα, πεζοί, φανάρια, τρόλεϊ καὶ λεωφορεῖα ὅλα κινοῦνται ἀσταμάτητα. Κι ὅμως ὑπάρχουν διαμερίσματα -κελιὰ κι ἡσυχαστήρια- σὲ πολυκατοικίες ποὺ γνέθουν μυστικὰ τὶς νύχτες τὸ νῆμα τῆς Ζωῆς, ἀθέατοι ἡσυχαστές, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ποὺ ἀναπαύουν τὸν Θεὸ ὄντας «πτωχοὶ τῷ Πνεύματι» καὶ ὑπήκοοι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν!
Ὅλοι ἀγωνιοῦν γιὰ τὴν Κρίση γιὰ τὸν ἐπερχόμενο μεγάλο πόλεμο ποὺ θὰ ταράξει τὸ παγκόσμιο, ἐλάχιστοι ὅμως ξέρουν ὅτι τὴν πορεία τοῦ κόσμου τὴν καθορίζουν οἱ ἐλάχιστοι κρυμμένοι «ἀσήμαντοι» ἐργάτες τῆς Μετάνοιας ποὺ ἀλλάζουν μὲ τὰ δάκρυα τῆς δικῆς τους μετανοίας τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ξέφρενη ἀκολασία, σὲ Ἔλεος καὶ Πρόνοια γιὰ ὅλο τὸν κόσμο.
Ὅσο βλέπει ὁ Θεὸς τὴν Μετάνοια τῶν ἐλαχίστων, παραβλέπει τὴν ἁμαρτία τῶν πολλῶν καὶ ἡ ζωὴ συνεχίζεται, ὁ πόλεμος ἀναβάλλεται, γιατί νέοι ἄνθρωποι μετανοοῦν καὶ μπαίνουν στὴν Ἐκκλησία!
Παράτεινον τὸ Ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί Σε!
Ἀθήνα μου περιφρονημένη, ἤσουν ἡ πιὸ ὄμορφη, ἀσκήμηνες καὶ ταπεινώθηκες καὶ εἶσαι γεμάτη Ἁγίους παλιοὺς καὶ σύγχρονους!
Ἀθήνα μου, εὐχαριστῶ!
Ἀνδρέας Χριστοφόρου, συνεργάτης τοῦ Ι. Ν. Ἄγ. Θεράποντος Ζωγράφου
Πρόσφυγας ἀπὸ τὴν Κύπρο στὴν Ἀθήνα γιὰ 44 χρόνια!
